هدف این مجموعه ویژه، اطمینان از دسترسی فوری به مرورهای نظام‌مند کاکرینی است که تا حد امکان مستقیماً به مدیریت افراد بستری‌شده با عفونت‌های حاد تنفسی شدید مربوط است. این مجموعه مرورهایی که با راهنمای موقت WHO و همچنین مرورهایی که توسط گروه مراقبت‌های حاد و اورژانسی کاکرین مرتبط شناخته شده‌اند را شامل می‌شود.
این مجموعه ویژه شامل مرورهای کاکرین در موضوعات زیر است:
- مایع درمانی و درمان با وازوپرسور
- حمایت تنفسی و تهویه مکانیکی
- جداکردن بیمار از تهویه مکانیکی
- مدیریت هایپوکسمی
- درمان فارماکولوژیک
- مدیریت هذیان
- تغذیه در مراقبت ویژه
در حالی که مرورهای موجود در این مجموعه ویژه، مداخلاتی را که در راهنمای موقت WHO به آنها اشاره شده است را ارزیابی می‌کنند، کاربرد مستقیم شواهد ممکن است محدود به بخش کمی از افراد مبتلا به عفونت ویروسی باشد که در مطالعات اولیه حضور داشته‌اند. بسیاری از مرورها در این مجموعه پاسخ‌های بالینی کاکرین مرتبط را نیز دارند.
ذکر این نکته حائز اهمیت است که مرورهای موجود در این مجموعه شواهد را خلاصه نموده است؛ و ارائه آنها در این‌جا به این معنا نیست که یک درمان مؤثر هستند. تعدادی از مرورهای ارائه‌شده در این‌جا، کمبود شواهد باکیفیت در تصمیم‌گیری آگاهانه پزشکی در زمینه بحران شدید عفونت حاد تنفسی (SARI) را نشان میدهد.
به‌روزرسانی شده در ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۹: پاسخ بالینی جدید کاکرین اضافه شد به «درمان با پلاسمای افراد بهبود یافته یا هیپرایمیون ایمونوگلوبولین برای افراد مبتلا به COVID-19: یک مرور سریع»
مایع درمانی و درمان با وازوپرسور
احیای اولیه کاهش فشار خون به‌طور معمول شامل تزریق مایعات داخل وریدی است، و در صورت تداوم کاهش فشار خون، وازوپرسورها تجویز می‌شوند.
Liberal versus conservative fluid therapy in adults and children with sepsis or septic shock
افراد به شدت بدحال (critically ill) ممکن است به دلیل وضعیت‌های جدی، عفونت‌ها (برای مثال سپسیس)، تروما یا سوختگی، مایع بدن خود را از دست داده و برای پیشگیری از دهیدراتاسیون یا نارسایی کلیه، به طور اضطراری به مایعات اضافی نیاز پیدا کنند. محلولهای کلوئیدی (colloid) یا کریستالوئیدی (crystalloid) ممکن است به این منظور استفاده شوند. کریستالوئیدها دارای مولکول‌های کوچکی بوده، ارزان هستند، استفاده از آنها راحت است و احیاء مایع سریعی را فراهم می‌کنند، اما ممکن است اِدم را افزایش دهند. کلوئیدها دارای مولکول‌های بزرگ‌تری بوده، هزینه‌برتر هستند و می توانند افزایش حجم سریع‌تری را در فضای داخل‌عضلانی ایجاد کنند، اما ممکن است واکنش‌های آلرژیک، اختلالات لخته‌شدن خون و نارسایی کلیه ایجاد کنند. این مرور اثر استفاده از کلوئیدها در مقابل کریستالوئیدها را در افراد شدیداً بدحال که به جایگزینی حجم مایع برای جلوگیری از مرگ نیاز دارند، نیاز به انتقال خون یا درمان جایگزینی کلیوی و عوارض جانبی را ارزیابی می‌کند. پاسخ‌های مرتبط بالینی کاکرین: کلوئیدها در مقایسه با کریستالوئیدها برای فرایند احیا در افراد شدیداً بدحال چه عملکردی دارند؟
با وجود شواهدی از اثرات فوری و آشکار وازوپرسورها روی هیمودینامیک، تاثیرات آنها بر پیامدهای مرتبط با بیمار مورد بحث و بررسی است. این مرور قصد دارد تا اثرات رژیم‌درمانی یک وازوپرسور (وازوپرسور به‌تنهایی یا در ترکیب با عوامل دیگر) با رژیم وازوپرسور دیگر را، بر مورتالیتی بیماران شدیداً بدحال با شوک مقایسه نماید. پاسخ‌های مرتبط بالینی کاکرین: نوراپی نفرین در مقایسه با وازوپرسورهای دیگر در افراد مبتلا به شوک هایپوتنسیو چه عملکردی دارد؟
حمایت تنفسی و تهویه مکانیکی
بیماران با عفونت شدید حاد تنفسی ممکن است به اکسیژن مکمل و حمایت تنفسی مکانیکی نیاز داشته باشند.
