CETUXIMAB
موارد مصــــرف:
ستوکسیمب در درمــــــان کارسینومای متاستاتیک کولورکتال با بیان گیرنده EGFR و سرطان سر و گردن از نوع Squamous Cell همراه با پرتودرمانی، درمان سرطان موضعی عودکننده یا متاستاتیک سر و گردن از نوع Squamous Cell به کار می رود.
هشدارها
۱- واکنش های شدید انفوزیون (اسپاسم برونش ها، گرفتگی و خشونت صدا، کهیر، کاهش فشار خون، از دست رفتن هوشیاری، شوک، انفارکتوس میوکارد، ایست قلبی) و عوارض کشنده گزارش شده است. جهت کاهش خطر واکنش های حین-انفوزیون، پیش درمانی با یک آنتی هیستامین نظیر دیفن هیدرامین ۵۰میلی گرم توصیه می شود.
۲- پایش الکترولیت های سرمی دقیق در حین و بعد (به مدت حداقل ۸ هفته) از درمان با ستوکسیمب لازم است. کاربرد دارو در بیماری عروق کرونر، نارسایی قلبی و آریتمی باید با احتیاط صورت گیرد.
۳- مصرف آن در بیماری ریوی-قلبی باید با احتیاط صورت گیرد و هنگام بروز این بیماری ریوی، دارو باید قطع گردد.
۴- راش شبیه آکنه در ۸۸-۷۶% بیماران گزارش شده که معمولاً در ۲ هفته اول درمان ایجاد می گردد و ممکن است نیاز به تغییر مقدار مصرف باشد. این راش ها با آنتی بیوتیک های خوراکی یا موضعی قابل درمان هستند کاربرد کورتیکوستروییدهای موضعی توصیه نمی شود.
۵- کاهش منیزیم خون از عوارض شایع این داروست که این اختلال الکترولیتی در مدت روزها تا ماه ها پس از شروع درمان آغاز می گردد و پایش آن حین درمان و حداقل ۸ هفته پس از تکمیل دوره درمان لازم است.
۶- دارو نباید به صورت تزریق سریع وریدی تجویز شود. سرعت انفوزیون نباید بیش از mg/ min ۱۰ باشد.
عوارض جانبی: شایعترین عوارض جانبی این دارو شامل جوش های شبه آکنه، تب، ضعف یا ناخوشی، التهاب دهان، بی اشتهایی و کاهش وزن، اسهال یا یبوست، تهوع و استفراغ، کاهش گویچه های سفید و درد شکمی است.
تداخل های دارویی: عوارض قلبی جدی و مرگ در مصرف همزمان ستوکسیمب با سیس پلاتین و رادیوتراپی گزارش شده است. با دوستاکسل، فلوئورواوراسیل و ایرینوتکان تداخل فارماکوکینتیک دارد. افزایش خطر ایست قلبی-تنفسی، مرگ ناگهانی و عوارض پوستی به صورت راش شبه آکنه در درمان توأم با رادیاسیون گزارش شده است.
نکات قابل توصیه
۱- در صورت بروز واکنش های حین انفوزیون، ســرعت انفوزیــــون ۵۰% کاهــــش و کاربـــرد ضد هیستامین ها به عنوان پیشگیری کننده این عوارض ادامه داده می شود.
۲- هنگام واکنش های شدید حین انفوزیون درمان بلافاصله باید قطع گردد.
مقدار مصرف: در درمان سرطان کولورکتال و سرطان سر و گردن mg/m2 ۴۰۰ دوز اولیه دارو که در مدت ۲ ساعت انفوزیون می گردد و دوز نگهدارنده آن mg/m2 ۲۵۰ که در مدت ۱ ساعت انفوزیون می شود و به صورت هفتگی تزریق می گردد. در صورت تجویز هر ۲ هفته یک بار دوز mg/ m2 ۵۰۰ به کار می رود. اگر دارو همراه با پرتودرمانی به کار رود، مقدار سرشار، یک هفته قبل از شروع دوره پرتودرمانی تجویز می گردد. مقدار هفتگی نگهدارنده باید یک ساعت قبل از پرتودرمانی کامل شده باشد.
اشکال دارویی
Injection: 2mg/ml, 5mg/ml