ANTIPARASITICS

QUININE

کینین

QUININE

موارد مصرف:

کینین در درمان مالاریای ناشی از پلاسمودیوم فالسیپاروم مقاوم به کلروکین یا در صورتی که گونه ‎‌های مختلف پلاسمودیوم در بروز بیماری دخالت داشته باشند، مصرف می‌ شود. این دارو همچنین در پیشگیری یا درمان گرفتگی شبانه عضلات پا (ناشی از آرتریت، دیابت، واریس،‌ ترومبوفلبیت، و آترواسکلروز) مصرف می‌ شود.

موارد منع مصرف:

در صورت وجود میاستنی گراو، ابتلای بیمار به هموگلوبینوری، وزوزگوش و نوریت چشمی و نیز برای پیشگیری از مالاریا نباید مصرف شود.

هشدارها
۱- در فیبریلاسیون دهلیزی، اختلالات هدایتی قلب، بلوک قلبی، کمبود G ۶PD، سابقه پورپورای همراه با کاهش پلاکت‎‌ های خون یا کاهش قندخون با احتیاط فراوان مصرف شود.
۲- در طول درمان تزریقی با این دارو قند خون باید به  طور منظم اندازه‎‎گیری شود.

عوارض جانبی: علائم سینکونیسم شامل وزوز    گوش، سردرد، پوست داغ و برافروخته،‌ تهوع، دردشکم، بثورات جلدی، اختلالات بینایی (از جمله کوری موقت) و اغتشاش شعور با مصرف این دارو گزارش شده است. اختلالات قلبی-عروقی، تنگی نفس، پوست داغ و برافروخته، ضعف عضلانی، حساسیت به نور، واکنش ‌های حساسیتی شدید از جمله آنژیوادم، اختلالات خونی،‌ نارسایی حاد کلیه و کاهش قند خون از دیگر عوارض جانبی این دارو هستند.

تداخل ‎های دارویی: مصرف همزمان بتابلاکر‌ها با کینین می ‌تواند باعث افزایش برادی ‎کاردی شود. کینین ممکن است باعث افزایش اثر ضدانعقادی وارفارین شود. خطر بروز آریتمی ‌بطنی در صورت مصرف همزمان ترفنادین، هالوپریدول، پیموزاید، دروپریدول، موکسی فلوکساسین، آرتمتر/لومه فانترین، ساکوایناویر و آمیودارون با این دارو افزایش می ‌یابد. غلظت پلاسمایی دیگوکسین و آمانتادین توسط کینین افزایش می ‌یابد. سایمتیدین غلظت پلاسمایی کینین را افزایش می دهد. غلظت پلاسمایی کینین توسط ریفامپین کاهش می یابد. تجویز همزمان کینین و مفلوکین احتمال بروز تشنج را افزایش می دهد. واکسن خوراکی تیفوئید در مصرف همزمان با کینین غیرفعال می شود.

نکات قابل توصیه
۱- برای کاهش تحریک گوارشی ناشی از دارو بهتر است آن را با غذا یا بعد از آن مصرف کرد.
۲- در صورت بروز تاری دید یا هرگونه اختلال بینایی باید احتیاط شود.

مقدار مصرف
خوراکی
بزرگســــــالان: در درمان مالاریـــای ناشـــی از پلاسمودیوم فالسیپاروم مقاوم به کلروکین ۶۵۰-۶۰۰ میلی گرم هر ۸ ساعت برای ۷ روز مصرف می شود که با مصرف داکسی سایکلین به مقدار ۲۰۰ میلی گرم یک بار در روز برای ۷ روز و یا کلیندامایسین به مقدار ۴۵۰ میلی گرم هر ۸ ساعت به مدت ۷ روز ادامه می‎ یابد. این دارو را می توان همراه با ۱/۵ گرم سولفاداکسین و ۷۵ میلی گرم پیریمتامین به صورت مقدار واحد مصرف نمود. مقدار مصرف کینین در درمان گرفتگی شبانه عضلات۳۰۰-۲۰۰ میلی گرم در موقع خواب می ‌باشد. در صورت عدم مشاهده بهبودی پس از ۴ هفته مصرف دارو باید قطع شود. در صورت بهبودی علائم بیماری، درمان به صورت درازمدت ادامه خواهد داشت، اما در فواصل ۳ ماه مصرف دارو قطع می‌ شود تا ضرورت ادامه درمان ارزیابی شود.
کودکان: مقدار mg/kg 10 هر ۸ ساعت برای ۷ روز همراه با کلیندامایسین، (حداکثر۴۵۰ میلی گرم) mg/kg ۷-۱۳ هر ۸ ساعت برای ۷ روز و یا در کودکان با سن بیش از ۱۲ سال داکسی سایکلین ۲۰۰ میلی گرم یک بار در روز به مدت ۶ روز مصرف می شود. کودکان تا ۴ سال (بیش از ۵ کیلوگرم) ۱۲/۵ میلی گرم پریمتامین به همراه ۲۵۰ میلی گرم سولفاداکسین به صورت مقدار واحد مصرف می شود. در کودکان ۶-۵ سال ۲۵ میلی گرم پریمتامین به همراه ۵۰۰ میلی گرم سولفاداکسین به صورت مقدار واحد، در کودکان ۹-۷ سال۳۷/۵ میلی گرم پریمتامین به همراه ۷۵۰ میلی گرم سولفاداکسین به صورت مقدار واحد، در کودکان ۱۴-۱۰ سال۵۰ میلی گرم پریمتامین به همراه ۱ گرم سولفاداکسین به صورت مقدار واحد و در کودکان ۱۸-۱۴ سال ۷۵ میلی گرم پریمتامین به همراه ۱/۵ گرم سولفاداکسین به صورت مقدار واحد مصرف می شود.
تزریقی
بزرگسالان:‌ در صورتی که بیمار خیلی بدحال باشد، کینین را می ‌توان به صورت انفوزیون وریدی تجویز کرد که در این حالت یک مقدار اولیه mg/kg ۲۰ (تا حداکثر۱/۴ گرم) طی ۴ ساعت انفوزیون می ‌شود و پس از ۱۲-۸ ساعت مقدار نگهدارنده mg/kg ۱۰ (تا حداکثر۷۰۰ میلی گرم) طی ۴ ساعت انفوزیون می ‌شود که این مقدار ۱۲-۸ ساعت تکرار می ‌شود تا زمانی که بیمار قادر به بلع دارو باشد. این دوره درمان تا ۷ روز ادامه می ‎یابد و پس از آن با مصرف داکسی سایکلین و کلیندامایسین ادامه داده می ‌شود.

اشکال دارویی

Injection: 250mg/ml
Tablet: 100mg, 200mg, 250mg

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا