DESMOPRESSIN
موارد مصرف:
دسموپرسین برای درمان دیابت بیمزه نوروژنیک، شب ادراری اولیه (با غلظت طبیعی ادرار)، پرنوشی موقت و پرادراری همراه با تروما یا جراحی در ناحیه هیپوفیز، بیماری فون ویلبراند نوع I، هموفیلی خفیف نوع A و ترومبوسیتوپنی به کار می رود.
موارد منع مصرف:
به منظور درمان شب ادراری در مبتلایان به نارسایی کلیه، بیماری های قلبی-عروقی، مبتلایان به پرفشاری خون شریانی و سایر حالات نیازمند مصرف مدرها، تشنگی بیش از حد ذهنی و تشنگی بیش از حد ناشی از وابستگی به الکل نباید مصرف شود.
هشدارها
۱- در بیماران مبتلا به سیستیک فیبروزیس با احتیاط مصرف شود. همچنین در صورت وجود استعداد تشکیل ترومبوز، رینیت آلرژیک، احتمال عفونت مجاری تنفسی فوقانی نیز باید با احتیاط مصرف شود.
۲- در حین درمان با دسموپرسین از مصرف زیاد مایعات باید خودداری شود. افزایش مصرف مایعات به ویژه در سالمندان و کودکان می تواند موجب کاهش سدیم خون و مسمومیت با آب گردد. در درمان شب ادراری با اندازهگیری مرتب وزن و فشار خون بیمار می توان افزایش بیش از حد مایعات بدن را کنترل نمود.
۳- در سه ماهه سوم بارداری اثر اوکسی توسیک اندک با افزایش خطر پره اکلامپسی وجود دارد.
۴- تجویز داخل وریدی سریع دارو ممکن است موجب افت فشار خون گردد.
عوارض جانبی: احتباس مایعات و کاهش سدیم خون، سردرد، تهوع، استفراغ، واکنش های آلرژیک، احتقان بینی و خونریزی از بینی گزارش شده است.
تداخل های دارویی: مصرف همزمان با کاربامازپین، کلرپروپامید یا کلوفیبرات می تواند موجب افزایش اثر ضدادراری دارو گردد. بر عکس، استفاده همزمان از دارو‌هایی چون لیتیم و دمکلوسایکلین یا نوراپی نفرین از اثر ضدادراری این دارو می کاهد.
نکات قابل توصیه
۱- قبل از مصرف دارو باید از عدم حساسیت فرد به دارو اطمینان حاصل گردد.
۲- در هنگام تجویز دارو برای ارزیابی و تشخیص عملکرد کلیه ها، بهتر است مثانه بیمار خالی باشد.
مقدار مصرف
خوراکی: در دیابت بیمزه مرکزی در ابتدا ۳۰۰ میکروگرم (در سه نوبت منقسم) با مقدار نگهدارنده mcg/ day ۳۰۰-۶۰۰ در سه نوبت منقسم، در محدوده mg/ day ۰/۲-۱/۲مصرف می شود. برای درمان شب ادراری اولیه ۲۰۰میکروگرم هنگام خواب (افزایش مقدار بهmcg/day ۴۰۰ فقط در صورت عدم اثربخشی مقادیر پایین) مصرف می شود و قطع درمان برای حداقل یک هفته برای ارزیابی مجدد پس از ۳ ماه لازم است. در موارد پرادراری یا تشنگی بیش از حد پس از جراحی مقدار دارو براساس اسمولاریتی ادرار تنظیم شود.
زیرزبانی: در دیابت بیمزه مرکزی ابتدا ۱۸۰ میکروگرم در سه نوبت منقسم، در محدوده mcg/day ۱۲۰-۷۲۰ مصرف می شود. برای درمان شب ادراری اولیه ۱۲۰میکروگرم هنگام خواب (افزایش مقدار بهmcg/day ۲۴۰ فقط در صورت عدم اثربخشی مقادیر کم) مصرف می شود و قطع درمان برای حداقل یک هفته برای ارزیابی مجدد پس از ۳ ماه لازم است.
داخل بینی
بزرگسالان: در دیابت بیمزه مرکزی ۱۰میکروگرم هنگام خواب مصرف می شود. این مقدار را می توان در مقادیر ۲/۵میکروگرم هر شب افزایش داد تا پاسخ رضایت بخش بدست آید. در صورت زیاد بودن حجم ادرار، می توان یک مقدار صبحگاهی به میزان ۱۰میکروگرم به رژیم درمانی افزود و مقدار آن را تا دست یابی به نتیجه مطلوب تنظیم نمود. مقدار نگهدارنده، mcg/day ۱۰-۴۰به صورت یک نوبتی یا در دو یا سه نوبت منقسم مصرف می شود. برای درمان شب ادراری اولیه، ۱۰میکروگرم در هر سوراخ بینی هنگام خواب (حداکثر mcg/day ۲۰) و به عنوان مقدار نگهدارنده mcg/day ۱۰-۴۰ بر اساس پاسخ بیمار مصرف می شود. در بیماران فون ویلبراند، ترومبوسیتوپاتی ها و هموفیلی، mcg/ kg ۴-۲به صورت داخل بینی به کار می رود.
کودکان: در دیابت بیمزه مرکزی mcg/day ۵ یک یا دو بار در روز مصرف می شود. در شب ادراری اولیه در کودکان کوچک تر از ۶ سال، مقدار دارو مشابه مقدار مصرف بزرگسالان است.
تزریقی: برای تشخیص دیابت بیمزه مرکزی آزمون عملکرد کلیه یا ۲میکروگرم تزریق زیرجلدی یا داخل عضلانی می شود. در درمان دیابت بیمزه مرکزیmcg/day ۱-۴ تزریق زیرجلدی، داخل عضلانی یا وریدی می شود. در درمان هموفیلی خفیف تا متوسط و بیماری فون ویلبراند یک مقدار ng/day ۳۰۰ بلافاصله پس از جراحی یا تروما که ممکن است در فواصل ۱۲ ساعته تکرار شود تزریق زیرجلدی، داخل عضلانی یا وریدی می شود.
اشکال دارویی
Tablet: 0/1mg, 0/2mg
Injection: 4mcg/ml, 15mcg/ml
Nasal Spray: 10mcg/dose
Sublingual Tablet: 60, 120, 240mcg