HALOPERIDOL
موارد مصرف:
هالوپریدول در درمان علائم اختلالات حاد و مزمن سایکوتیک مانند اسکیزوفرنی، حالات مانیک و سایکوز ناشی از دارو و درمان مشکلات شدید رفتاری در کودکان و درمان علائم سندرم توره مصرف می شود.
موارد منع مصرف:
در موارد ضعف شدید CNS نباید مصرف شود.
هشدارها
۱- در بیماری های قلبی-عروقی، به ویژه آنژین صدری، پارکینسون، صرع یا احتباس ادرار با احتیاط فراوان مصرف شود.
۲- بیماران مبتلا به تیروئید سمی و نیز کودکان به واکنش های دیستونیک و آکاتزی ناشی از مصرف هالوپریدول حساس تر می باشند.
عوارض جانبی: آرامش بیش از حد و خواب آلودگی، بیثباتی خلقی، کابوس های شبانه، بی خوابی، تحریک، سرخوشی ممکن است بروز نماید. اختلالات قاعدگی، تورم یا دردناکی پستان ها، ترشح غیرعادی شیر از پستان، افزایش وزن، اختلالات جنسی، حساسیت پوست به نور آفتاب از عوارض جانبی دارو هستند.
تداخل های دارویی: دارو‌های بی هوشکننده اثر کاهنده فشار خون هالوپریدول را افزایش می دهند. ریفامپین و کاربامازپین متابولیسم کبدی هالوپریدول را افزایش داده، سبب کاهش غلظت پلاسمایی آن می گردند. مصرف همزمان هالوپریدول با سایر دارو هایی که عوارض خارج هرمی دارند می تواند منجر به بروز عوارض شدید خارج هرمی شود. هالوپریدول احتمالاً با کاهش آستانه تشنج، با اثر دارو های ضدصرع مقابله می نماید. دارو های نظیر لیتیم سبب افزایش عوارض خارج هرمی و افزایش سمیت عصبی هالوپریدول می گردند. مصرف همزمان فراورده های حاوی الکل و سایر دارو های مضعف CNS با این دارو ممکن است سبب تشدید اثرات مضعف CNS و تنفس و همچنین اثرات کاهنده فشار خون گردد. مسمومیت با الکل نیز تشدید می گردد، مصرف همزمان اپی نفرین با این دارو ممکن است کاهش فشار خون و تاکی کاردی را تشدید نماید. اثر درمانی لوودوپا در صورت مصرف همزمان با این دارو ممکن است کاهش یابد.
نکات قابل توصیه
۱- برای حصول اثرات درمانی ممکن است چند هفته زمان نیاز باشد.
۲- توصیه می شود مصرف دارو به تدریج قطع شود.
۳- به دلیل بروز سرگیجه یا خواب آلودگی، هنگام رانندگی یا کار با ماشین آلاتی که نیاز به هوشیاری دارند، باید احتیاط نمود.
۴- به دلیل بروز شوک حرارتی، هنگام ورزش یا در هوای گرم و حمام با آب داغ، باید احتیاط شود.
۵- به دلیل احتمال سرگیجه یا عدم تعادل، هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط شود.
مقدار مصرف
خوراکی
بزرگســــــالان: به عنوان ضدجنـــون، ابتدا ۵-۰/۵میلی‌گرم سه بار در روز مصرف می شود و سپس مقدار مصرف بر حسب نیاز و تحمل بیمار تنظیم می شود.
کودکان: در درمان اختلالات سایکوتیک، در کودکان ۱۲-۳ سال، ابتدا mg/kg/day ۰/۰۵ (در دو یا سه نوبت منقسم) مصرف می شود. مقدار مصرف روزانه هر ۷-۵ روز بر حسب نیاز و تحمل بیمار به میزان ۵/۰میلی‌گرم تا حداکثر تام mg/kg/day ۰/۱۵ افزایش می یابد. در درمان اختلالات رفتاری و سندرم توره، در کودکان ۱۲-۳ سال، ابتدا mg/ kg/day 0/05 (در دو یا سه مقدار منقسم) مصرف می شود مقدار مصرف روزانه هر ۷-۵ روز بر حسب نیاز و تحمل بیمار به میزان ۰/۵میلی‌گرم تا حداکثر تام mg/ kg/ day0/075 افزایش می یابد.
تزریقی
بزرگسالان: در سایکوز حاد، ابتدا ۵-۲میلی‌گرم تزریق عضلانی می شود. در صورت نیاز، تزریق پس از یک ساعت تکرار می شود. اگر علائم به خوبی کنترل شوند، مقدار مصرف را می توان پس از ۴۸ ساعت تکرار نمود. برای کنترل سریع سایکوز حاد یا هذیان، می توان ۵۰-۰/۵میلی‌گرم از دارو را با سرعت mg/min ۵ از راه وریدی تزریق نمود و در صورت نیاز، هر ۳۰ دقیقه تزریق را تکرار کرد.
اشکال دارویی
Oral Solution: 2mg/ml
Injection: 5mg/ml, 50mg/ml
Tablet: 0.5mg, 2mg, 5mg