BIOLOGICAL/IMMUNOSUPPRESSANT MEDICINESINTERFERONS

PEGINTERFERON ALFA-2b

پگینترفرون آلفا - 2بی

PEGINTERFERON ALFA-2b

موارد مصرف:

این دارو به  تنهایی یا همراه با ریباورین برای درمان بیماران مبتلا به هپاتیت C مزمن که قبلاً اینترفرون آلفا دریافت نکرده  باشند و بیماری کبدی آن ها جبران شده باشد یا حداقل دارای ۱۸ سال سن باشند، استفاده می شود.

موارد منع مصرف:

در صورت وجود ابتلا به هپاتیت اتوایمیون، بیماری کبدی جبران نشده نباید مصرف شود.

هشدارها
۱- این دارو باید در افراد دارای سابقه افسردگی باید با احتیاط فراوان مصرف شود. صورت بروز افسردگی شدید، مصرف دارو را باید قطع کرد.
۲- قبل از تجویز و در حین درمان آزمایشات شمارش کامل سلولی (CBC) به طور معمول انجام شود.
۳- در صورت بروز درد شکمی، اسهال خونی، تب (علائم شاخص کولیت)، مصرف دارو باید قطع گردد.
۴- احتمال بروز پانکراتیت کشنده وجود دارد.
۵- مصرف دارو باید در افراد مبتلا به اختلال تنفسی نامعلوم یا مداوم قطع شود.
۶- با مشاهده علائم پرکاری یا کم کاری تیروئید، افزایش یا کاهش قندخون و دیابت و علائم حساسیت مفرط باید مصرف دارو قطع گردد.
۷- به  دلیل احتمال بروز یا تشدید اختلالات خودایمنی مثل میوزیت، هپاتیت، پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک، پسوریازیس، آرتریت روماتوئید، نفریت بینابینی، التهاب تیروئید و لوپوس اریتماتوز سیستمیک در هنگام مصرف این فراورده برای بیماران اختلالات خودایمنی، باید احتیاطات لازم صورت گیرد.
۸- به  دلیل احتمال بروز افزایش فشار خون، آریتمی فوق بطنی، درد قفسه سینه و انفارکتوس قلبی، برای بیماران قلبی این فراورده باید با احتیاط فراوان مصرف شود. قبل از تجویز نیز باید معاینات قلبی-عروقی انجام گیرد.
۹- قبل از شروع درمان باید معاینه چشم پزشکی صورت گیرد و در صورت بروز یا تشدید هر گونه اختلال بینایی مصرف دارو باید قطع گردد.

عوارض جانبی: سردرد، سرگیجه، بی خوابی، ریزش مو، درد مفاصل، خستگی مفرط و ضعف، تب، درد عضلانی، تهوع و استفراغ، بی اشتهایی، اسهال و دردشکمی از عوارض این دارو می باشد.

تداخل های دارویی: از مصرف همزمان این فراورده با واکسن های حاوی ویروس زنده باید خودداری شود.

نکات قابل توصیه
۱- برای همه بیماران قبل از شروع درمان و به  صورت دوره ای (هر ۲ تا ۴ هفته) در طی درمان، آزمون های استاندارد خونی و بیوشیمیایی باید انجام شود.
۲- بعد از ۶ ماه درمان، سطح HCV RNA باید اندازه گیری شود و در صورت بالا بودن سطح ویروسی مصرف دارو باید قطع گردد.
۳- مصرف این دارو موجب کاهش گویچه های خونی و پلاکت ها می شود. اختلالات خونی بعد از کاهش مقدار یا قطع مصرف بهبود می یابد.
۴- بیماران مبتلا به نارسایی کلیه باید تحت مراقبت قرار گیرند و در صورت لزوم مقدار مصرف این دارو را باید تعدیل کرد.
مقدار مصرف: مقدار mcg/kg/week ۱/۵ برای یک سال از طریق زیرجلدی در شکم یا ران تزریق شود. تزریق باید در یک روز معین از هفته انجام شود.

اشکال دارویی

Injection: 50 mcg, 80 mcg, 100 mcg, 120 mcg, 150 mcg, 180mcg

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا