ERYTHROMYCIN
موارد مصرف: اریترومایسین به عنوان جایگزین پنیسیلین ها در بیمارانی که به این دارو‌ها حساسیت دارند، در درمان برونشیت، آنتریت ناشی از کامپلیوباکتر، دیفتری، بیماری لژیونر، کونژنکتیویت نوزادان، سیاه سرفه، پنومونی، سینوزیت، سیفلیس، التهاب مزمن پروستات، آکنه ولگاریس و همراه با نئومایسین برای پیشگیری از عفونت های جراحی دستگاه گوارش مصرف می شود.
هشدارها: در صورت ابتلای بیمار به نارسایی کبد یا کلیه، تاکی کاردی بطنی و پورفیری باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
عوارض جانبی: تهوع، استفراغ، احساس ناراحتی در شکم، اسهال، کهیر، ضایعات پوستی و سایر واکنش های آلرژیک، کاهش برگشت پذیر قدرت شنوایی در صورت مصرف مقادیر زیاد دارو، زردی انسدادی و عوارض قلبی با مصرف این دارو گزارش شد‌ه اند.
تداخل های دارویی: غلظت سرمی دیسوپیرامید در صورت مصرف همزمان با اریترومایسین افزایش می یابد. اثر وارفارین در صورت مصرف همزمان با اریترومایسین ممکن است افزایش یابد. اریترومایسین متابولیسم کاربامازپین، بروموکریپتین، ترفنادین، دیگوگسین، تئوفیلین و سیکلوسپورین را مهار می کند. غلظت سرمی اریترومایسین توسط سایمتیدین افزایش می یابد.
نکات قابل توصیه: اریترومایسین خوراکی را بهتر است با معده خالی مصرف کرد، اما در صورت بروز تحریک گوارشی می توان دارو را با غذا مصرف نمود.
مقدار مصرف
خوراکی
بزرگسالان: از راه خوراکی هر ۶ ساعت ۵۰۰-۲۵۰ میلی گرم یا هر ۱۲ ساعت ۱-۰/۵میلی گرم و حداکثر تا g/day 4 در عفونت های شدید مصرف می شود. مقدار مصرف اریترومایسین در درمان مراحل اولیه سیفلیس هر ۶ ساعت ۵۰۰ میلی گرم برای مدت ۱۴ روز می باشد. در عفونت کلامیدیایی تناسلی و عفونت غیرگونوکوکی پیشابراه هر ۶ ساعت ۵۰۰ میلی گرم برای ۷ روز مصرف می شود.
کودکان: در کودکان کمتر از ۲ سال هر ۶ ساعت ۱۲۵میلی گرم و در کودکان ۸-۲ سال، هر ۶ ساعت ۲۵۰میلی گرم مصرف می شود. مقدار مصرف در عفونت های شدید ممکن است تا دو برابر افزایش یابد.
تزریقی
در عفونت های شدید mg/kg/day 50 از راه انفوزیون وریدی یا در مقادیر منقسم هر ۶ ساعت تزریق می شود. در عفونت های خفیف، mg/ kg/ day 25 انفوزیون وریدی می شود. مقدار مصرف در نوزادان mg/kg/day 30-45 در ۳ نوبت منقسم می باشد.
اشکال دارویی
Tablet: ۲۰۰mg, 400mg
Suspention: ۲۰۰mg/5ml
Injection: ۱g