اخبار سلامت

فرار از سیستم ایمنی توسط واریانت B.1.617 چقدر نگران کننده است؟

نهاد سلامت عمومی انگلستان و سازمان بهداشت جهانی، هر دو، واریانتB.1.617/ B.1.617.2 (گزارش شده برای اولین بار در هند) را در لیست واریانتهای نگران کننده (VOC) قرار داده اند.

گفته شده است که میزان مسری بودن این واریانت حداقل به اندازه واریانت B.1.1.7 است و هرچند داده برای بررسی فرار از ایمنی آن فعلا کافی نیست اما احتمالا این یک نگرانی مهم برای این واریانت نیست.
من اینجا قسمتی از گزارش خبری نیچر در رابطه با فرار از سیستم ایمنی و واکسن توسط این واریانت را به صورت خلاصه آورده ام:

یک مطالعه ی آزمایشگاهی نشان داده است که آنتی بادی های خنثی کننده ی ایجاد شده توسط افراد واکسینه شده (دز اول فایزر) در حدود ۸۰٪ کمتر در برابر برخی از جهش های موجود در واریانت B.1.617 موثر هستند. اگر چه این بی اثر بودن کلی واکسن را نشان نمی‌دهد.

محققان همچنین مشخص کرده اند که برخی از کارکنان بهداشتی درمانی در دهلی که با Covishield (نسخه هندی واکسن Oxford – AstraZeneca)، واکسینه شده بودند، مجدداً مبتلا به کووید-۱۹ شده اند و این اکثرا مرتبط به واریانت B.1.617 بوده است.

مطالعه ی آزمایشگاهی دیگری نیز در آلمان نشان داده است که آنتی بادی های ایجاد شده در سرم افراد با ابتلای قبلی به کووید-۱۹ (۱۵ نفر)، حدود ۵۰٪ قدرت کمتری در خنثی سازی B.1.617 در مقایسه با وارینتهای قبلی دارند. این محققین وقتی سرم افرام واکسینه شده با فایزر (هر دو دز) را تست کرده اند، میزان کاهش اثر خنثی سازی را حدود ۶۷٪ اعلام کرده اند.

مطالعه ی آزمایشگاهی کوچک دیگری نیز نشان می‌دهد با وجود کاهش اثرگذاری آنتی بادی های خنثی کننده، واکسن بهارات همچنان علیه واریانت B.1.617 موثر است.

مطالعه ی آزمایشگاهی منتشر نشده ای هم هست که اثر محافظتی آنتی بادی های خنثی کننده (چه از سرم افراد با عفونت قبلی و چه از افراد واکسینه شده با Covishield) علیه واریانت B.1.617 را نشان می‌دهد.

شاید این واریانت بتواند به خصوص در افرادی که مدت زمانی بعد از ابتلا یا واکسیناسیون، ایمنی آنها رو به کاهش و از دست رفتن است، دردسر ساز باشد.

نکته مهمی که در تفسیر یافته های این مطالعات باید توجه کنیم این است که اینها مطالعات آزمایشگاهی آنهم در مقیاس کوچک هستند. در همین مطالعات آزمایشگاهی، برای برخی واریانتهای دیگر هم کاهش فعالیت آنتی بادی های خنثی کننده گزارش شده بود، اما بعدا در ترایال ها و کوهورتها اثر محافظتی خوبی برای واکسنها دیده شد. از طرفی کاهش تاثیرگذاری آنتی بادی ها که برای واریانت B.1.617 در این مطالعات گزارش شده، نسبت به کاهش اثرگذاری برای واریانتهای قبلی کمتر بوده است و بالاخره به جز آنتی بادی، که در مطالعات آزمایشگاهی فقط بخشی از آنها مطالعه می شود، باید دیگر اجزای مهم سیستم ایمنی مثل سلول های تی را هم در نظر داشت.

در نتیجه به صورت کلی می‌توان گفت فرار از سیستم ایمنی توسط این واریانت احتمالا قابل توجه نیست و واکسنها همچنان در مقابل این واریانت و به خصوص بیماری شدید آن جواب می‌دهند.

دکمه بازگشت به بالا