کوروناویروس جدید
موضوعات داغ

درمان‌های کووید-۱۹: پرسش و پاسخ‌هایی از دانشگاه هاروارد

(بخش اول)

اکثر مبتلایان به کووید-۱۹ با استراحت در خانه و درمان‌های نگهدارنده بهبود می‌یابند و درمان اختصاصی وجود ندارد و سایر داروها در حقیقت در بیماری‌های اتوایمیون، مالاریا و عفونت‌های دیگر ویروسی کاربرد دارند و بصورت تجربی و روائی Anectodal در کووید-۱۹ بکار می‌روند‌.


درمان Convalescent Plasma چیست؟

استفاده از پلاسمای خون افراد بهبود یافته از بیماری‌های عفونی که حاوی آنتی بادی اختصاصی آن بیماری می‌باشد سابقه‌ای ۱۰۰ ساله دارد و برای درمان سرخک، فلج اطفال، آبله مرغان و SARS بکار رفته است. این درمان موفقیت‌هایی داشته و FDA مجوز محدود داده است. شرایط دهنده عبارت است:
برای کووید-۱۹ تست مثبت شده باشد و اکنون تست منفی باشد، بهبود یافته باشد و حداقل ۱۴ روز از آخرین علائم گذشته باشد و سطح آنتی بادی در پلاسمای دهنده بالا و کافی باشد. دهنده و گیرنده باید گروه خون مشابه داشته باشند. پلاسمای دهنده باید برای سایر بیماری‌های عفونی رایج و مهم همانند HIV منفی باشد‌.

معمولا هر دهنده پلاسمای کافی برای درمان یک تا سه نفر را دارد. اهدای پلاسما نباید در حدی باشد که ایمنی دهنده تضعیف شده و در مقابل عفونت مجدد قرار گیرد.


آیا درمان‌های ضد ویروسی برای کووید۱۹ وجود دارد؟

هیچ درمان اختصاصی و موثر ضد ویروسی در حال حاضر وجود ندارد.


چرا ساخت درمان ضد ویروسی دشوار است؟

داروهای ضد ویروسی باید بتوانند بخشی از سیکل حیات ویروس را هدف بگیرند. در مجموع چنین دارویی باید بتواند ویروس را بکشد. ویروس‌ها تکثیر بسیار سریعی دارند و بشدت در مقابل شرایط سخت انطباق پذیر و انعطاف پذیرند و قدرت جهش پذیری بالایی دارند که به نسل‌های بعدی ایشان قدرت استقامت می‌دهند.


چه درمان‌هایی برای کووید۱۹ در دسترس هستند؟

هرچند ماندن در بستر الزامی نیست اما استراحت زیاد مورد نیاز است. باید آب به میزان زیاد بنوشد و hydrated باشد. استامینوفن برای تب و درد بشرطی که از ۳۰۰۰ میلیگرم در روز بیشتر نشود. جهت سایر داروها باید اثرات مداخله کننده را در نظر داشت.


آیا دگزامتازون اثر درمانی دارد؟

اخیرا در برخی تحقیقات تجویز دگزامتازون با کاهش مرگ و میر همراه بوده و این از طریق اثر سرکوبگرش بر فرآیندهای ایمنی مثل طوفان سایتوکائینی و پیشگیری از تخریب بیشتر بافت‌های ریه و سایر ارگان‌های بدن می‌باشد. نتیجه این تحقیق پیش از نشر در مجلات معتبر پزشکی بوده و تایید FDA را نیز ندارد فلذا در حد تجربه روایی است. در صورت تجویز دگزامتازون و یا سایر کورتیکواستروئیدها زمان تجویز مهم است چون تجویز زودهنگام باعث سرکوب ایمنی نرمال در مقابل ویروس می‌شود. بنابرین باید برای زمانی که علائم به سمت طوفان‌های سایتوکائینی می‌رود بکار رود.


آیا ایبوپروفن برای درمان علائم کووید-۱۹ با خطری همراه است؟

تنها یک گروه از پزشکان فرانسوی بودند که بر علیه مصرف ایبوپروفن نظریه‌ای دادند که به بروز عوارض شدیدی همچون پنومونی در افراد بدون علامت مبتلا به کووید-۱۹ پس از مصرف NSAIDs اشاره کردند. این نظریه بر اساس تحقیق مشخصی نبوده و فاقد اعتبار علمی است. هرچند WHO نیز در ابتدا تنها استامینوفن را توصیه نمود و بعدا ایبوپروفن بعنوان انتخاب پس از استامینوفن را مطرح کرد و به شک در خصوص ایبوپروفن دامن زد. اما اکنون منعی برای این دارو نیست و ایبوپروفن می‌تواند در صورت عدم پاسخ به استامینوفن و یا در جایی که دوز استامینوفن از حد ۳۰۰۰ میلیگرم در روز گذشت و کماکان به داروی مشابه نیاز بود بکار رود.


دکتر حسن رودگری – دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
کارگروه تازه‌های علمی کرونا سازمان نظام پزشکی کشور

منبع: 
Health.Harvard.Edu
دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد

دکمه بازگشت به بالا