BLOOD PRODUCTS/MODIFIERS/VOLUME EXPANDERSERYTHROPOIETIN

(ERYTHROPOIETIN (EPOETIN

اریتروپویتین

(ERYTHROPOIETIN (EPOETIN

موارد مصرف:

اریتروپویتین برای درمان کم خونی، ناشی از فقدان اریتروپویتین در نارسایی مزمن کلیوی به کار می ‌رود.

موارد منع مصرف:

در موارد آپلازی خالص گویچه‎‌ های قرمز به دنبال اریتروپویتین یا در مبتلایان به لوسمی اریتروییدی و پرفشاری خون کنترل نشده نباید مصرف شود.

هشدارها
۱- در صورت ابتلا به بیماری ایسکمیک عروقی، ترومبوسیتوز، سابقه تشنج، بیماری‎‌ های بدخیم و نارسایی مزمن کبدی با احتیاط مصرف شود.
۲- قبل و در طول درمان با این دارو، فشار خون، هموگلوبین و الکترولیت‎‌ ها باید دقیقاً کنترل شوند.
۳- سایر عوامل ایجادکننده کم خونی در نارسایی مزمن کلیه مانندکمبود آهن یا فولات یا ویتامین B12 باید تصحیح شوند.
۴- بروز درد مداوم شبه میگرنی در هنگام مصرف دارو، می تواند علامت افزایش شدید و ناگهانی فشار خون ‌باشد.
۵- وجود همزمان عفونت ‌ها یا بیماری ‎‌های التهابی ممکن است موجب تغییر پاسخ درمانی به این دارو شود.
۶- به هنگام مصرف این دارو برای درمان کم خونی در بزرگسالان تحت شیمی درمانی و برای درمان کم خونی قبل از جراحی ارتوپدی در بیماری قلبی-عروقی شامل انفارکتوس میوکارد یا حادثه عروق مغزی، خطر ترومبوز ممکن است افزایش یابد.

عوارض جانبی: اســـهال، تهـــوع، استفراغ، پرفشاری خون یا بدتر شدن پرفشاری خون به صورت وابسته به مقدار مصرف، افزایش میزان پلاکت‎ ‌ها، علائم شبه آنفولانزا و آنافیلاکسی، سردرد، عوارض ترومبوآمبولیک از عوارض جانبی این دارو هستند.

تداخل‎ های دارویی: در صورت مصرف همزمان این دارو با دارو‌های مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین یا تجویز آن در افرادی که کلیرانس پتاسیم آنان کاهش یافته، خطر بروز زیادی پتاسیم خون افزایش می ‎یابد. این دارو با بالا بردن غلظت هموگلوبین، اثر دارو‌های موثر در آنژین صدری را افزایش می‎ دهد.

نکات قابل توصیه
۱- در صورتی که فشار خون بیمار کنترل نگردید، مصرف این دارو باید قطع شود. بروز درد‌های ناگهانی شبه میگرن نشانه هشدار شروع بحران‌ های پرفشاری خون است.
۲- در طول مدت مصرف این دارو، در صورت نیاز باید مکمل آهن مصرف شود.
۳- در صورت کمبود آهن، مسمومیت با آلومینیوم یا عفونت، اثر دارو به شدت کاهش می‎ یابد.
۴- در صورتی که تزریق وریدی این دارو با سرعت کم (حداقل در عرض ۵ دقیقه) انجام شود، احتمال بروز علائم شبه آنفولانزا کاهش می‌یابد.
۵- مقدار دارو در تزریق زیرجلدی معمولاً ۳۰- ۲۰% کمتر از مقدار تزریق وریدی دارو است. حداکثر حجم مجاز این دارو که می‌توان به صورت زیرجلدی در یک ناحیه تزریق نمود، ۱  میلی‌لیتر است.

