جریان خون کرونری

از آنجا که قلب باید به شکل مداوم خون‌رسانی بدن شما را تأمین کند باید به شکل پی‌در‌پی و سختی فعالیت کند و نسبت به سایر عضلات بدن، نیازمند خون‌رسانی غنی‌تری می‌باشد. قلب نمی‌تواند از اکسیژن و مواد غذایی موجود در خونی که در داخل آن جابجا می‌شود استفاده کند، در نتیجه دارای دستگاه جریان خون، سرخرگ‌ها و سیاهرگ‌های مخصوص به خود می‌باشد. این جریان خون از دو سرخرگ کرونری که از سرخرگ آئورت درست در بالای دریچه آئورت در سمت چپ جدا می‌شوند، آغاز می‌گردد. این دو سرخرگ بر روی سطح عضله قلبی حرکت کرده و سپس به شاخه‌هایی تقسیم شده و وارد عضله قلبی می‌شوند تا به آن خون‌رسانی کنند. پس از تغذیه عضله قلبی، خون وارد سیاهرگ‌های کرونری می‌گردد که به داخل سینوس کرونری و در نهایت به دهلیز راست می‌ریزد. در این محل، خون مزبور با خون فاقد اکسیژن برگشتی از سایر قسمت‌های بدن، مخلوط می‌شود.

بیشتر خون عضلات قدرتمند بطن چپ را، سرخرگ کرونری چپ تأمین می‌کند. سرخرگ چرخشی (سیرکومفلکس) کرونری در واقع شاخه‌ای از سرخرگ کرونری چپ است که به سمت عقب قلب می‌رود و شاخه‌های فراوانی دارد. سرخرگ کرونری راست بخشی از خون بطن چپ و اغلب خون بطن راست را تأمین می‌نماید. بطور شگفت‌انگیزی، شکل و حتی اندازه سرخرگ‌های کرونری در افراد مختلف به شکل قابل توجهی با یکدیگر متفاوت می‌باشد.
در هر لحظه، بر اساس نیاز موجود، سرخرگ‌های کرونری خون غنی از اکسیژن را به سلول‌های قلبی می‌رسانند. اگر فعالیت جسمانی انجام دهید، قلب سریع‌تر و قدرتمندتر فعالیت می‌کند و سرخرگ‌های کرونری قلب شما گشاد می‌شوند تا اجازه عبور خون بیشتری را بدهند.