حقوق و تعهدات کارکنان خط مقدم پاسخ به اپیدمی

سوالات مورد رسیدگی:

• چه وظایفی برای محافظت از سلامت کارکنانی که در خط مقدم اقدامات پاسخ به اپیدمی بیماری عفونی مشارکت می کنند، وجود دارد؟
• چه وظایفی برای ارائه حمایت های مادی، برای کارکنانی که در خط مقدم اقدامات پاسخ به اپیدمی بیماری عفونی مشارکت می کنند وجود دارد؟
• این وظایف تا چه اندازه خانواده کارکنان را شامل می شود؟
• چه ملاحظاتی در تعیین الزام به خدمت به عنوان کارکنان خط مقدم در پاسخ به اپیدمی بیماری عفونی باید مورد توجه قرار بگیرد؟
• کارکنان بخش های خدمات سلامت، در طول دوره اپیدمی بیماری عفونی چه وظایف ویژه ای دارند؟

پاسخ موثر به اپیدمی بیماری عفونی، نیازمند مشارکت طیف متنوعی از کارکنان خط مقدم است، که بخشی از این مشارکت ممکن است به شکل داوطلبانه باشد. این افراد معمولا خطر شخصی قابل توجهی را برای انجام شغل خود برعهده می گیرند. در داخل بخشهای خدمات سلامت، کارکنان خط مقدم طیفی از حرفه مندان خدمات سلامت با مسئولیت مستقیم بیمار تا حکیمان سنتی، رانندگان آمبولانس، کارکنان آزمایشگاه و کارمندان جانبی بیمارستان را دربرمیگیرد. در خارج از بخشهای سلامت، کارکنان نظافت، تیم های دفن، کارکنان بومی کمک های بشر دوستانه و افرادی که ردیابی تماس را انجام می دهند نقشی حیاتی ایفا می کنند. بعضی از این کارکنان ممکن است جزو گروهی از جامعه باشند که کمترین مزایا را دارند و کنترلی بر نوع وظایفی که از آنها درخواست می شود نداشته باشند. این ضروری است که حقوق و وظایف کارکنان خط مقدم با شفافیت هنگام برنامه ریزی پیش از بروز اپیدمی مشخص شود تا تمام کارکنان از آنچه که به طور منطقی از آنها درصورت وقوع اپیدمی انتظار می رود آگاه باشند.
کارکنانی با صلاحیت های حرفه ای خاص، مانند پزشکان، پرستاران و مسئولان برگزاری تدفین، ممکن است موظف به قبول سطحی از خطر فردی به عنوان بخشی از وظیفه حرفه ای یا استخدامی خود باشند. بسیاری از کارکنان خط مقدم، مشمول چنین وظیفه ای نیستند و قبول چنین ریسکی از جانب آنها باید فراتر از ادای وظیفه در نظر گرفته شود (مثلا “بیش از حد لزوم”). این موضوع به ویژه درمورد کارکنان نظافت، تیم های دفن، کارکنان سلامت جامعه و بسیاری از آنها که قراردادهای استخدامی نامطمئن و بدون تامین اجتماعی دارند یا داوطلبانه کار میکنند، صدق میکند.
صرف نظر از اینکه فرد وظیفه از پیش تعریف شده ای برای پذیرش ریسک های اپیدمی بیماری دارد، هنگامی که فرد چنین ریسکی را میپذیرد، جامعه وظیفه متقابلی برای فراهم کردن حمایتهای ضروری از وی دارد. تامین حداقل وظیفه متقابل در قبال کارکنان خط مقدم، نیاز به اقدامات زیر دارد:

کم کردن خطر عفونت
در طی اپیدمی بیماری عفونی نباید از افراد انتظار انجام وظایف کاری خطرناک داشت، مگر اینکه آموزش، ابزارها و منابع لازم برای کم کردن خطرات به میزان منطقا ممکن، برای آنها فراهم باشد. اینها شامل اطلاعات ثابت شده کامل و دقیق درباره ماهیت عامل بیماری زا و ابزارهای کنترل عفونت، اطلاعات بروز شده درباره وضعیت اپیدمیولوژیک بیماری در سطح محلی و فراهم کردن وسایل حفاظت شخصی می شود. باید برای کارکنان خط مقدم، غربالگری منظم برای کشف هرچه سریعتر هرگونه عفونت ممکن، به منظور شروع سریع مراقبت و کاهش دادن ریسک انتقال عفونت به همکاران، بیماران، خانواده و افراد جامعه صورت بگیرد.

اولویت دسترسی به مراقبت سلامت
باید اطمینان حاصل شود که کارکنان خط مقدمی که دچار بیماری میشوند و همچنین اعضای درجه یک خانواده شان که در تماس با آنها دچار بیماری شده اند به بالاترین سطح منطقی مراقبت موجود دسترسی داشته باشند. به علاوه، کشورها باید اولویت دستیابی به واکسن و سایر درمان ها را به محض این که در دسترس قرار گرفتند، به کارکنان خط مقدم و خانواده های آنها بدهد.

پاداش مناسب
کارکنان خط مقدم باید پاداش مناسبی برای کار خود دریافت کنند. دولت ها باید اطمینان حاصل کنند که حقوق کارکنان بخشهای دولتی به موقع پرداخت شده، و بخشهای غیردولتی به تعهدات خود برای پرداخت حقوق مستخدمین و پیمانکارانشان عمل می کنند. پرداخت عادلانه برای کارکنان خط مقدم شامل پرداخت برای دوره های زمانی که کارکنان به دلیل عفونت ناشی از شغل نمیتوانند سر کار خود حاضر شوند نیز هست.

حمایت برای ادغام دوباره با جامعه
کارکنان خط مقدم، به خصوص آنهایی که در انجام کارهای غیرمعمول، مانند کنترل عفونت و دفن مردگان که براساس آداب و رسوم سنتی صورت نمیگیرد، مشارکت دارند ممکن است با انگ و تبعیض مواجه شوند. دولتها باید برای کاهش ریسک انگ و تبعیض برای ایشان تلاش کنند و حمایت لازم برای ادغام دوباره آنها با جامعه انجام دهد از جمله با کمک به چنین کارکنانی برای جایگزینی شغل یا تغییر محل به جوامع دیگر.

کمک به اعضای خانواده
باید از اعضای خانواده کارکنان خط مقدم که برای انجام وظایف خود یا بهبودی از بیماری لازم است از خانواده های خود دور بمانند، حمایت شود. باید مزایای پس از مرگ به خانواده کارکنان خط مقدم که جان خود را در راه انجام وظیفه از دست میدهند تعلق بگیرد. این موضوع شامل داوطلبین و کارگران ساده هم میشود. همانگونه که دربالا ذکر شد برخی از کارکنان وظیفه دارند در طی اپیدمی بیماری عفونی کار کنند. با این حال، حتی این افراد، وظیفه نامحدودی برای پذیرش خطر ندارند. در تعیین حدود وظایف کارکنان در پذیرش خطر، فاکتورهای زیر باید مورد توجه قرار بگیرد:

• وظایف متقابل
  هرگونه تعهد حرفه ای یا وظیفه استخدامی برای پذیرش خطر شخصی، منوط به تحقق وظایف متقابل جامعه نسبت به کارکنان است که در  بالا ذکر شد. اگر وظایف متقابل محقق نشود، نمیتوان قانوناً از کارکنان خط مقدم انتظار داشت که ریسک قابل توجه آسیب به خود یا خانواده شان را بپذیرند.
• خطرات و منافع
  نباید از کارکنان خط مقدم انتظار داشت تا خود را در معرض خطراتی که متناسب با منافع سلامت عمومی حاصل از کارشان نیست، قرار دهند.
• عدالت و شفافیت
  نهادهایی که مسئول تخصیص وظایف خاص به کارکنان خط مقدم هستند، باید اطمینان حاصل کنند که خطرات بین افراد و دسته های شغلی گوناگون به شیوه عادلانه ای پخش شده و روند تخصیص تا حد ممکن شفاف است.
• پیامدهای عدم مشارکت
  کارکنان خط مقدم باید درباره ریسک هایی که از آنها درخواست می شود بپذیرند، آگاه شوند. تا جایی که امکان دارد، باید انتظارات به طور شفاف در توافقنامه استخدامی نوشته شود. کارکنانی که تمایل به پذیرش ریسک های معقول و وظایف کاری محول ندارند ممکن است تحت تاثیر پیامدهای حرفه ای آن (برای مثال از دست دادن شغل) قرار بگیرند، اما مجازات اضافه، مانندجریمه یا حبس، عموما ناموجه است. کسانی که مسئول تصمیم گیری درباره پیامدهای عدم مشارکت کارکنان هستند باید در نظر بگیرند که گاهی کارکنان ممکن است نیاز داشته باشند که بین وظایف دیگرشان مانند وظیفه نسبت به خانواده، در برابر مسئولیت های شغلی تعادل برقرار کنند.

وظایف اضافه کسانی که در بخش های خدمات سلامت کار می کنند:
علاوه بر مسائلی که در بالا به آن پرداخته شد، افرادی که در بخشهای خدمات سلامت کار میکنند در طول اپیدمی بیماری عفونی وظایفی نسبت به جامعه دارند، که شامل این موارد می شود:

• شرکت در مراقبت سلامت عمومی و اقدامات گزارش دهی
  افرادی که در بخشهای خدمات سلامت کار میکنند، متعهد به مشارکت در اقدامات سازمان یافته برای پاسخ به اپیدمی بیماریهای عفونی شامل مراقبت سلامت عمومی و گزارش دهی هستند. ارائه دهندگان خدمات سلامت باید از محرمانگی اطلاعات بیمار تا بیشترین حد منطبق بر منافع مشروع سلامت عمومی محافظت کنند.
• ارائه اطلاعات دقیق به عموم
  در طی اپیدمی بیماری عفونی، مقامات سلامت عمومی، مسئولیت اولیه ارائه اطلاعات درباره پاتوژن بیماری زا، شامل راه های انتقال، راه های پیشگیری از عفونت و اینکه چه اقدامات درمانی و پیشگیرانه ای ممکن است مفید باشد، را دارند. کسانی که مسئول طراحی استراتژی های ارائه اطلاعات هستند باید اطلاعات غلط، اغراق آمیز و غیر قابل اعتماد را شناسایی کرده و به آنها پاسخ دهند و در ارائه اطلاعات درباره ریسک فاکتورها (بدون دریغ کردن اطلاعات کلیدی)، مراقب به حداقل رساندن خطر انگ و تبعیض ناشی از آن باشند. اگر افراد شاغل در بخشهای سلامت از سوی بیماران یا جامعه عمومی درباره اپیدمی بیماری عفونی مورد سوال قرار گیرند، آنها نباید شایعات غیرقابل تایید و یا مشکوک را اظهار کنند و باید از موثق بودن اطلاعاتی که می دهند اطمینان حاصل کنند.
• پرهیز از سواستفاده
  در زمینه گسترش سریع بیماری تهدید کننده حیات بدون درمان تایید شده، افراد مستاصل ممکن است بدون در نظر گرفتن خطرات یا منافع مورد انتظار، مشتاق به دریافت هر مداخله پیشنهادی باشند. ارائه دهندگان خدمات سلامت، موظف هستند با اجتناب از پیشنهاد اقدامات درمانی یا پیشگیری که هیچ مبنای منطقی ای مبنی بر برتری منافع بالقوه آنها از عدم قطعیت یا عوارضشان وجود ندارد، از سوء استفاده از آسیب پذیری افراد بپرهیزند. این وظیفه مانع از استفاده مناسب از درمان های اثبات نشده ای که منطبق با رهنمودهای فصل ۹ مبنای تجربی مناسبی دارند، نیست.

Reference: World Health Organization. ( 2016) . Guidance for managing ethical issues in infectious disease outbreaks. World Health Organization. https://apps.who.int/iris/handle/10665/250580