AMITRIPTYLINE
موارد مصرف:
آمی تریپتیلین برای درمان افسردگی مصرف می شود.
هشدار ها: در صورت وجود اختلالات دو قطبی، اختلالات خونی، گوارشی یا قلبی-عروقی، افزایش فشار کره چشم، گلوکوم، پرکاری تیروئید، هیپرتروفی پروستات، نارسایی کبد و کلیه، اسکیزوفرنی، حملات تشنجی و احتباس ادرار با احتیاط فراوان مصرف شود.
عوارض جانبی: خشکی دهان، خواب آلودگی، ضعف و خستگی، تاری دید، افزایش فشارداخل کره چشم، یبوست، تهوع، اشکال در ادرار کردن، کاهش فشار خون وضعیتی، اختلال ضربان قلب، واکنش های ازدیاد حساسیت، اختلالات رفتاری، اختلالات حرکتی، اختلال فعالیت جنسی، افزایش اشتها و وزن و عوارض اندوکرین مثل ژنیکوماستی، اختلالات خونی و لرزش در اندام ها از عوارض جانبی دارو هستند.
تداخل های دارویی: مصرف همزمان این دارو با مهارکننده های آنزیم مونوآمین اکسیداز باعث تحریک CNS، افزایش فشار خون و سندرم سروتونین می گردد. این دارو از طریق کاهش آستانه تشنج با اثر دارو های ضدصرع، مقابله می کند. بعضی از دارو های ضدصرع با کاهش غلظت پلاسمایی آمی تریپتیلین، اثر ضدافسردگی آن را کاهش میدهند. این دارو اثر کاهنده فشار خون کلونیدین و گوانیتیدین را کاهش میدهد. مصرف همزمان این دارو با فنوتیازینها موجب افزایش عوارض جانبی ضدموسکارینی و تسکین بخش هر دو دارو می شود. همچنین احتمال بروز حملات تشنجی افزایش می یابد. مصرف همزمان این دارو با دارو های مقلد سمپاتیک ممکن است سبب تشدید عوارض قلبی-عروقی و احتمالاً بروز آریتمی، تاکی کاردی یا افزایش فشار خون شود. سایمتیدین با مهار متابولیسم این دارو، غلظت پلاسمایی آن را افزایش میدهد. مصرف همزمان این دارو با دارو های ضدتیروئید ممکن است خطر بروز آگرانولوسیتوز را افزایش دهد. مصرف همزمان فراورده های حاوی الکل و سایر دارو های مضعف CNS با این دارو ممکن است سبب بروز ضعف شدید CNS، ضعف تنفسی و کاهش فشار خون شود.
نکات قابل توصیه
۱- از قطع ناگهانی مصرف دارو باید پرهیز شود. در صورت نیاز، کاهش مقدار مصرف باید تدریجی و در طول یک دوره حداقل ۴ هفته ای انجام شود.
۲- در هفته های اول درمان به دلیل افزایش تمایل به خودکشی باید بیمار را تحت نظر قرار داد.
۳- برای شروع اثرات درمانی این دارو حداقل ۶-۱ هفته وقت لازم است.
۴- به علت نیمه عمر طولانی دارو، تجویز یک نوبت آن در موقع خواب، کفایت می کند.
۵- به بیمار باید یادآوری شود که در صورت بروز علائم ضدموسکارینی به درمان ادامه دهد، چون به این اثرات تا حدی تحمل ایجاد می شود.
۶- در صورت وجود سابقه مصرف مهارکننده های آنزیم MAO، باید دو هفته بعد از قطع آن، مصرف آمی تریپتیلین را آغاز کند.
۷- در صورت ضرورت مصرف داروی مهارکننده مونوآمین اکسیداز باید حداقل یک هفته بین قطع مصرف این دارو و شروع داروی جدید فاصله زمانی ایجاد شود.
۸- این دارو با ایجاد خواب آلودگی، ممکن است بر اعمالی که نیاز به مهارت و هوشیاری دارند، مانند رانندگی، تأثیر بگذارد.
۹- به دلیل بروز منگی و سرگیجه هنگام برخاستن از حالت خوابیده و نشسته باید احتیاط نمود.
۱۰- با مصرف این دارو، خشکی دهان ممکن است بروز نماید. در صورت تداوم این عارضه به مدت بیش از ۲ هفته، باید به پزشک مراجعه شود.
مقدار مصرف
بزرگسالان: در کنترل افسردگی ابتدا ۵۰ تا ۱۰۰میلیگرم در ۳ نوبت منقسم در روز یا ۱ نوبت هنگام شب مصرف می شود و سپس به تدریج بر اساس نیاز و تحمل بیمار مقدار مصرف افزایش می یابد.
کودکان: به عنوان ضدافسردگی، در کودکان ۱۲-۶ سال mg/day ۱۰-۳۰ یا mg/kg/day ۱-۵ در دو مقدار منقسم و در نوجوانان ابتدا ۱۰ میلیگرم سه بار در روز و ۲۰ میلیگرم هنگام خواب مصرف می شود. این مقدار بر حسب نیاز و تحمل بیمار تا حداکثر mg/day ۱۰۰ در نوبت های منقسم یا در یک نوبت واحد هنگام خواب تنظیم می شود.
اشکال دارویی
Tablet: 10mg, 25mg, 50mg, 100mg