DEXTRO AMPHETAMINE
موارد مصرف:
این دارو برای درمان اختلالات ناشی از بیش فعالیتی و نارکولپسی به کار می رود.
هشدارها
۱- با مصرف این دارو امکان ایجاد تحمل، وابستگی جسمی و یا سوءمصرف از دارو وجود دارد.
۲- در طول مدت مصرف این دارو باید اندازهگیری فشار خون، کنترل ریتم قلب، پیگیری رشد کودکان، به طور مرتب انجام گیرد.
۳- در صورت وجود اضطراب، موارد پیشرفته آترواسکلروز، بیماری های قلبی-عروقی، سابقه سوء مصرف دارو ها یا وابستگی به دارو ها، گلوکوم، افزایش فشار خون، پرکاری تیروئید، سندرم توره یا سایر تیک های حرکتی یا کلامی با احتیاط فراوان تجویز شود.
۴- توصیه می شود در درمان نقص توجه ناشی از بیش فعالیتی، در فواصل زمانی منظم، مصرف دارو قطع شود تا مشخص شود که آیا با قطع مصرف دارو، علائم بیماری مجدداً ظاهر می‌شوند و در آن صورت درمان ادامه یابد.
۵- مصرف این دارو در کودکان ممکن است باعث کاهش رشد شود.
عوارض جانبی: اختلالات ریتم قلب، واکنش‌های آلرژیک، درد قفسه سینه، تحریک شدید CNS یا سندرم توره، زیادی دمای بدن، تاری دید، اختلالات جنسی، اسهال، کاهش اشتها، تهوع یا استفراغ، دردشکمی، منگی، سردرد، خشکی د‌هان، بی خوابی و افزایش تعریق از عوارض جانبی این دارو هستند. در صورت مصرف بلندمدت یا مقادیر زیاد این دارو ممکن است کاردیومیوپاتی، افزایش فشار خون و حالت های جنون بروزکند. با قطع مصرف این دارو ممکن است افسردگی، تهوع، استفراغ، دردشکمی، لرزش، خستگی یا ضعف غیرعادی ایجاد شود.
تداخلهای دارویی: با مصرف دارو های ضدافسردگی سه حلقه ای با این دارو ممکن است عوارض قلبی-عروقی افزایش یابند. مصرف بتابلاکرها با این دارو ممکن است موجب بروز اثرات آلفا-آدرنرژیک از جمله زیادی فشار خون و برادی کاردی شدید و احتمالاً بلوک قلبی شود. دارو‌های محرک CNS در صورتی که همراه با دکستروآمفتامین مصرف شوند، می توانند باعث افزایش بیش از حد تحریک CNS شوند. مصرف گلیکوزید های قلبی با دکستروآمفتامین موجب افزایش احتمال بروز آریتمی قلبی می شود. در صورت مصرف همزمان این دارو با پتیدین (مپریدین) ممکن است اثرات ضددرد پتیدین افزایش یابد ولی به دلیل افزایش احتمال کاهش فشار خون و تضعیف شدید تنفسی، اغما، تشنج، زیادی دمای بدن، کلاپس عروقی و مرگ، مصرف همزمان آن ها توصیه نمی شود. مصرف مهارکنندگان مونوآمین آکسیداز همزمان با این دارو، ممکن است به طور جدی باعث تشدید یا طولانی شدن عوارض قلبی-عروقی شود. در صورت تجویز هورمون های تیروئیدی همزمان با دکستروآمفتامین، اثرات هر دو دارو افزایش می یابد.
نکات قابل توصیه
۱- این دارو ممکن است باعث ایجاد وابستگی شود.
۲- در صورتی که اثر دارو پس از چند هفته کاهش یافت، نباید مقدار آن را افزایش داد و باید به پزشک مراجعه نمود.
۳- این دارو بهتر است طی روز مصرف شود و فاصله مصرف آخرین مقدار روزانه آن تا زمان خواب حداقل باید ۶ ساعت باشد.
مقدار مصرف
بزرگسالان: در درمان نارکولپسی mg/day ۵-۶۰ در یک یا چند نوبت منقسم تجویز می شود.
کودکان: در درمان اختلالات نقص توجه ناشی از بیش فعالیتی در کودکان ۳ تا ۶ سال ابتدا ۲/۵میلی‌گرم یک بار در روز تجویز می شود و بعد هفته ای یک بار مقدار مصرف mg/kg ۲/۵ افزایش می یابد تا پاسخ مناسب به دست آید. در کودکان ۶ سال به بالا ابتدا mg/day ۵ یک یا دو بار در روز تجویز می شود و سپس تا دست یابی به مقدار مصرف مؤثر، هفته ای یک بار مقدار مصرف mg/ day ۵ افزایش می یابد. در درمان نارکولپسی در کودکان ۱۲-۶ سال ابتدا mg/day ۵ تجویز می شود و به دنبال آن تا دست یابی به مقدار مصرف مؤثر، این مقدار هفته ای یک بار mg/ day ۵ افزایش می یابد. در نوجوانان ۱۲ سال به بالا نیز ابتدا mg/day ۱۰ مصرف می شود و سپس هفته ای یک بار مقدار مصرف mg/day ۱۰ افزایش می یابد تا مقدار مصرف مؤثر به دست آید.
اشکال دارویی
Tablet: 5mg, 10mg