فکر سمی (برون ریزی خشم روش سالمی است)
انکار یا سرکوب احساساتتان و لبخند زدن در حالی که عصبانی یا آزرده هستید، ناسالم است و در واقع، بیشتر متخصصان توصیه می کنند که خشمتان را بروز دهید و آن را سرکوب نکنید. بهتر است که خشم را بیرون بریزید.
غالبا این فکر و باور سمی بطور اشتباه در ذهن ما بوجودآمده است…!!!!
اما بهترین راه ابراز این احساسات چیست؟ آیا گمان می کنید لازم است صدایتان را بلند کنید، روی میز بکوبید، مشتتان را گره کنید، پاهایتان را به زمین بکوبید؟ اگر عصبانی هستید، آیا به راستی باید با داد و فریاد با دیگران حرف بزنید؟ آیا داد و فریاد زدن موقعیت بهتری برای شما به وجود می آورد؟
جواب همه ی این سؤالات، نه است….
بیشتر اشخاصی که اینگونه رفتار می کنند، به عنوان پرخاشگر شناخته می شوند. آنها نمیدانند چطور احساساتشان را به آرامی بیان کنند.
عصبانی و خشمگین شدن و فقدان کنترل، ممکن است به احساس موقت رضایت و آسودگی از واکنش تند نسبت به دیگری منجر شود، اما بعد از آن، عده ی زیادی به ناراحتی و آشفتگی قبل از انفجارشان برمی گردند و باعث ترس و هراس در دیگران نیز می شوند.
اما در مواجهه با آزردگی های جزئی، اشخاصی هستند که به جای عصبانی شدن، قاطعانه برخورد می کنند. آنها در برابر توقعات نامعقول مقاومت می کنند؛ آنچه را می خواهند درخواست می کنند؛ بدون اینکه خشمگین شوند یا دیگران را تحقیر کنند، موضع شان را محکم بیان میکنند. به عبارت دیگر، آنها خشم و دیگر هیجانات خود را به طور جدی، مستقیم و معقول، بیان می کنند.
《به عبارت دقیقتر اظهارات مستقیم و صریح از نطق های تند و هیجانی خیلی مؤثرتر است.》
مثالی مطرح می کنیم: در گفتگوهای زیر بین دنیس و جک، فرض کنید دنیس هستید. به نطق های تند جک و اظهارات صریح و مستقیم او چطور پاسخ میدهید؟ جک از دنیس عصبانی میشود و می گوید: «حرامزاده! خیال می کنی کی هستی؟ چطور توانستی مرا دور بزنی و دربارهی کار زیادت با رئیسم صحبت کنی؟» اظهار صریح جک به دنیس: از اینکه مرا دور زدی و درباره کار زیادت با رئیسم صحبت کردی، عصبانی هستم. اگر میخواهی با هم کار کنیم، بهتر است دیگر این نوع رفتار را تکرار نکنی.» اظهار صریح جک، خشم را بدون سرکوبی یا انکار بیان می کند و پاسخ دنیس بیشتر احتمال دارد که مثبت باشد. با پاسخ قاطعانه، نه تنها نتایج بهتری به دست می آورید، بلکه احتمال کمتری وجود دارد که به سلامتی تان آسیب برسانید.
پادزهرها (تلقین های اصلاحی)
خشم خوب است، اما بهتر است با قاطعیت ابراز شود، نه با پرخاشگری از دست دادن کنترل به سود تو نیست.
«اگر جای او بودم، دلم میخواست چطور عصبانیت نسبت به من ابراز شود؟»
«اگر از کوره در بروم، مردم و هر چیز دیگری روی من نفوذ خیلی زیادی دارند!»
«تنهاافکار خودم است که می تواند مرا عصبانی کند.»
باور مثبت مخالف این باور
برون ریزی خشم، نوعی خود ویرانگری است، ابرار هیجانات به طور قاطعانه روشی سالم است.
منبع: کتاب ۴۰ فکر سمی
مؤلفان: دکتر آرنولد لازاروس، دکتر کیلفورد لازاروس
