چه سطحی از آنتی بادی و تا چه زمانی فرد را از ابتلای مجدد مصون می کند؟

مقاله اخیر مجله نیویورک تایمز به بحث در مورد مطالعه ای که اخیرا در مجله نیچر چاپ شده، پرداخته است. از آغاز پاندمی کووید ۱۹ این سوال مطرح است که چه سطحی از آنتی بادی و تا چه زمانی فرد را از ابتلای مجدد مصون می کند؟

در این مقاله با استناد به نتیجه مطالعه انجام‌شده، به این مطلب اشاره کرده است که به نظر می آید به ویژه در افراد مبتلا بدون علائم بالینی، بین دو تا سه ماه آنتی بادی در فرد مبتلا شده قابل ردیابی است.

البته این مطلب به این معنی نیست که حتما فرد برای بار دوم به این بیماری مبتلا خواهند شد. حتی سطح پایین آنتی بادی حاصل یک پاسخ قدرتمند سیستم ایمنی می تواند مصونیت ایجاد کند.

اما در خصوص ایده مصونیت صد درصد در افراد بهبود یافته باید محتاط بود.

آنتی بادی تولید شده بعد از ابتلا به سارس و مرس تا یکسال مصونیت ایجاد می کنند، اما در مورد کووید ۱۹ هنوز مشخص نیست تا چه زمانی مصونیت ایجاد می شود.
بسیاری از مطالعات بر روی افرادی انجام شده است که علائم واضح کووید ۱۹ داشتند. اما این مطالعه اولین مورد در این خصوص در افراد بی علامت بوده است.

دو گروه برای مطالعه انتخاب شدند. گروه اول ۳۷ نفر مبتلا بدون علامت بالینی و گروه دوم ۳۷ نفر با علائم بالینی بیماری کووید ۱۹.
هرچند حجم نمونه انتخاب شده کوچک بوده اما در همین مطالعه مشخص شد، در ۴۰ درصد افراد بدون علامت سطح آنتی بادی به پایین تر از سطح قابل اندازه گیری رسید،در صورتی که در گروه دوم این میزان ۱۳ درصد بود.

تحقیقات نشان داده اند بین ۲۰ تا ۵۰درصد موارد ابتلا بدون علامت هستند و در این میان یک سوم موارد بدون علامت تغییرات ground-glass را در عکس رادیولوژی ریه نشان می دهند که الگوی اختصاصی در ابتلا به کووید۱۹ است.

افراد بدون علامت در مقایسه با بیماران دارای علامت بالینی برای مدت طولانی تری ویروس را دفع می کنند. اما این نکته مشخص نیست این دفع ویروس طولانی تر به معنی این است احتمال انتقال عفونت به دیگران نیز طولانی تر است یا نه .آیا ویروس کامل آلوده کننده را دفع می کنند یا بقایای ویروس را؟

هرچند مطالعات اندکی در خصوص نقش ایمنی سلولی انجام شده اما تحقیقات نشان دادند ابتلا به کووید ۱۹ به شکل قدرتمندی ایمنی سلولی را نیز تحریک می کند . در مقایسه با مبحث آنتی بادی ، به نقش ایمنی سلولی و لنفوسیت T کمتر توجه شده است.

درکنار نقش لنفوسیت T، یکبار ابتلا در حافظه لنفوسیت B باقی می ماند و در صورت مواجهه مجدد ، خیلی سریع آنتی بادی تولید می شود.

اخیرا در یک تحقیق مشخص شد آنتی بادی تولید شده برضد پروتئین ویروسی به پایین از میزان قابل اندازه گیری کاهش می یابد ، اما دسته دوم آنتی بادی ها که اختصاصی بر ضد پروتئین S ویروس است و برای خنثی کردن و محافظت در برابر ابتلای مجدد نقش دارد، همچنان قابل اندازه گیری است.
چنین به نظر می رسد سطح این دسته از آنتی بادی هادر افراد بی علامت در مقایسه با گروه دارای علائم بالینی کمتر کاهش می یابد.

به طور کلی تحقیقات انجام شده تا امروز نشان داده اند، نمی توان به مصونیت بعد از ابتلا تکیه کرد و اطمینان کامل داشت ،زیرا نه آنچنان قدرتمند است و نه طولانی مدت. بنابراین نیاز به تولید واکسن ضروری است.

تدوین: دکتر زهرا فرزاد

منبع:
https://www.nytimes.com/2020/06/18/health/coronavirus-antibodies.html