کانولای بینی با جریان بالا (HFNC؛ High Flow Nasal Cannulae)، جریان بالای هوا و اکسیژن مخلوط مرطوب‌شده را از طریق کانولای بینی با منفذ عریض هدایت می‌کند و ممکن است در ارائه حمایت تنفسی برای بیماران بزرگسال مبتلا به نارسایی تنفسی حاد در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) سودمند باشد. این مرور، ایمنی و کارایی HFNC را در مقایسه با مداخلات مقایسه‌ای از لحاظ شکست درمان، مرگومیر، عوارض جانبی، مدت حمایت تنفسی، زمان بستری در بیمارستان و ICU، اثرات تنفسی، پیامدهای گزارش‌شده توسط بیمار و هزینه‌های درمان ارزیابی می‌نماید. پاسخ‌های مرتبط بالینی کاکرین: یک کانولای بینی با جریان بالا در مقایسه با اکسیژن کم‌جریان برای بزرگسالان در بخش مراقبت‌های ویژه نیازمند پشتیبانی تنفسی چه عملکردی دارد؟
آسیب حاد ریوی (ALI) و سندروم دیسترس حاد تنفسی (ARDS) دلیل یک چهارم از شکست‌های حاد تنفسی در بیماران در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) هستند. تهویه مکانیکی افراد با ALI/ARDS، به ریه‌ها زمان لازم جهت ترمیم را میدهد، اما دستگاه تنفس تهاجمی بوده و می‌تواند منجر به آسیب به ریه‌ها گردد. هنوز مشخص نیست که در صورت کنترل فشار القاشده از سوی دستگاه تنفس در هر تنفس یا محدودشدن حجم هوای ورودی در هر تنفس، آسیبهای مربوط به دستگاه تنفس کاهش می‌یابند یا خیر در این مطالعه مروری، تنفس با فشار کنترل‌شده با تنفس با حجم کنترل‌شده در بزرگسالان مبتلا به ALI/ARDS جهت تعیین اینکه آیا تنفس با فشار کنترل‌شده مرگ و میر بیمارستانی را در بزرگسالان اینتوبه‌شده و ونتیله کاهش میدهد یا خیر، مقایسه شده است. پاسخ‌های مرتبط بالینی کاکرین: تنفس با فشار کنترل‌شده در مقیاسه با تنفس با حجم کنترل‌شده در افراد مبتلا به نارسایی حاد تنفسی یا سندرم دیسترس چه عملکردی دارد؟
Lung protective ventilation strategy for the acute respiratory distress syndrome
جداکردن بیمار از تهویه مکانیکی
کاهش زمان قطع‌کردن در به‌حداقل‌رساندن عوارض احتمالی ناشی از تهویه مکانیکی مطلوب است.
