AUTONOMIC MEDICINES

NEOSTIGMINE

نئوستیگمین

NEOSTIGMINE

موارد مصرف:

نئوستیگمین در درمان ضعف عضلانی ناشی از بیماری میاستنی گراو، احتباس غیرانسدادی ادرار بعد از عمل جراحی و به عنوان پادزهر توبوکورارین و سایر دارو‌های مسدد عصبی-عضلانی غیردپولاریزان مصرف می شود.

هشدارها
1- این دارو در صورت وجود انسداد مکانیکی در روده یا مجاری ادرار باید با احتیاط فراوان تجویز شود.
2- مصرف این دارو پس از جراحی ممکن است مشکلات تنفسی پس از عمل جراحی، احتباس ترشحات یا آتلاکتازی را تشدید کند.
3- در صــــورت وجــــود آسم، برادی کاردی، انفارکتوس اخیر میوکارد، پارکینسون، قطع عصب واگ، زخم معده یا آسیب کلیه با احتیاط فراوان مصرف شود.

عوارض جانبی: اسهال، تهوع یا استفراغ، کرامپ یا درد معده، افزایش غیرعادی تعریق یا ترشح بزاق از عوارض جانبی شایع این دارو هستند.

تداخل ‎های دارویی: این دارو اثر انسداد عصبی-عضلانــــــی ناشـــی از آمینوگلیکوزید‌های سیســــــتمیک، دارو‌هــــــای بی هوش کننـــــــده استنشــــاقی هیدروکربنه، بی‎حس کننده‎‌ های موضعــی تزریقی و کلیندامایسین را تشدید می کند. در صورت مصرف همزمان با سایر مهارکننده ‎‌های کولین استراز ممکن است منجر به سمیت اضافی گردد. ممکن است در صورت مصرف همزمان با دارو‌های مسدد عصبی- عضلانی دپولاریزان مانند سوکسینیل کولین اثر آن ها کاهش یابد. در صورت مصرف همزمان با پروکائین آمیدیا کینیدین فعالیت انسداد عصبی-عضلانی و یا اثر ثانویه ضدموسکارینی این دو دارو ممکن است اثر ضدمیاستنی گراو نئوستیگمین را خنثی کند.

نکات قابل توصیه
1- مصرف این دارو با غذا یا شیر احتمال بروز عوارض جانبی گوارشی را کاهش می دهد.
2- در صورت تجویز داخل وریدی دارو توصیه می شود مقدار ۱/۲-۰/۶میلی گرم آتروپین قبل یا همزمان با نئوستیگمین برای مقابله با اثرات جانبی موسکارینی دارو تجویز گردد.
3- در صورتی که طی یک ساعت پس از مقدار مصرف اول دارو در درمان احتباس ادراری پس از عمل جراحی، دفع ادراری صورت نگرفت، باید برای بیمار سوندگذاری شود.

مقدار مصرف
خوراکی
بزرگسالان: برای شروع درمان مقدار ۱۵میلی گرم هر ۴-۳ ساعت مصرف می شود که این مقدار بر حسب نیاز بیمار تنظیم می گردد. برای درمان نگهدارنده مقدار ۱۵۰میلی‌گرم طی ۲۴ ساعت با فواصلی که بر اساس پاسخ بیمار تنظیم می گردد، تجویز می شود.
کودکان: mg/kg/day ۲ یا day1/ m2/ mg ۶۰ طی ۸-۶ نوبت منقسم تجویز می شود.
تزریقی
بزرگسالان: برای درمان میاستنی گراو از راه عضلانی یا وریدی، ۰/۵میلی گرم در ابتدا تجویز می شود و مقادیر مصرف بعدی برپایه پاسخ بیمار تنظیم می گردد. به عنوان پادزهر ۲-۰/۵میلی گرم به آهستگی تجویز می شود و مقادیر مصرف بعدی بر حسب نیاز تا سقف مجموع ۵ میلی گرم تجویز می گردد.
کودکان: mg/kg ۰/۰۱-۰/۰۴ هر ۳-۲ ساعت داخل عضلانی یا زیرجلدی تجویز می گردد. به عنوان پادزهر mg/kg ۰/۰۴ از دارو همراه با mg/ kg ۰/۰۲ آتروپین داخل وریدی تزریق می شود. برای تشخیص میاستنی گراو mg/ kg ۰/۰۴ یا mg/m2 ۱ داخل عضله و یا mg/kg ۰/۰۲ یا mg/m ۰/۲۵ داخل ورید تجویز می گردد. برای جلوگیری از احتباس ادرار یا کاهش انقباض معدی-رود‌ه‌ای پس از جراحی، ۰/۲۵میلی گرم بلافاصله پس از پایان عمل به صورت عضلانی یا زیرجلدی تزریق می گردد و مصرف این مقدار هر ۶-۴ ساعت به مدت ۲ یا ۳ روز تکرار می شود. برای درمان احتباس ادرار، مقدار ۰/۵میلی گرم تزریق عضلانی یا زیرجلدی می شود و مصرف این مقدار هر ۳ ساعت برای حداقل ۵ نوبت پس از خالی شدن مثانه تکرار گردد.

اشکال دارویی

Injection: 0.5mg/ml, 2.5mg/ml
Tablet: 15mg

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا