NORTRIPTYLINE
موارد مصرف:
نورتریپتیلین برای درمان افسردگی تجویز می شود.
هشدارها: در صورت وجود آسم، اختلال دوقطبی، اختلالات خونی، گوارشی یا قلبی-عروقی، گلوکوم با زاویه بسته، افزایش فشار کره چشم، پرکاری تیروئید، هیپرتروفی پروستات، نارسایی کبد یا کلیه، اسکیزوفرنی، حملات تشنجی احتباس ادرار با احتیاط فراوان مصرف شود.
عوارض جانبی: خشکی د‌هان، خواب آلودگی، ضعف و خستگی، تاری دید، افزایش فشار داخل کره چشم، یبوست، تهوع، اشکال در ادرار کردن، افت فشار خون وضعیتی، اختلال ضربان قلب، اختلالات خونی، اغتشاش شعور، عصبانیت و بی قراری، واکنش های ازدیاد حساسیت، اختلالات رفتاری، اختلالات حرکتی، افزایش اشتها و وزن از عوارض جانبی دارو هستند.
تداخلهای دارویی: مصرف همزمان این دارو با مهارکنندگان مونوآمین اکسیداز باعث تحریک CNS و افزایش فشار خون می گردد. این دارو از طریق کاهش آستانه تشنج با اثر دارو های ضدصرع، مقابله می کند. بعضی از دارو های ضدصرع با کاهش غلظت پلاسمایی نورتریپتیلین، اثر ضدافسردگی آن را کاهش می دهند. این دارو اثر کاهنده فشار خون کلونیدین و گوانیتیدین را کاهش می‌دهد. مصرف همزمان این دارو با فنوتیازینها موجب افزایش عوارض جانبی ضدموسکارینی و تسکین بخش هر دو دارو می شود. همچنین احتمال بروز حملات تشنجی را افزایش می دهد. مصرف همزمان این دارو با دارو های مقلد سمپاتیک ممکن است سبب تشدید عوارض قلبی-عروقی و احتمالاً بروز آریتمی، تاکی کاردی یا افزایش فشار خون شود. مصرف همزمان این دارو با دارو های ضدتیروئید ممکن است خطر بروز آگرانولوسیتوز را افزایش دهد. مصرف همزمان فراورده های حاوی الکل و سایر دارو های مضعف CNS با این دارو ممکن است سبب بروز ضعف شدید CNS، ضعف تنفسی و کاهش فشار خون شود. سایمتیدین با مهار متابولیسم این دارو، غلظت پلاسمایی آن را افزایش می دهد.
نکات قابل توصیه
۱- از قطع ناگهانی مصرف دارو باید پرهیز شود. در صورت نیاز، کاهش مقدار مصرف به تدریج در طول یک دوره حداقل ۴ هفته ای باید صورت گیرد.
۲- در هفته های اول درمان به دلیل افزایش تمایل به خودکشی باید بیمار تحت نظر باشد.
۳- برای شروع اثرات درمانی این دارو حداقل ۲ هفته وقت لازم است.
۴- به علت نیمه عمر طولانی دارو، تجویز یکبار آن در موقع خواب، کفایت می کند.
۵- به بیمار باید یادآوری شود که در صورت بروز علائم ضدموسکارینی به درمان ادامه دهد، چون به این اثرات تاحدی تحمل حاصل می شود.
۶- در صورت وجود سابقه مصرف مهارکنندگان مونوآمین اکسیداز توسط بیمار، باید دو هفته بعد از قطع مصرف آن، مصرف این دارو را آغاز نمود.
۷- در صورت ضرورت مصرف داروی مهارکننده مونوآمین اکسیداز باید حداقل یک هفته میان قطع مصرف این دارو و شروع مصرف داروی جدید فاصله ایجاد شود.
۸- این دارو با ایجاد خواب آلودگی، ممکن است بر اعمالی که نیاز به مهارت دارند، مثل رانندگی، تأثیر بگذارد.
۹- به دلیل احتمال بروز منگی و سرگیجه، هنگام برخاستن ناگهانی از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط نمود.
۱۰- با مصرف این دارو، خشکی د‌هان ممکن است بروز نماید. در صورت تداوم این عارضه به مدت بیش از ۲ هفته، باید به پزشک مراجعه نمود.
مقدار مصرف
بزرگسالان: مقدار ۲۵میلی‌گرم سه یا چهار بار در روز مصرف می شود و سپس مقدار مصرف بر حسب تحمل و نیاز بیمار تنظیم می گردد.
کودکان: در کودکان ۱۲-۶ سال، mg/day ۱۰-۲۰ یا mg/kg/day ۱-۳ در نوبت های منقسم و در نوجوانان mg/ day ۲۵- ۵۰ یــــا mg/kg/day ۱-۳ در نــــوبت هـــــای منقسم مصرف می شود. سپس مقدار مصرف بر حسب تحمل و نیاز بیمار تنظیم می گردد.
اشکال دارویی
Capsule/Tablet: 10mg, 25mg