BENZTROPINE
موارد مصرف:
بنزتروپین در درمان بیماری پارکینسون و همچنین علائم خارج هرمی ناشی از داروها تجویز می شود.
موارد منع مصرف:
در صورت وجود احتباس ادراری، گلوکوم با زاویه بسته و انسداد دستگاه گوارش نباید مصرف شود.
هشدارها: در صورت وجود بیماری قلبی-عروقی، نارسایی کبد یا کلیه باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
عوارض جانبی: خشکی دهان، اختلالات گوارشی، گیجی، تاری دید، احتباس ادرار، تپش قلب، واکنش های حساسیتی، عصبی شدن، توهم، تسکین، اختلالات روانی و خواب آلودگی ازعوارض جانبی دارو هستند.
تداخل های دارویی: استفاده همزمان این دارو با سایر داروهای دارای اثرات موسکارینی باعث بروز عوارض جانبی شامل خشکی دهان، احتباس ادرار، یبوست و منگی می گردد. بنزوتروپین با ایجاد خشکی دهان، اثرات نیترات های زیرزبانی را کاهش می دهد. داروهای مقلد پاراسمپاتیک اثر بنزوتروپین را کاهش می دهند. بنزوتروپین جذب گوارشی کتوکونازول را کاهش داده و اثرات گوارشی سیزاپراید را نیز کاهش می دهد.
نکات قابل توصیه
۱- از قطع ناگهانی مصرف این دارو باید اجتناب شود.
۲- بدلیل کاهش هوشیاری مصرف این دارو بر انجام کارهایی که نیاز به مهارت و هوشیاری دارند مثل رانندگی، ممکن است تاثیر بگذارد.
مقدار مصرف
خوراکی: مقدار ۱-۰/۵میلی گرم (معمولاً موقع خواب) مصرف می شود. این مقدار ممکن است تا حداکثر mg/ day ۶ افزایش یابد. مقدار مصرف نگهدارنده mg/ day ۱-۴ است که به صورت یک جا یا در نوبت های منقسم مصرف می شود.
تزریقی: مقدار ۲-۱میلی گرم از راه عضلانی یا وریدی تزریق می شود که در صورت نیاز، این مقدار مجدداً مصرف می شود.
اشکال دارویی
Injection: 2mg/2ml
Tablet: 2mg