مقدار مصرف: اریتروپویتین به چهار شکل اپوئتین آلفا، بتا، تتا و زتا موجوداست. هر چند اثربخشی بالینی این دو شکل آلفا و بتا یکسان است، اما مقدار مصرف آن هامتفاوت است.
الف -اپوئتین آلفا
کم خونی ناشی از نارسایی مزمن کلیه در بیماران تحت همودیالیز
بزرگسالان: از راه تزریق زیرجلدی یا تزریق داخل وریدی در ابتدا U/kg ۵۰ سه بار در هفته مصرف می ‌شود که بر اساس پــاسخ ایجــاد شــده هر ۴ هفته U/kg ۲۵ به مقدار قبلی افزوده می‌ شود. اگر میزان افزایش هموگلوبین از حــد ml ۱۰۰/g ۲ درماه تجاوز کرد، باید دفعات تجویز دارو به دو بار در هفته کاهش یابد. حداکثر مقدار مصرف U/ kg ۶۰۰ در هفته و در ۳ مقدار منقسم می‌ باشد. مقدار تجویز نگهدارنده (وقتی غلظت هموگلوبین به ml ۱۰۰/g ۱۰-۱۲ رسید) U/kg ۱۰۰-۳۰۰ در هفته است که در ۳-۲نوبت منقسم مصرف می ‌شود.
کودکان (فقط از راه تزریق داخل وریدی): مقدار مصرف اولیه مشابه بزرگسالان است، ولی مقدار مصرف نگهدارنده (وقتی غلظت هموگلوبین به ml ۱۰۰/g ۹/۵-۱۱ رسید) در کودکان با وزن کم تر از ۱۰ کیلوگرم، U/kg ۷۵- ۱۵۰، سه بار در هفته، کودکان با وزن بین ۳۰-۱۰ کیلوگرم، U/ kg ۶۰- ۱۵۰، سه بار در هفته و کودکان با وزن بیش از ۳۰ کیلوگرم، U/ kg ۳۰-۱۰۰، سه بار در هفته می‌ باشد.
کم خونی ناشی از نارسایی مزمن کلیه در بیماران بزرگسال تحت دیالیز صفاقی: از راه تزریق داخل وریدی (طی ۵-۱ دقیقه) در ابتــدا U/kg ۵۰ دو بار در هفته مصرف می ‌شود. مقدار مصرف نگهدارنده (وقتی غلظت هموگلــوبین به ml ۱۰۰/g ۱۰-۱۲ رسید) U/kg25-50، دو بار در هفته می ‌باشد.
کم خونی علامتی شدید با منشا کلیوی در بیماران بزرگسالی که مبتلا به نارسایی کلیه بوده ولی هنوز تحت دیالیز قرار نگرفته ‌اند: از راه تزریق داخل وریدی (طی ۵-۱ دقیقه) در ابتدا kg/U ۵۰ و سه بار در هفته مصرف می ‌شود که بر اساس پاسخ ایجادشده هر ۴ هفته U/ kg ۲۵ به مقدار قبلی افزوده می ‌شود. مقدار مصرف نگهدارنده (وقتی غلظت هموگلوبین بهml ۱۰۰/g ۱۰-۱۲ رسید) U/kg ۱۷-۳۳ سه بار در هفته بوده و حداکثر مقدار مصرف U/kg ۲۰۰ سه بار در هفته می ‌باشد.
کم خونی در بیماران بزرگسالی که دارو‌های شیمی درمانی دریافت می‌ کنند، از راه تزریق زیرجلدی (حداکثر ml  ۱ تزریق در موضع) ابتدا U/kg ۵۰ و سه بار در هفته مصرف می ‌شود و در صورتی‎ که پاسخ کافی ایجاد نشد (از نظر میزان هموگلوبین یا تعداد لکوسیت ‎‌ها) بعد از ۴ هفته تا U/kg ۳۰۰ و سه بار در هفته افزایش می ‎یابد. در صورتی که با این مقدار مصرف بالا پاسخ مناسب پس از چهار هفته به دست نیاید، ‌بایستی مصرف دارو قطع شود. اگر میزان افزایش هموگلوبین از حد ml ۱۰۰/g ۲ در مــاه تجاوز کرد، باید مقدار تجویز دارو ۵۰-۲۵% کاهش یابد. در صورتی که میزان هموگلوبین از ml ۱۰۰/g ۱۴ بیش تر شد، مصرف دارو باید قطع شود،‌ تازمانی که مجدداً میزان هموگلوبین به حد ml ۱۰۰/g ۱۲ برسد که از این به بعد تجویز دارو به میزان ۲۵% مقدار قبلی مجدداً آغاز می ‌شود. تا یکماه پس از اتمام شیمی درمانی، باید تجویز اپوئتین ادامه یابد.
قبل از جراحی‎ ‌های بزرگ که نیاز به خون زیادی دارند، ازراه تزریق داخل وریدی (درطی ۵-۱ دقیقه) به  میزان U/ kg ۶۰۰، دو بار در هفته و به مدت ۳ هفته تجویز می ‌شود.
ب – اپوئتین بتا
برای کم خونی ناشی از نارسایی مزمن کلیه در بیماران دیالیزی و کم خونی علامتی با منشا کلیوی در بزرگسالان و کودکانی که هنوز تحت همودیالیز نیستند، از راه تزریق زیرجلدی در ابتدا U/kg ۶۰ هر هفته (۷-۱نوبت منقسم) به مدت چهار هفته مصرف می ‌شود که بر اساس پــاسخ ایجــاد شــده هر ماه U/kg ۶۰به مقدار قبلی افزوده می‌ شود. به عنوان مصرف نگهدارنده (وقتی غلظت هموگلوبین به ml100/g ۱۲-۱۰ رسید) در ابتدا باید مقدار مصرف قبلی دارو را به نصف کاهش داد و سپس بر اساس پاسخ ایجادشده در فواصل ۲-۱ هفته ‌ای مقدار دارو را تنظیم کرد. حداکثر مقدار مصرف U/kg ۷۲۰ در هفته است.
از راه تزریق وریدی (در طی ۲ دقیقه) در ابتدا U/kg ۴۰، سه بار در هفته و به  مدت چهار هفته مصرف می ‌شود و در صورتی که افزایش در میزان اولیه هموگلوبین کمتر از ml100/g ۱ باشد، هرماه به مقدار قبلی افزوده می‌ شود تا مقدار نهایی به U/kg ۸۰ و سه بار در هفته برسد. سپس در صورت نیاز، می توان هرماه U/kg ۲۰ به این مقدار افزود. در مورد مقدار مصرف نگهدارنده (وقتی میزان هموگلوبین به ml ۱۰۰/g ۱۰-۱۲ رسید)، در ابتدا باید مقدار مصرف قبلی دارو را به نصف کاهش داد و سپس بر اساس پاسخ ایجاد شده در فواصل ۲-۱ هفته ‌ای مقدار دارو را تنظیم کرد.
حداکثر مقدار مصرف دارو از راه تزریق داخل وریدی نیز U/ kg ۷۲۰ در هفته می ‌باشد. برای پیش گیری از بروز کم خونی در نوزادان نارس با وزن ۱/۵-۰/۷۵کیلوگرم که زودتر از ۲۴ هفتگی به دنیا آمد‌ه اند،‌ به صورت تزریق زیرجلدی (یک مقدار مصرف واحد بدون ماده محافظ) به مقدار U/kg ۲۵۰ سه بار در هفته تجویز می‌ شود که بهتراست مصرف این مقدار طی ۳ روز بعد از تولد آغاز و به مدت ۶ هفته ادامه یابد. برای درمان کم خونی همراه با تومور‌های سفت در بزرگسالانی که تحت شیمی درمانی با ترکیبات پلاتین هستند، ابتدا مقدار U/kg ۴۵۰ در هفته به صورت زیرجلدی و در مقادیر منقسم تزریق می‌ شود که در صورت عدم افزایش هموگلوبین پس از چهار هفته این مقدار تا دو برابر افزایش می‎ یابد. در صورت افزایش هموگلوبین به مقدار g/ml ۲، در ماه مقدار مصرف به نصف کاهش می ‎یابد.
در صورتی که مقدار هموگلوبین از g/ml ۱۴ تجاوز کرد، درمان باید قطع شود تا هموگلوبین به g/ ml ۱۲ کاهش یابد. آنگاه درمان با نصف مقدار قبلی ادامه داده می ‌شود. این درمان باید تا سه هفته بعد از شیمی درمانی ادامه یابد.

اشکال دارویی

Injection: 1000U/ml, 10000U/ml, 2000U/ml, 20000U/ml, 40,000U/ml, 4000U/0/3ml, 4000U/0/4ml, 4000U/ml, 2000U/0/4ml, 2000U/ml

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا