آموزش همگانیبیماریهای عفونی

ایدز چیست؟

ایدز چیست؟

ایدز (AIDS= سندروم نقص ایمنی اکتسابی)، یک بیماری تهدید کننده ی حیات است که به وسیله ی ویروس نقص ایمنی انسانی(ویروس HIV) به وجود می آید. این ویروس بدن شما را ضعیف می کند و به علت حمله به سیستم ایمنی بدن و از بین بردن سلول های T(سلول های CD4)، توانایی مبارزه با عفونت ها را از بدن می گیرد. اگر عفونت ویروس HIV درمان نشود، این ویروس آنقدر سلول T از بین می برد که بدن دیگر توانایی مبارزه با عفونت ها را نداشته باشد؛ به این حالت، HIV درجه ۳ و یا ایدز گفته می شود.

 

علائم ایدز:

علائم ایدز با ضعف سیستم ایمنی بدن شروع می شود. به این معنی که اگر کسی ایدز داشته باشد، دیگر سیستم ایمنی او قادر به مبارزه با عفونت ها و یا محافظت از بدن نیست.(توجه داشته باشید، همانطور که گفته شد، ایدز مرحله ی نهایی و پیشرفته ی ابتلا به ویروس HIV است. علائم اولیه ی ابتلا به ویروس HIV علائمی مشابه سرماخوردگی است که پس از مدتی از بین می رود، بیمار برای مدت ها علائمی ندارد و ماه ها یا سال ها بعد، ایدز با ضعیف سیستم ایمنی خود را نشان می دهد.) افرادی که مبتلا به ایدز هستند، شانس بیشتری برای ابتلا به عفونت های فرصت طلب دارند. این عفونت ممکن است به وسیله ی باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و… ایجاد شود و می تواند هر قسمتی از بدن را درگیر کند. علاوه بر این، بر اساس گفته ی موسسه ملی سلامت آمریکا(NIH) ایدز خطر ابتلا به برخی سرطان ها، به خصوص لیمفوم و سرطان پوست را افزایش می دهد.

علائم ایدز ممکن است در افراد مختلف، متفاوت باشد ولی به طور کلی شامل موارد زیر می شود:

  • عفونت ریوی(سرفه، تب، و تنگی نفس و کوتاهی تنفس ها)
  • عفونت دستگاه گوارش(اسهال، دل درد و استفراغ)
  • خستگی شدید
  • تورم غدد لنفاوی
  • زخم های دهانی
  • تب
  • تعریق
  • ضایعات پوستی
  • کاهش وزن

علت ایجاد ایدز چیست؟

عامل ایجاد ایدز، ویروس HIV است. این ویروس از راه های مختلف از شخصی به شخص دیگر منتقل می شود.(انتقال فرد به فرد دارد.) یکی از راه های ابتلا به ویروس HIV، داشتن رابطه ی جنسی با فرد آلوده به این ویروس است. راه دیگر انتقال، استفاده از سرنگ مشترک با فرد آلوده است. ویروس HIV ممکن است از مادر به فرزندش نیز در طول بارداری، زایمان و شیر دادن منتقل شود.

تشخیص ایدز چگونه انجام می شود؟

در صورتی که با ویروس HIV آلوده شده باشید، برای تشخیص ابتلا به ایدز، پزشک برای بررسی تعداد سلول های CD4 شما، یک تست خون درخواست می دهد. در یک فرد سالم، تعداد سلول های CD4 بین ۵۰۰ تا ۱۶۰۰ عدد متغیر است. هر چه تعداد این سلول ها کمتر باشد، توانایی بدن برای مقابله با عفونت ها نیز کمتر خواهد بود.

در صورتی که تعداد سلول های CD4 به کمتر از ۲۰۰ عدد برسد، ممکن است نشان دهنده ی ابتلا به ایدز باشد. در بعضی موارد، به علت همین کاهش سلول های CD4 ممکن است بیمار از قبل، مبتلا به نوعی عفونت خصوصا عفونت ریوی هم باشد.

آیا ایدز قابل پیشگیری هست؟

راه جلوگیری از ابتلا به ایدز، جلوگیری از آلوده شدن با ویروس HIV است. بهترین راه برای این منظور، نداشتن رابطه ی جنسی(چه واژینال، چه مقعدی و چه دهانی) و نداشتن سوزن و سرنگ مشترک با فرد آلوده به HIV است.

راه های دیگر ابتلا به ایدز به شرح زیر است:

  • در صورتی که تصمیم به داشتن رابطه ی جنسی دارید، برای داشتن رابطه ی امن تر(نه کاملا امن) از کاندوم استفاده کنید. بهترین کاندوم، کاندوم های لاتکس مردانه است. کاندوم های زنانه به اندازه ی کاندوم های مردانه موثر نیستند هر چند که مقداری محافظت ایجاد می کنند.
  • از سرنگ یا سوزن مشترک استفاده نکنید.
  • هرگز اجازه ندهید که خون، مایع منی، ادرار، مایع واژینال و یا حتی مدفوع کسی وارد مقعد، واژن و یا دهان شما شود.

 

درمان ایدز:

اگرچه تا کنون هیچ درمان قطعی برای ایدز وجود ندارد، دارو هایی برای کمک به مقابله با این بیماری در دسترس است. این دارو ها(که به آن درمان ضد رترو ویروسی یا ART گفته می شود.) معمولا برای جلوگیری از پیشرفت HIV به سمت ایدز استفاده می شود. اگرچه بیشترین اثر بخشی در درمان زودرس است؛ حتی اگر HIV به ایدز نیز تبدیل شده باشد، باز هم ART می تواند موثر و مفید باشد.

 

زندگی کردن با ایدز:

بدون درمان، فرد مبتلا به ایدز نهایتا ۳ سال زنده می ماند. در صورتی که به علت نقص ایمنی، بیمار دچار عفونت یا سرطان شود، مدت زنده ماندن او باز هم کمتر خواهد بود.

اما در صورتی که فرد آلوده به ویروس HIV درمان مناسب دریافت کند، مدت زنده ماندن او (حتی اگر مبتلا به ایدز نیز شده باشد) خیلی بیشتر می شود. در ایالات متحده، به علت اینکه پیشرفت بیماری به کمک درمان ART مناسب کنترل می شود؛ اکثر افراد آلوده به ویروس HIV مبتلا به ایدز نمی شوند. به نقل از سایت HIV.gov بیمارانی که ابتلای آن ها به HIV در مراحل اولیه تشخیص داده می شود، می توانند طول عمری مشابه افراد سالم داشته باشند.

 

سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید:

  • چه زمانی باید مصرف دارو های ضد رترو ویروسی را شروع کنم؟
  • چگونه برای دارویی که باید مصرف کنم تصمیم می گیرید؟
  • آیا برای سالم ماندن، لازم است تا تغییراتی در سبک زندگی خود ایجاد کنم؟
  • چگونه می توانم از شریک جنسی خود هنگام رابطه ی جنسی محافظت کنم؟
  • چگونه می توانم از خودم در برابر ابتلا به عفونت های فرصت طلب محافظت کنم؟
  • آیا می توانم حیوان خانگی داشته باشم؟

این اطلاعات، تنها دیدی کلی به شما می دهد و ممکن است برای تمام افراد صدق نکند. برای اطمینان حاصل کردن از تطبیق این اطلاعات با شرایط خود و کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه، به پزشک خود مراجعه کنید.

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا