سوش کالیفرنیایی کروناویروس: سریعتر و مرگبارتر
یک سوش جدید که چند وقت پیش در کالیفرنیا کشف شده بود در طی مطالعات بعدی نشان داد که سریعتر گسترش مییابد، افراد بیشتری را به ICU میفرستد و با مرگ و میر بیشتری همراه است.

در حال حاضر این واریانت در سایر ایالتهای آمریکا نیز دیده می شود و اکنون در کالیفرنیا بیش از ۵۰٪ موارد تست شده کووید۱۹ را تشکیل میدهد.
بر اساس گزارش محققین دانشگاه کالیفرنیا در سنت دیگو این سوش واگیری بیشتری دارد و بیماری شدیدتری (sever) ایجاد میکند و تا حدودی در مقابل آنتیبادیهای خنثیساز نیز مقاوم است.
حدس زده میشود تا اواسط ماه فروردین ۱۴۰۰ این سوش بیش از ۹۰٪ موارد ابتلای جدید در آمریکا را تشکیل دهد.
این واریانت به دو صورت B.1.427 و B.1.429 دیده میشود که اختلاف جزیی در برخی جهشها با یکدیگر دارند که حدود ۲۱٪ ژنوم آنها را شامل میشود. مبتلایان به این واریانتها طبق دیتای موجود حدود ۵ برابر بیشتر کارشان به ICU میکشد و ۱۱ برابر نیز بیشتر میمیرند.
وجود جهش L452R در واریانت جدید کالیفرنیایی که منجر به تغییراتی در پروتئین S ویروس شده عامل اصلی گسترش سریع و بیماریزایی بالاتر آن است. این جهش در واریانتهای معروف جدید انگلیسی، آفریقای جنوبی و برزیلی دیده نمیشود. احتمالا کشندگی بیشتر این واریانت ناشی از همین فرق باشد، هرچند واگیری واریانت کالیفرنیایی به زعم برخی محققین تا حدودی کمتر از سه واریانت جدید دیگر است.
مبتلایان به واریانت کالیفرنیایی دو برابر بیشتر از اجداد چینی خود viral load و ریزش ویروس به بیرون از در مخاط بینی دارند که منجر به واگیری و بیماریزایی بیشتر آن شده است.
مطالعات آزمایشگاهی نشان میدهد که واریانت کالیفرنیایی چهار برابر کمتر تحت تاثیر آنتیبادیهای خنثی کننده (همانند کنوالسنت پلاسما) و دو برابر کمتر تحت تاثیر آنتیبادیهای استخراج شده از دریافت کنندگان واکسن فایزر و مدرنا قرار میگیرد.
در مجموع میزان بستری در ICU این واریانت ۱۳٪ در مقابل ۳٪ سوش اصلی سابق و میزان مرگ نیز ۱۱/۳٪ در مقابل ۲٪ سوش اصلی میباشد.
اما در مورد فرق داشتن علائم بالینی و پاراکلینیکی strain کالیفرنیایی با سوش اصلی اطلاعات زیادی هنوز در دست نیست.
نتیجه میگیریم تسریع در واکسیناسیون و رسیدن به ایمنی عمومی در حد ۷۵٪ باید پیش از بروز واریانتهای جدیدتر و مخوفتر صورت پذیرد، اما این در حالی است که متاسفانه سرعت روند واکسیناسیون در کشورهای مختلف جهان تفاوت بسیار فاحشی با یکدیگر دارد و بر فرض ایجاد ایمنی عمومی در یک کشور هنوز خطر ورود سوش جدید که ممکن است از آنتیبادیهای ناشی از واکسن فرار کنند، از کشورهای دیگری که هنوز شیوع گستردهای از ویروس را دارند، امکان پذیر است.
موضوع مهم دیگر اینکه ما چقدر از وجود و یا عدم وجود واریانت اختصاصی خودمان مطلع هستیم و آیا بررسیهای لازم در این خصوص صورت میگیرد؟
و نکته آخر اینکه حواسمان به ورود واریانت کالیفرنیایی به کشور نیز باشد، چون تردد بین ایران و آمریکا و بخصوص کالیفرنیا به دلیل مهاجرین میلیونی ما به آن کشور و ایالت کم نیست.
دکتر حسن رودگری
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
کارگروه تازههای علمی کرونا
سازمان نظام پزشکی کشور
منابع:
ScienceMag.org
(AAAS)