Factors that impact on the use of mechanical ventilation weaning protocols in critically ill adults and children: a qualitative evidence‐synthesis
تهویه غیر تهاجمی با فشار مثبت (NPPV)، حمایت تنفسی را بدون نیاز به یک راه تنفسی تهاجمی فراهم می‌کند. علاقه به استفاده از NPPV جهت تسهیل برداشت سریع‌تر تیوب اندوتراکئال و کاهش عوارض مرتبط با اینتوبه‌شدن طولانی افزایش یافته است. این مطالعه مروری مشخص نمود که آیا استراتژی NPPV مرگومیر به تمام علت‌ها را در مقایسه با جداکردن از تهویه فشار مثبت کاهش داده یا خیر. همچنین تفاوت‌های میان استراتژی‌ها را در رابطه با شکست در جداکردن و پنومونی مرتبط با دستگاه تهویه، مدت زمان بستری در بیمارستان و واحد مراقبت‌های ویژه، مدت زمان کامل تهویه مکانیکی، مدت زمان حمایت مکانیکی مرتبط با جداکردن، مدت زمان تهویه اندوتراکئال مکانیکی، تناوب عوارض جانبی (مرتبط با جدا کردن) و کیفیت کلی زندگی مشخص نموده است.
مدیریت هایپوکسمی
هایپوکسمیی حاد یا مزمن یک علت شایع پذیرش در بخش مراقبت‌های ویژه و استفاده از تهویه مکانیکی است. اصلاحات مختلفی در تهویه مکانیکی یا وسایل جانبی جهت بهبود پیامدهای مرتبط با بیماران استفاده شده‌اند.
Higher versus lower fraction of inspired oxygen or targets of arterial oxygenation for adults admitted to the intensive care unit
مرگومیر ناشی از سندرم ناراحتی تنفسی حاد یکی از عوامل اصلی نیاز به ونتیلاسیون مکانیکی برای درمان هیپوکسمی است که حدوداً ۴۰ درصد موارد را شامل می‌شود. ونتیلاسیون در حالت خوابیده روی شکم و سینه ممکن است مکانیک ریه، تبادل گاز و پیامدها را بهبود بخشد. اهداف این مطالعه مروری عبارت‌اند از: تعیین اینکه آیا ونتیلاسیون در حالت خوابیده روی شکم در مقایسه با حالت ونتیلاسیون در حالت خوابیده به پشت یا نیمه‌خوابیده در بیماران مبتلا به نارسایی حاد تنفسی که به ونتیلاسیون مصنوعی تهاجمی مرسوم نیاز دارند، تأثیری در پیشگیری از مرگومیر آنها دارد یا خیر. پاسخ‌های مرتبط بالینی کاکرین: حالت خوابیده روی شکم و سینه در مقایسه با حالت خوابیده به پشت برای تهویه در بزرگسالان مبتلا به نارسایی شدید تنفسی حاد چه تفاوتی دارد؟
اکسیژناسیون غشایی برون‌پیکری (ECMO) نوعی حمایت حیاتی است که روی قلب و ریه‌ها اثرگذار است، هر چند که استفاده از آن ریسک‌های زیادی دارد. ECMO در موارد شکست تنفسی شدید، به خون وریدی دسترسی پیدا کرده و آن را برمی‌گرداند و نیز تهویه غیر ریوی را ممکن می‌کند. عوارض ناخواسته مرتبط با بیمار شامل هموراژی یا ایسکمی اندام انتهایی است؛ عوارض ناخواسته مربوط به گردش خون ممکن است شامل شکست پمپ، شکست اکسیژناتور و تشکیل ترومبوز باشد. هدف این مطالعه مروری آن است که تعیین کند آیا استفاده از ECMO وریدی-وریدی یا وریدی-شریانی در بزرگسالان از حمایت تنفسی و قلبی معمولی مؤثرتر است یا خیر.
دارودرمانی
هرچندکه احیا با مایع و حمایت تنفسی درمان‌های اصلی برای بیماران SARI نیازمند به مراقبت ویژه هستند، اما مداخلات فارماکولوژیک زیادی نیز پیشنهاد شده‌اند که هنوز فواید و زیان‌های آنها به‌طور قطعی مشخص نیست.
Pharmacological agents for adults with acute respiratory distress syndrome
پلاسمای افراد بهبود یافته (convalescent plasma) و هیپرایمیون ایمونوگلوبولین (hyperimmune immunoglobulin) ممکن است مورتالیتی را در بیماران مبتلا به بیماری‌های ویروسی تنفسی کاهش دهند، و در حال حاضر در کارآزمایی‌ها به عنوان یک درمان بالقوه برای بیماری کروناویروس ۲۰۱۹ (COVID-19) مورد بررسی قرار می‌گیرند. درک کامل از شواهد موجود در مورد مزایا و خطرات آنها الزامی است. این مرور بررسی می‌کند که آیا ترانسفیوژن پلاسمای افراد بهبود یافته یا هیپرایمیون ایمونوگلوبولین در درمان مبتلایان به COVID-19 مؤثر و ایمن هستند یا خیر.
سندرم دیسترس تنفسی حاد (ARDS) یک فرآیند التهابی سیستمیک تخریب کننده است که با موربیدیتی و مرگومیر قابل‌توجهی همراه است. درمان‌های دارویی که التهاب را در ARDS تعدیل کنند، وجود ندارد. چندین کارآزمایی اثرات مواد مغذی دارویی را، که به صورت بخشی از تغذیه فرمولا یا به صورت یک مکمل غذایی ارائه شدند، بر پیامدهای بالینی در بیماری‌های ویژه و ARDS بررسی کرده‌اند. این مطالعه مروری به صورت نقادانه شواهد موجود در مورد اثرات مواد مغذی سیستم ایمنی (immunonutrition) در مقایسه با تغذیه فرمول استاندارد غیرمواد مغذی سیستم ایمنی در بزرگسالان تحت ونتیلاسیوون مکانیکی مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد را ارزیابی می‌کند. پاسخ‌های مرتبط بالینی کاکرین: در بزرگسالان مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد (ARDS) که به‌صورت مکانیکی تهویه دارند، مواد مغذی سیستم ایمنی در مقایسه با تغذیه فرمول استاندارد چگونه است؟
مدیریت هذیان
هذیان (Delirium) به عنوان اختلال در تمرکز، هوشیاری و شناخت به همراه کاهش توانایی تمرکز، دقت و توجه به مورد خاص و نیز کاهش ادراک از محیط تعریف می‌شود.
Pharmacological interventions for the treatment of delirium in critically ill adults
تغذیه در مراقبت ویژه
افراد شدیداً بیمار در معرض ریسک بالاتری از سوء تغذیه قرار دارند. بیماری‌های حاد یا مزمن، کاتابولیسم مرتبط با استرس القاشده در اثر تروما یا التهاب و عوارض ناخواسته القاشده در اثر دارو ممکن است موجب کاهش اشتها یا افزایش حالت تهوع و اسفراغ شوند. همچنین، مدیریت بیمار در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) می‌تواند موجب تداخل در مسیرهای تغذیه‌ای گردد.
About this Special Collection
Acknowledgements
این مجموعه ویژه یکی از مجموعه‌های ویژه COVID-19 است. این مجموعه ویژه همچنین به زبان‌های چینی ساده‌شده، آلمانی، فرانسوی، ژاپنی، مالزیایی، لهستانی، پرتغالی، روسی و اسپانیایی در دسترس است.
این مجموعه ویژه توسط Michael Brown (دبیر ارشد در گروه مراقبت حاد و اورژانس در کاکرین؛ دبیر ارشد گروه گردش خون و تنفس در کاکرین) و Harald Herkner (دبیر همکار، مراقبت‌های اورژانسی و ویژه در کاکرین)، با همکاری Toby Lasserson (معاون سردبیر)، Liz Bickerdike (دبیر همکار) ، Robin Featherstone (متخصص اطلاعات) و Monaz Mehta (دبیر) در بخش روش‌های ویراستاری کاکرین توسعه یافته است.
این مجموعه ویژه به فارسی توسط مرکز کاکرین ایران در تاریخ ۲۱ فروردین ماه ۱۳۹۹ ترجمه شد.
