(INTRAVENOUS IMMUNE GLOBULIN (IVIG

(INTRAVENOUS IMMUNE GLOBULIN (IVIG

موارد مصرف:

این دارو برای درمان بیماران مبتلا به نقص دستگاه ایمنی، پورپورای ترمبوسیتوپنیک ایمنی، لوسمی لنفوسیتیک مزمن سلول ‌های B، سندرم کاواساکی، نوروپاتی حرکتی چندکانونی، جلوگیری از عفونت در کودکان مبتلا به ایدز، پلی نوروپاتی دمیلینه التهابی مزمن و در بیماران نیازمند پیوند مغزاستخوان به  منظور کاهش احتمال بروز و شدت عفونت سیستمیک و کاهش واکنش میزبان علیه پیوند مصرف می ‌شود.

موارد منع مصرف:

این فراورده برای بیماران مبتلا به نقص منفرد IgA، نقص انعقادی، کاهش تعداد پلاکت‎ ها یا هیپرپرولینمیا نباید تجویز شود.

هشدارها
۱- سندرم مننژیت آسپتیک بعد از تزریق IVIG مخصوصاً با مقادیر زیاد گزارش شده است.
۲- IVIG ممکن است کاهش سریع فشار خون و علائم بالینی آنافیلاکسی را موجب شود. بروز این واکنش  ها به سرعت انفوزیون بستگی دارد.
۳- واکنش  های پیشرونده التهابی بیشتر در بیماران آگاماگلوبولینمی یا هیپوگاماگلوبولینمی شدید که برای اولین بار تحت درمان با ایمنوگلوبولین ‎‌ها قرار می گیرند یا ۸ هفته از آخرین تزریق ایمنوگلوبولین دریافتی آن ها می ‎گذرد اتفاق می ‎افتد.

عوارض جانبی: اضطراب، خارش، ناخوشی، تهوع، استفراغ، کرامپ‎‌های شکمی، تب، لرز، ناخوشی، درد مفاصل و عضلات، تاکی کاردی، جوش و قرمزی پوست،‌ سردرد و سرگیجه از عوارض عمده IVIG می‌باشد.

تداخل‎‌های دارویی: به دلیل تداخل اثر با واکسن‎ ‌های زنده ویروسی، تا ۳ماه بعد از تزریق IVIG، باید از تجویز واکسن ‎‌های ویروسی پرهیزشود.

نکات قابل توصیه: فقط باید از راه داخل وریدی تزریق شود.

مقـــــدار مصرف: در درمــــان جایگزینـــــی ایمنوگلوبولین‎ ها مقدار مناسب IGIV به منظور تامین سطح طبیعی (IgG حداقل g/l ۲) تعیین می گردد. mg/kg ۱۰۰-۴۰۰ هرسه تا چهار هفته یک بار توصیه شده است. اگر چه بعضی از بیماران ممکن است تا میزان mg/kg ۸۰۰ هر سه تا چهار هفته یک بار نیاز داشته باشند. در درمان لوسمی لنفوسیتیک سلول‌های mg/kg ۴۰۰ هر ۴-۳ هفته یک بار تزریق شود. در درمان پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایمنی برای شروع mg/kg ۴۰۰-۲۰۰۰ برای یک تا ۷ روز متوالی تزریق می گردد. در صورت پاسخ به درمان (تعداد پلاکت ‎cells/mm3  ۳۰۰۰۰-۵۰۰۰۰) بعد از روز دوم می توان درمان را قطع کرد. بعد از شروع درمان، چنانچه تعداد پلاکت‎‌ها به cells/mm3  ۳۰۰۰۰ برسد یا بیمار دارای علائم خونریزی باشد، درمان باید با تزریق mg/kg ۴۰۰-۲۰۰۰ هر ۲ هفته یک بار ادامه یابد تا تعداد پلاکت‎‌ها بالای cells/ mm3  ۳۰۰۰۰ (و در کودکان cells/mm3 ۲۰۰۰۰) حفظ شود. در سندرم کاواساکی در طی ۱۰ روز ابتدای بیماری، درمان یا به صورت یک مرتبه g/kg ۲ درطی ۱۰ ساعت و یا به صورت mg/kg ۴۰۰ در ۴ روز متوالی تزریق شود. درمان همزمان با آسپیرین (mg/ kg/ day ۱۰۰) تا روز چهاردهم بیماری و سپس mg/kg/day ۳-۵ برای ۵ هفته نیز توصیه می شود. در نوروپاتی حرکتی چندکانونی g/kg 0/5-2/4 در هر ماه مصرف می  شود. مقدار مصرف برای رسیدن به پاسخ درمانی مناسب تعدیل شود. در کودکان مبتلا به ایدز در این بیماران تزریق mg/kg ۴۰۰ هر ۲۸ روز یک بار توصیه می شود. در بیماران نیازمند پیوند مغزاستخوان ۷ و ۲ روز قبل از انجام عمل پیوند و سپس هر هفته یک بار تا ۹۰ روز بعد از عمل پیوند mg/kg ۵۰۰ تزریق شود. در پلی نوروپاتی دمیلینه التهابی مزمن مقدار بارگیری g/kg ۲ با سرعت انفوزیون mg/kg/min  ۲ که می توان در مقادیر منقسم و در طی ۴-۲ روز متوالی تزریق کرد و سپس مقدار نگهدارنده g/ kg ۱ در طی ۲-۱ روز متوالی هر سه هفته یک بار و (با حدکثر سرعت mg/kg/min 8 در صورت تحمل بیمار) تزریق شود.

اشکال دارویی

Injection: 50mg/ml