حقوق مراقبین سلامت کدامند؟
مراقبت از بیمارتان پس از حوادث قلبی یا سکته های مغزی، وظیفه دشواری می باشد که تعداد اندکی از افراد آمادگی انجام آن را دارند. ممکن است مسئولیت ها و استرس های عاطفی سبب شوند که شما فراموش کنید که از خودتان مراقبت کنید. این قوانین به شما کمک می کنند تا به خاطر داشته باشید که شما نیز حقوقی را از لحاظ سلامتی و شادی دارید، حتی اگر از کسی مراقبت می کنید. این قوانین به شما کمک می کنند که بدانید که احساسات و فشارهایی که شما ممکن است حس کنید، طبیعی هستند.
من حقوق زیر را دارم:
- از خودم مراقبت کنم. این نوعی خودخواهی نمی باشد. این امر سبب می شود که من از بیمارم بهتر مراقبت کنم.
- از دیگران کمک بگیرم. حتی اگر بیمارم مخالفت کند. من محدودیتهای استقامت و توانایی خودم را می شناسم.
- حفظ جنبه های زندگی خودم و اینکه تحت تاثیر سلامت فرد تحت مراقبت نباشند . من می دانم که من هر کاری را که از توانم بر می آید برای بیمارم انجام می دهم، اما حقی هم برای انجام برخی از امور خودم را دارم.
- من حق دارم که عصبانی ، افسرده گردم و گاهی برخی از احساسات مختلف را از خودم نشان دهم.
- من حق دارم که هر گونه تلاش (خودآگاه یا ناخودآگاه) که سبب می شود من احساس گناه، ناراحتی یا افسردگی نمایم را رد نمایم.
- من حق دریافت توجه، مهربانی و گذشت از بیمارم را دارم، در حالیکه من همین احساسات را به وی ابراز می کنم.
- من نسبت به احساس غرور نسبت به آنچه که انجام می دهم و تقدیر از شجاعتی که در رفع نیازهای بیمارم نشان می دهم، محق می باشم.
- اقداماتی جهت یافتن منابع به منظور کمک به افرادی که دچار مشکلات جسمانی و روحی هستند در کشور انجام می شود، من هم حق دارم به دلیل مراقبت از بیمارم اقدامات مشابهی را از آنها انتظار داشته باشم.
من چگونه می توانم چنین حقوقی را در خواست نمایم؟
این حقوق را به صورت مکتوب در محلی که هم خودتان و هم فردی که از او مراقبت می کنید بتواند آن را مشاهده بکند قرار دهید. قوانین دیگری را که خاص شما هستند یا شما بیش از همه آن را قربانی کرده اید، مشخص تر بنویسید. در میان گذاشتن این حقوق با فرد تحت مراقبت خودتان سبب شفاف سازی فضای بین شما، دادن شجاعت به شما جهت ایستادن روی پاهای خودتان و درخواست این حقوق بدون احساس گناه می شود.
من کجا می توانم این حمایت را پیدا کنم؟
هنگامی که شما جهت مراقبت از بیمارتان نیاز به کمک دارید، از پزشک اطلاعات لازم را درخواست بکنید. بخصوص در مورد چگونگی درخواست کمک جهت اختصاص فرصتی برای مراقبت از خودتان توجه بکنید.
علایم هشدار دهنده حمله قلبی
برخی ازحملات قلبی شدید و ناگهانی هستند، اما اکثرآنها به آهستگی آغاز شده و همراه با احساس درد و ناراحتی خفیف و یک یا تعداد بیشتری از علایم زیر هستند:
- احساس ناراحتی در قفسه سینه.
- احساس ناراحتی در سایر نواحی فوقانی بدن.
- تنگی نفس با یا بدون احساس ناراحتی در قفسه سینه.
- سایر علایم شامل تعریق سرد، تهوع یا احساس سبکی سر.
علایم هشدار دهنده سکته مغزی
- احساس ضعف یا بی حسی ناگهانی در صورت، بازو یا پا بویژه در یک طرف بدن.
- کاهش سطح هوشیاری ، مشکل در درک مفاهیم یا صحبت کردن به شکل ناگهانی.
- مشکل ناگهانی در دید یک یا هر دوچشم.
- اختلال در راه رفتن، سرگیجه، عدم تعادل یاعدم هماهنگی ناگهانی.
- سردرد شدید ناگهانی بدون علت مشخص .
سعی کنید در مورد سکته مغزی آموزش های لازم را ببینید. هرچه زمان بیشتری بگذرد، مغز آسیب بیشتری می بیند. با ۱۱۵ تماس بگیرید و در صورتیکه علایم سکته مغزی یا حمله قلبی را تجربه کرده اید، فورا به بیمارستان مراجعه کنید.
آیا پرسش یا توضیحی از پزشک خود دارید؟
دقایقی را برای یادداشت سوالات خود در ملاقات بعدی خود با پزشکتان اختصاص دهید. برای مثال:
من کجا می توانم فردی را پیدا کنم که روزی یک ساعت در کنار بیمار من باشد؟
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
