DIGOXIN
موارد مصرف:
دیگوکسین در درمان نارسایی احتقانی قلب و برای پیشگیری و درمان آریتمی قلبی مصرف می شود.
موارد منع مصرف:
در فیبریلاسیون بطنی و وجود حساسیت مفرط به دیگوکسین نباید مصرف شود.
هشدارها
۱- در صورت وجود کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک همراه با انسداد جریان خروجی از بطن چپ، قلبی-ریوی، نارسایی قلبی با اختلال عملکرد دیاستولی، سندرم WPW، انسداد گره دهلیزی بطنی، اختلالات الکترولیت ها، نارسایی کلیه با احتیاط فراوان مصرف شود.
۲- در بیماران سالخورده و بیمارانی که از دستگاه ضربان ساز مصنوعی استفاده می کنند، تنظیم دقیق مقدار مصرف دارو ضروری است.
۳- اندازه گیری مقدار ثابت و حداقل غلظت دارو در سرم در طول درمان با این دارو ضروری است. پیگیری وضعیت بیمار و ثبت نوار قلبی و تعیین غلظت الکترولیت ها در سرم نیز ضروری می باشد.
۴- قرص های تولید کنندگان متفاوت دیگوکسین، دارای فراهمی زیستی متفاوتی هستند. این مسئله باید در دیژیتالیزه کردن بیمار، یا در طول درمان نگهدارنده با قرص های دیگوکسین مدنظر قرار گیرد.
۵- هر ۵۰میکرو گرم از دیگوکسین تزریقی، از نظر مقدار مصرف معادل با ۵/۶۲ میکروگرم قرص یا الگزیر می باشد.
عوارض جانبی: بی اشتهایی، تهوع، استفراغ، اسهال، درد شکم، اغلب با مصرف مقادیر زیاد دارو مشاهده شده است. اختلالات بینایی، سردرد، کسالت، خواب آلودگی، اغتشاش فکر، توهم، هذیان، آریتمی و بلوک قلبی با مصرف این دارو گزارش شده است.
تداخل های دارویی: مصرف همزمان کینیدین و آمیودارون با دیگوکسین ممکن است موجب افزایش قابل توجه غلظت سرمی دیگوکسین شود. مصرف همزمان آمفوتریسینB با دیگوکسین ممکن است احتمال بروز مسمومیت با گلیکوزید‌های قلبی را افزایش دهد. کینین، کلروکین و هیدروکسی کلروکین در صورت مصرف همزمان با دیگوکسین، ممکن است غلظت پلاسمایی دیگوکسین را افزایش دهند. دیلتیازم، وراپامیل و احتمالاً نیفدیپین در صورت مصرف همزمان با دیگوکسین، ممکن است غلظت پلاسمایی دیگوکسین را افزایش دهند. خطر بروز بلوک دهلیزی-بطنی و برادی کاردی در صورت مصرف همزمان با وراپامیل افزایش می یابد. در صورت مصرف همزمان استازولامید، مدر‌های لوپ و تیازیدی با دیگوکسین، خطر بروز مسمومیت با دیگوکسین ناشی از کاهش پتاسیم خون افزایش می یابد. اثر دیگوکسین در صورت مصرف همزمان با اسپیرونولاکتون افزایش می یابد. مصرف همزمان داروهای مسدد گیرنده بتا آدرنرژیک همراه با دیگوکسین، ممکن است سبب تشدید اثر آهستهکننده هدایت گره دهلیزی-بطنی شود. خطر بروز آریتمی با مصرف همزمان این دارو با داروهای مقلد سمپاتیک افزایش می یابد.
نکات قابل توصیه
۱- دارو هر روز در وقت معین مصرف شود.
۲- در صورت بروز هر گونه نشانه مسمومیت از جمله تهوع، استفراغ، اسهال، کاهش اشتها یا آهسته شدن شدید نبض، باید به پزشک مراجعه شود.
۳- مقدار مصرف دیگوکسین باید بر اساس نیاز هر بیمار تعیین گردد. این مقدار بر اساس وزن بدون چربی محاسبه می شود، زیرا این دارو در بافت چربی وارد نمی شود.
۴- تزریق وریدی دارو بر تزریق عضلانی آن ارجحیت دارد. تزریق وریدی باید طی حداقل ۵ دقیقه صورت گیرد. تزریق عضلانی تنها در صورتی که امکان مصرف دارو از راه خوراکی یا وریدی وجود نداشته باشد، انجام می شود.
۵- در صورت تغییر شکل تزریقی به شکل خوراکی دارو، تنظیم مقدار مصرف ممکن است ضروری باشد.
مقدار مصرف
خوراکی
بزرگسالان: مقدار ۱/۲۵-۰/۷۵ میلی گرم هر ۸-۶ ساعت یا mg/kg ۰/۱۲۵-۰/۵ به مدت ۷ روز مصرف می شود. مقدار مصرف نگهدارنده mg/ kg ۰/۱۲۵-۰/۵ می باشد.
کودکان: در نوزادان نارس و طبیعی تا سن یک ماه mg/kg ۰/۲۰-۰/۰۳۵، شیرخواران با سن یک ماه تا ۲ سال mg/kg ۰/۰۳۵-۰/۰۶، کودکان با سن ۵-۲ سال mg/ kg ۰/۰۳- ۰/۰۴، کودکان با سن ۱۰-۵سال mg/ kg ۰/۰۲-۰/۰۳۵، کـــودکان با ســــــن ۱۰ ســـــــال و بزرگتر ۱/۲۵-۰/۰۷۵ میلی گرم در ۲ مقدار منقسم یا بیشتر هر ۸-۶ ساعت برای دیژیتالیزه کردن سریع و mg/kg ۰/۱۲۵-۰/۵ به مدت ۷ روز برای دیژیتالیزه کردن آهسته مصرف می شود. مقدار مصرف نگهدارنده یک سوم الی یک پنجم مقدار مصرف تام موردنیاز برای دیژیتالیزه کردن یک بار در روز می باشد.
تزریقی
بزرگسالان: ابتدا ۰/۶-۰/۴ میلی گرم وریدی و سپس بر حسب نیاز و تحمل بیمار مقادیر اضافی ۰/۳-۰/۱ میلی گرم هر ۸-۴ ساعت تزریق می شود. مقدار مصرف نگهدارنده mg/ kg ۰/۱۲۵- ۰/۵ می باشد.
کودکان: نوزادان نارس mg/kg ۰/۰۱۵-۰/۰۲۵، نوزادان طبیعی mg/kg ۰/۰۲-۰/۰۳، شیرخواران یک ماهه تا ۲ سالهmg/kg ۰/۰۳-۰/۰۲، کودکان با سن ۱۰-۵ سال، mg/kg ۰/۰۱۵-۰/۰۳، کودکان با سن ۱۰ سال و بزرگتر mg/ kg ۰/۰۰۸-۰/۰۱۲ تزریق می شود. مقدار مصرف نگهدارنده در نوزادان ۳۰-۲۰% مقدار مصرف تام در ۳-۲ مقدار منقسم مساوی در روز، در نوزادان طبیعی و کودکان تاسن ۱۰ سال، ۳۵-۲۵% مقدار مصرف تام در۳-۲ مقدار منقسم مساوی در روز، در کودکان باسن ۱۰ سال و بزرگتر ۳۵-۲۵% مقدار مصرف تام یک بار در روز می باشد.
اشکال دارویی
Oral Drop: 0.5mg/ml
Elixir: 0.05mg/ml
Injection: 0.5mg/2ml
Tablet: 0.25mg