ISOCARBOXAZID
موارد مصرف:
این دارو در درمان افسردگی شدید و عدم پاسخ به سایر دارو های ضدافسردگی مصرف می شود.
مـــــوارد منع مصرف:
در مـــــوارد نــــارسایی کبدی، فئوکروموسیتوم، الکلیسم، نارسایی احتقانی قلب و نارسایی شدید کلیه نباید مصرف شود.
هشدارها
۱- در صورت وجود آریتمی قلبی، بیماری قلبی-عروقی، سردرد شدید یا مکرر، نارسایی کبد یا کلیه، پرفشاری خون، اسکیزوفرنی، تمایل به خودکشی و بیمارانی که تحت عمل سمپاتکتومی قرار گرفتهاند با احتیاط فراوان مصرف شود.
۲- در طول درمان با این دارو، فشار خون بیمار باید کنترل شود.
عوارض جانبی: کاهش فشار خون در حالت ایستاده، اسهال، ادم محیطی، تحریک سیستم سمپاتیک، خواب آلودگی، اثرات ضدکولینرژیک، تاری دید، تحریک CNS، کاهش توانایی جنسی، سرگیجه، سردرد خفیف، افزایش اشتها و وزن، افزایش تعریق، تهوع، لرزش و ضعف، یبوست و خشکی دهان با مصرف این دارو گزارش شده است.
تداخل های دارویی: مصرف همزمان این دارو با فراورده های حاوی الکل و سایر دارو های مضعف CNS ممکن است سبب تشدید اثرات مضعف CNS شود. مصرف همزمان دارو های بی حسکننده موضعی حاوی اپینفرین با این دارو، ممکن است منجر به افزایش شدید فشار خون شود. مصرف همزمان دارو های ضدافسردگی سه حلقه ای، فلوکستین، سرترالین، سیتالوپرام و ترازودون با این دارو موجب بروز سندرم ترشح بیش از حد سروتونین می شود. اثرات کاهش قند خون دارو های خوراکی کاهنده قندخون و انسولین در صورت مصرف همزمان با این دارو ممکن است افزایش یابد. مصرف همزمان این دارو با مقادیر بیش از حد کافئین ممکن است سبب بروز آریتمی شدید قلبی و افزایش بیش از حد فشار خون شود. مصرف همزمان کاربامازپین، ماپروتیلین و سایر مهارکنندگان مونوآمین اکسیداز با این دارو ممکن است منجر به بحران زیادی فشار خون، تشنج و حتی مرگ شود. مصرف همزمان دکسترومتورفان با این دارو ممکن است سبب بروز هیجان و پرفشاری خون شود. اثرات محرک CNS متیل فنیدات در صورت مصرف همزمان با این دارو ممکن است افزایش یابد. مصرف همزمان گوانیتیدین و رزرپین با این دارو ممکن است منجر به بروز زیادی متوسط تا شدید فشار خون شود. مصرف همزمان لوودوپا با این دارو توصیه نمی شود. تحریکپذیری، سردرد، افزایش فشار خون و توهم با مصرف همزمان متیلدوپا با این دارو گزارش شده است. مصرف همزمان این دارو با پتیدین و احتمالاً سایر دارو های ضددرد اوپیوئیدی ممکن است موجب تحریک شدید، تعریق، سفتی عضلانی و افزایش شدید فشار خون شود. از طرف دیگر ممکن است اثرات مضعف CNS اوپیوئید ها منجر به تشدید عوارض مضعف CNS این دارو شود. در صورت مصرف همزمان این دارو با دارو های مقلد سمپاتیک، ممکن است باعث تحریک شدید قلبی و انقباض عروقی محیطی شوند. در حین مصرف این دارو و تا ۱۴ روز پس از قطع مصرف آن از مصرف غذا های حاوی تیرامین (مانند پنیر مانده و یا محصولات تخمیری) باید خودداری نمود.
نکات قابل توصیه
۱- برای بروز اثرات درمانی این دارو حداقل ۳ هفته وقت لازم است.
۲- از مصــــرف غذا های حــــاوی تیرامیــــن، نوشابه های حاوی کافئین و فراورده های حاوی الکل و دارو های ضدسرفه، بدون مشورت با پزشک باید خودداری گردد.
۳- در صورت بروز علائم بحران زیادی فشار خون باید بلافاصله به بیمارستان و یا به پزشک مراجعه شود.
۴- به دلیل احتمال بروز سرگیجه، هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا نشسته، باید احتیاط نمود.
۵- به دلیل بروز سرگیجه یا تاری دید، هنگام رانندگی یا کار با ماشین آلاتی که نیاز به هوشیاری دارند، باید احتیاط نمود.
۶- از مصرف همزمان این دارو با سایر دارو های ضدافسردگی باید پرهیز شود و سایر دارو های ضدافسردگی باید حداقل ۲ هفته پس از قطع مصرف این دارو تجویز شوند.
۷- قطع مصرف این دارو باید به صورت تدریجی و با نظر پزشک انجام گیرد.
مقدار مصرف: به عنوان ضدافسردگی ابتدا ۱۰میلیگرم دو بار در روز مصرف می شود و سپس در صورت تحمل بیمار، مقدار مصرف هر ۴-۲ روز تا حداکثر mg/day ۴۰ تاپایان هفته اول درمان افزایش مییابد. به عنوان مقدار نگهدارنده، کمترین مقدار مؤثر باید مصرف شود.
اشکال دارویی
Tablet: 10mg