AMOXICILLIN
موارد مصرف: این دارو در درمان عفونت های مجاری ادرار، گوش میانی، سینوزیت، برونشیت مزمن، سالمونلوز مهاجم، مننژیت مننگوکوکی، ریشهکنی هلیکوباکترپیلوری، پیشگیری از آندوکاردیت و به عنوان داروی کمکی در درمان مننژیت لیستریایی و سوزاک، تب تیفوئیدی و نیز در پیشگیری از عفونت دندانی مصرف می شود.
هشدارها: در بیماران دارای سابقه حساسیت، مبتلا به نارسایی کلیه، در بیماران مبتلا به تب گلاندولار و لوسمی لنفاتیک مزمن و سابقه بیماری های گوارشی به ویژه کولیت وابسته به آنتی بیوتیک باید با احتیاط فراوان تجویز شود.
عوارض جانبی: واکنش های حساسیتی مثل کهیر، تب، درد مفاصل، آنژیوادم و شوک با مصرف این دارو گزارش شده است.
تـــــداخل های دارویـــی: مصــــرف همزمــان آموکسی سیلین با دارو‌های ضدبارداری خوراکی حاوی استروژن ممکن است اثر این دارو‌ها را کاهش دهد. مصرف همزمان پنی سیلین ها با متوترکسات منجر به کاهش دفع متوترکسات می شود.
مقدار مصرف
بزرگسالان: مقدار مصرف این دارو ۲۵۰میلی گرم هر ۸ ساعت می باشد که در عفونت های شدید این مقدار دو برابر می شود. در درمان عفونت های شدید یا عودکننده تنفسی، این دارو به مقدار ۳ گرم هر ۱۲ ساعت مصرف می شود. در درمان های کوتاه مدت برای آبسه دندان ۳ گرم در یک نوبت واحد تجویز می شود که در صورت نیاز ۸ ساعت بعد تکرار می شود. برای درمان عفونت های مجاری ادرار، مقدار مصرف آموکسی سیلین ۳ گرم است که در صورت نیاز ۱۲-۱۰ ساعت بعد تکرار می شود. در درمان سوزاک مقدار مصرف این دارو حدود ۳ گرم در یک نوبت واحد است.
کودکان: مقدار ۱۲۵میلی گرم هر ۸ ساعت مصرف می شود که در عفونت های شدید تا دو برابر افزایش می یابد. این دارو در درمان عفونت گوش میانی در کودکان با سن ۱۰-۳ سال به مقدار ۷۵۰میلی گرم دو بار در روز به مدت۲ روز مصرف می شود.
اشکال دارویی
Capsule and Tablet: ۱۲۵mg, 250mg, 500mg
Suspension: ۱۲۵mg/5ml, 250mg/5ml, 400mg/5ml, 200mg/5ml, 250mg/sachet