LAMIVUDINE
موارد مصرف: لامیوودین، معمولاً همراه با سایر داروهای ضدرتروویروس، برای درمان عفونت ناشی از ویروس HIV و در درمان هپاتیت B مصرف می شود.
هشدارها
1- در صورت بروز دردهای شکمی، تهوع و استفراغ (باید احتمال بروز پانکراتیت رد شود)، افزایش غلظت سرمی آمینوترانسفراز، هپاتومگالی پیشرونده، اسیدوز لاکتیک متابولیک یا با منشای ناشناخته مصرف دارو باید قطع گردد.
2- در صورت ابتلای بیمار به هپاتومگالی یا سایر بیماری های کبدی یا احتمال ابتلا به آن ها و در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
3- قبل از شروع درمان هپاتیت B با این دارو، احتمال وجود عفونت HIV باید رد شود، زیرا مقادیر مصرف لامیوودین برای درمان هپاتیت B کمتر است و ممکن است موجب بروز مقاومت ویروس HIV نسبت به دارو شود.
عوارض جانبی: دردهای شکمی، تهوع، استفراغ، اسهال، سردرد، تب، ضایعات پوستی، بی حالی، بی خوابی، سرفه، درد استخوانی-عضلانی و نوروپاتی محیطی از عوارض شایع این دارو هستند.
تداخل های دارویی: مصرف همزمان این دارو با تریمتوپریم باعث افزایش غلظت سرمی دارو می شود. مصرف همزمان لامیوودین و زیدوودین ممکن است موجب بروز کمخونی شدید شود.
مقدار مصرف
بزرگسالان: در درمان عفونت HIV، همراه با سایر داروهای ضدرتروویروس، مقدار ۳۰۰میلی گرم یک یا دو مقدار منقسم مصرف می شود. در درمان هپاتیت B مزمن در افراد با سن ۱۶ سال و بالاتر، mg/day 100 مصرف می شود.
کودکان: در درمان عفونت HIV در کودکان با سن ۳ ماه تا ۱۲ ســــال مقــــدار mg/kg 4 هر ۱۲ ســـاعت (حداکثـــــر تا mg/day 300) مصرف می شود. مقدار مصرف این دارو در درمان هپاتیت مزمن B در کودکان با سن ۲ سال و بیشتر mg/kg 3 یک بار در روز تا حداکثر mg/day 100 می باشد.
اشکال دارویی
Tablet: 100mg, 150mg
Oral Solution: 10mg/ml