ENALAPRIL
موارد مصرف:
این دارو در کنترل پرفشاری خون، درمان نارسایی احتقانی قلب، پیشگیری از نارسایی علامتی قلبی و ایسکمی کرونر در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد بطن چپ، مصرف می شود.
موارد منع مصرف:
در صورت وجود سابقه آنژیوادم ایدیوپاتیک یا ارثی، نباید مصرف شود.
هشدارها
۱- در صورت وجود سابقه آنژیوادم، افزایش پتاسیم خون، تنگی شریان کلیه، پیوند کلیه و نارسایی کلیه با احتیاط فراوان مصرف شود.
۲- در بیمارانی که رژیم غذایی شدیداً کم نمک دارند یا دیالیز می شوند ممکن است سبب کاهش ناگهانی و شدید فشار خون شود. علاوه براین خطر نارسایی کلیه ناشی از مصرف داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین در بیمارانی که سدیم و حجم خون آنها کاهش یافته یا در بیمارانی که مبتلا به نارسایی احتقانی قلب هستند، افزایش می یابد.
عوارض جانبی: کاهش فشار خون، سرگیجه، سردرد، تهوع (و گاهی استفراغ)، کرامپ عضلانی، خشکی مداوم د‌هان، ناراحتی گلو، تغییرات صدا و حس چشایی، التهاب مخاط د‌هان، سوء‌هاضمه، دردشکم، نارسایی کلیه، افزایش پتاسیم خون، آنژیوادم، کهیر، بثورات جلدی و واکنش های حساسیتی و اختلالات خونی از عوارض جانبی این دارو هستند.
تداخل های دارویی: مصرف همزمان این دارو با داروهای هوشبر، اثر کاهنده فشار خون را افزایش می دهد. مصرف همزمان این دارو با دارو های ضدالتهاب غیراستروئیدی ممکن است اثر پایینآورنده فشار خون انالاپریل راکاهش داده و خطر نارسایی کلیه افزایش یابد. در صورت مصرف همزمان این دارو با سیکلوسپورین، خطر بروز افزایش پتاسیم خون افزایش می یابد. در صورت مصرف همزمان انالاپریل با داروهای مدر نگهدارنده پتاسیم و مکمل های پتاسیم، احتمال بروز افزایش پتاسیم خون وجود دارد. همچنین داروهای مدر ممکن است سبب افزایش اثر کاهنده فشار خون انالاپریل شوند. در صورت مصرف همزمان لیتیم با انالاپریل، دفع لیتیم کاهش یافته و غلظت آن در پلاسما افزایش می یابد.
نکات قابل توصیه
۱- این دارو افزایش فشار خون را درمان نمی کند، بلکه آن را کنترل می نماید. لذا مصرف آن ممکن است بصورت طولانی مدت ضروری باشد.
۲- طی مصرف این دارو، رعایت رژیم غذایی و محدودیت مصرف سدیم اهمیت دارد.
مقدار مصرف: به عنوان پایینآورنده فشار خون، ابتدا mg/day ۲/۵-۵ مصرف می شود که در صورت نیاز، پس از ۱ یا ۲ هفته مقدار مصرف براساس پاسخ بیمار تنظیم می گردد. مقدار مصرف نگهدارندهmg/day ۲/۵-۴۰ در یک یا دو نوبت منقسم می باشد. در نارسایی احتقانی قلب، ابتدا مقدار ۲/۵میلی گرم یک یا دو بار در روز مصرف می شود. سپس مقدار مصرف پس از ۲-۱ هفته براساس پاسخ بالینی تنظیم می گردد. مقدار مصرف نگهدارنده mg/day5-40 است که به صورت مقدار واحد یا در دو نوبت منقسم مصرف می شود. در اختلال عملکرد بطن چپ، ۲/۵میلی گرم دو بار در روز تا حداکثر mg/day ۲۰ برحسب تحمل بیمار مصرف می شود. حداکثر مقدار مصرف در بزرگسالان تا mg/day ۴۰ است.
اشکال دارویی
Tablet: 2.5mg, 5mg, 10mg, 20mg