PEGINTERFERON ALFA-2a
موارد مصرف:
این دارو درمان بیماران مبتلا به هپاتیت C مزمن و درمان بزرگسالانی HBeAg مثبت و HBeAg منفی که مبتلا به عفونت مزمن هپاتیت B و بیماری جبران شده کبدی و علایم رونویسی ویروسی و التهاب کبدی دارند استفاده می شود.
موارد منع مصرف:
در صورت ابتلا به هپاتیت خودایمنی، بیماری کبدی جبران نشده و وجود علائم پرکاری یا کم کاری تیروئید، افزایش یا کاهش قند خون و دیابت نباید مصرف شود.
هشدارها
۱- به دلیل احتمال بروز یا تشدید اختلالات خودایمنی مثل میوزیت، هپاتیت، پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک، پسوریازیس، آرتریت روماتوئید، نفریت بینابینی، التهاب تیروئید و لوپوس اریتماتوز سیستمیک در هنگام مصرف این فراورده برای بیماران مبتلا به اختلالات خودایمنی باید احتیاطات لازم صورت گیرد.
۲- این فراورده باعث تضعیف مغز استخوان و سیتوپنی شدید می شود.
۳- به دلیل احتمال بروز افزایش فشار خون، آریتمی فوق بطنی، درد قفسه سینه و انفارکتوس قلبی، برای بیماران قلبی این فراورده باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
۴- در صورت بروز درد شکمی، اسهال خونی، تب (علائم شاخص کولیت)، مصرف دارو باید قطع گردد.
۵- با مشاهده علائم پرکاری یا کم کاری تیروئید، افزایش یا کاهش قندخون و دیابت قندی و علائم حساسیت مفرط باید مصرف دارو قطع گردد.
۶- در افراد دارای سابقه افسردگی با احتیاط فراوان مصرف شود.
۷- در صورت بروز عفونت شدید، مصرف دارو باید قطع و درمان با آنتی بیوتیک مناسب شروع شود.
۸- قبل از شروع درمان، باید معاینه چشم پزشکی صورت گیرد و در صورت بروز یا تشدید هر گونه اختلال بینایی مصرف دارو باید قطع گردد.
۹- در صورت مصرف همزمان این دارو با ریباورین احتمال بروز پانکراتیت کشنده وجود دارد.
۱۰- مصرف دارو باید در افراد مبتلا به اختلال تنفسی نامعلوم یا مداوم قطع شود.
عوارض جانبی: سردرد، سرگیجه، ریزش مو، درد مفاصل، خستگی مفرط و ضعف، تب، درد عضلانی، تهوع و استفراغ، بی اشتهایی، اسهال و درد در ناحیه شکم از عوارض این دارو می باشد.
تداخل های دارویی: به دلیل مهار متابولیسم تئوفیلین، احتمال بروز مسمومیت وجود دارد.
نکات قابل توصیه
۱- قبل از شروع درمان، آزمون های استاندارد خونی و بیوشیمیایی برای همه بیماران و آزمون تشخیص بارداری (برای زنان در دوران باروری) باید انجام شود. طی درمان آزمون های استاندارد خونی و بیوشیمیایی باید هر ۲ تا ۴ هفته انجام شود. آزمون تشخیص بارداری نیز هر ماه یک بار طی درمان و هر ۶ ماه یک بار بعد از قطع مصرف دارو باید انجام شود. اندازه گیری هورمون TSH هر۱۲ هفته یک بار انجام شود.
۲- مصرف این دارو موجب کاهش گویچه های خونی و پلاکت ها می شود. در این صورت مقدار مصرف باید کاهش یابد.
۳- تب ممکن است به خاطر عوارض جانبی سندرم شبه آنفولانزا ایجاد شود، اما در صورت بروز تب پایدار (مخصوصاً در بیماران نوتروپنیک) وجود عوامل دیگر باید بررسی شود.
۴- افزایش موقتی در میزان آلانین آمینوترانسفراز در بیماران تحت درمان با این دارو مشاهده شده است در این حالت مقدار مصرف باید کاهش یابد. در صورت افزایش پایدار این آنزیم، علیرغم کاهش مقدار مصرف، مصرف دارو باید قطع شود.
۵- مصرف دارو در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه باید با احتیاط فراوان صورت گیرد.
مقدار مصرف: مقدار ۱۸۰میکروگرم یک بار در هفته برای ۴۸ هفته از طریق زیرجلدی در شکم یا ران تزریق می شود. با ظهور عوارض متوسط تا شدید ممکن است لازم باشد مقدار مصرف تا میزان ۱۳۵-۹۰ میکروگرم کاهش یابد.
اشکال دارویی
Injection: 180mcg/ml, 270mcg/ml, 360mcg/ml