DISULFIRAM
موارد مصرف:
این دارو به عنوان درمان کمکی ترک وابستگی به الکل مصرف می شود.
موارد منع مصرف:
در صورت مسمومیت حاد با اتانول، سایکوز یا اختلالات شدید شخصیتی و احتمال اقدام به خودکشی و همچنین بیماری های قلبی-عروقی نباید مصرف شود.
هشدارها: در صورت ابتلای به بیماری های تنفسی، دیابت، صرع و پورفیری با احتیاط فراوان مصرف شود.
عوارض جانبی: خستگی و خواب آلودگی (به ویژه در اوایل درمان)، تهوع، استفراغ، احساس طعم فلزی یا مزه سیر در دهان، نفس بدبو، کاهش میل جنسی، واکنش های آلرژیک پوستی، التهاب اعصاب محیطی، آسیب کبدی و به ندرت واکنش های روانی مانند افسردگی پارانویا، اسکیزوفرنی و مانیا از عوارض جانبی این دارو هستند.
تداخل های دارویی: مصرف الکل یا فراورده های حاوی الکل همراه با دی سولفیرام یا حتی تا ۱۴ روز پس از قطع مصرف آن می تواند منجر به عوارض شدید از جمله اختلالات بینایی، درد سینه، اغتشاش شعور، گیجی، تپش قلب، برافروختگی، تعریق، تهوع، استفراغ، ضعف شدید و به ندرت تشنج، حملات قلبی و عدم هوشیاری شود. دی سولفیرام ممکن است با کاهش کلیرانس پلاسمایی آلفنتانیل موجب افزایش طول اثر آن شود. این دارو اثر ضدانعقادی داروهای ضدانعقادی کومارینی و اینداندیونی را افزایش می دهد. بنا بر این زمان پروترومبین باید در صورت مصرف همزمان مرتب کنترل شود. دی سولفیرام غلظت سرمی مشتقات هیدانتوئینی از جمله فنی توئین را افزایش داده و امکان بروز سمیت با آن ها را بالا می برد. در این موارد، تنظیم مقدار مصرف فنی توئین لازم است. مصرف همزمان این دارو با ایزونیازید، شانس بروز عوارض CNS را افزایش می دهد. بنابر این، کاهش مقدار مصرف دی سولفیرام یا قطع مصرف آن ممکن است ضرورت پیدا کند. مصرف همزمان دی سولفیرام با مترونیدازول ممکن است منجر به اغتشاش شعور و واکنش های سایکوتیک شود. مصرف مترونیدازول حتی تا ۱۴ روز پس از قطع مصرف دی سولفیرام توصیه نمی شود.
نکات قابل توصیه
۱- این دارو باید همراه با سایر روش های درمانی از جمله روان درمانی و درمان های حمایتی مصرف شود.
۲- به بیمار و همچنین همراهان و افراد خانواده بیمار باید یادآوری شود که از ۲۴ ساعت قبل از شروع مصرف دی سولفیرام، طی مصرف آن و تا ۱۴ روز پس از قطع مصرف آن از مصرف هرگونه فراورده حاوی الکل خودداری شود.
۳- بیمار باید توجه داشته باشد که بعضی فراورده های دارویی از جمله شربت های سرفه و الگزیر ها و بعضی فراورده های پوستی نظیر لوسیون ها دارای اتانول هستند و ممکن است با مصرف دی سولفیرام تداخل ایجاد کنند.
۴- معمولاً مصرف دارو در صبح توصیه می شود ولی در صورت بروز خواب آلودگی، می توان آن را شب ها مصرف کرد.
مقدار مصرف: تا ۵۰۰میلی‌گرم روزانه یک بار برای ۲-۱ هفته مصرف می شود. سپس مقدار آن به ۲۵۰میلی‌گرم یک بار در روز (mg/day ۱۲۵- ۵۰۰) کاهش مییابد. مصرف دارو به طور مرتب تا اطمینان از ترک مصرف الکل باید ادامه یابد. البته اثربخشی، عوارض و ضرورت ادامه مصرف آن باید پس از ۶ ماه مورد ارزیابی مجدد قرار گیرد.
اشکال دارویی
Tablet: 200mg, 250mg, 500mg