QUININE
موارد مصرف:
کینین در درمان مالاریای ناشی از پلاسمودیوم فالسیپاروم مقاوم به کلروکین یا در صورتی که گونه های مختلف پلاسمودیوم در بروز بیماری دخالت داشته باشند، مصرف می شود. این دارو همچنین در پیشگیری یا درمان گرفتگی شبانه عضلات پا (ناشی از آرتریت، دیابت، واریس، ترومبوفلبیت، و آترواسکلروز) مصرف می شود.
موارد منع مصرف:
در صورت وجود میاستنی گراو، ابتلای بیمار به هموگلوبینوری، وزوزگوش و نوریت چشمی و نیز برای پیشگیری از مالاریا نباید مصرف شود.
هشدارها
۱- در فیبریلاسیون دهلیزی، اختلالات هدایتی قلب، بلوک قلبی، کمبود G ۶PD، سابقه پورپورای همراه با کاهش پلاکت های خون یا کاهش قندخون با احتیاط فراوان مصرف شود.
۲- در طول درمان تزریقی با این دارو قند خون باید به طور منظم اندازهگیری شود.
عوارض جانبی: علائم سینکونیسم شامل وزوز گوش، سردرد، پوست داغ و برافروخته، تهوع، دردشکم، بثورات جلدی، اختلالات بینایی (از جمله کوری موقت) و اغتشاش شعور با مصرف این دارو گزارش شده است. اختلالات قلبی-عروقی، تنگی نفس، پوست داغ و برافروخته، ضعف عضلانی، حساسیت به نور، واکنش های حساسیتی شدید از جمله آنژیوادم، اختلالات خونی، نارسایی حاد کلیه و کاهش قند خون از دیگر عوارض جانبی این دارو هستند.
تداخل های دارویی: مصرف همزمان بتابلاکرها با کینین می تواند باعث افزایش برادی کاردی شود. کینین ممکن است باعث افزایش اثر ضدانعقادی وارفارین شود. خطر بروز آریتمی بطنی در صورت مصرف همزمان ترفنادین، هالوپریدول، پیموزاید، دروپریدول، موکسی فلوکساسین، آرتمتر/لومه فانترین، ساکوایناویر و آمیودارون با این دارو افزایش می یابد. غلظت پلاسمایی دیگوکسین و آمانتادین توسط کینین افزایش می یابد. سایمتیدین غلظت پلاسمایی کینین را افزایش می دهد. غلظت پلاسمایی کینین توسط ریفامپین کاهش می یابد. تجویز همزمان کینین و مفلوکین احتمال بروز تشنج را افزایش می دهد. واکسن خوراکی تیفوئید در مصرف همزمان با کینین غیرفعال می شود.
نکات قابل توصیه
۱- برای کاهش تحریک گوارشی ناشی از دارو بهتر است آن را با غذا یا بعد از آن مصرف کرد.
۲- در صورت بروز تاری دید یا هرگونه اختلال بینایی باید احتیاط شود.
مقدار مصرف
خوراکی
بزرگســــــالان: در درمان مالاریـــای ناشـــی از پلاسمودیوم فالسیپاروم مقاوم به کلروکین ۶۵۰-۶۰۰ میلی گرم هر ۸ ساعت برای ۷ روز مصرف می شود که با مصرف داکسی سایکلین به مقدار ۲۰۰ میلی گرم یک بار در روز برای ۷ روز و یا کلیندامایسین به مقدار ۴۵۰ میلی گرم هر ۸ ساعت به مدت ۷ روز ادامه می یابد. این دارو را می توان همراه با ۱/۵ گرم سولفاداکسین و ۷۵ میلی گرم پیریمتامین به صورت مقدار واحد مصرف نمود. مقدار مصرف کینین در درمان گرفتگی شبانه عضلات۳۰۰-۲۰۰ میلی گرم در موقع خواب می باشد. در صورت عدم مشاهده بهبودی پس از ۴ هفته مصرف دارو باید قطع شود. در صورت بهبودی علائم بیماری، درمان به صورت درازمدت ادامه خواهد داشت، اما در فواصل ۳ ماه مصرف دارو قطع می شود تا ضرورت ادامه درمان ارزیابی شود.
کودکان: مقدار mg/kg 10 هر ۸ ساعت برای ۷ روز همراه با کلیندامایسین، (حداکثر۴۵۰ میلی گرم) mg/kg ۷-۱۳ هر ۸ ساعت برای ۷ روز و یا در کودکان با سن بیش از ۱۲ سال داکسی سایکلین ۲۰۰ میلی گرم یک بار در روز به مدت ۶ روز مصرف می شود. کودکان تا ۴ سال (بیش از ۵ کیلوگرم) ۱۲/۵ میلی گرم پریمتامین به همراه ۲۵۰ میلی گرم سولفاداکسین به صورت مقدار واحد مصرف می شود. در کودکان ۶-۵ سال ۲۵ میلی گرم پریمتامین به همراه ۵۰۰ میلی گرم سولفاداکسین به صورت مقدار واحد، در کودکان ۹-۷ سال۳۷/۵ میلی گرم پریمتامین به همراه ۷۵۰ میلی گرم سولفاداکسین به صورت مقدار واحد، در کودکان ۱۴-۱۰ سال۵۰ میلی گرم پریمتامین به همراه ۱ گرم سولفاداکسین به صورت مقدار واحد و در کودکان ۱۸-۱۴ سال ۷۵ میلی گرم پریمتامین به همراه ۱/۵ گرم سولفاداکسین به صورت مقدار واحد مصرف می شود.
تزریقی
بزرگسالان: در صورتی که بیمار خیلی بدحال باشد، کینین را می توان به صورت انفوزیون وریدی تجویز کرد که در این حالت یک مقدار اولیه mg/kg ۲۰ (تا حداکثر۱/۴ گرم) طی ۴ ساعت انفوزیون می شود و پس از ۱۲-۸ ساعت مقدار نگهدارنده mg/kg ۱۰ (تا حداکثر۷۰۰ میلی گرم) طی ۴ ساعت انفوزیون می شود که این مقدار ۱۲-۸ ساعت تکرار می شود تا زمانی که بیمار قادر به بلع دارو باشد. این دوره درمان تا ۷ روز ادامه می یابد و پس از آن با مصرف داکسی سایکلین و کلیندامایسین ادامه داده می شود.
اشکال دارویی
Injection: 250mg/ml
Tablet: 100mg, 200mg, 250mg