CARDIOVASCULAR MEDICINESMETOPROLOL

METOPROLOL

متوپرولول

METOPROLOL

موارد مصرف:

متوپرولول در درمان آنژین صدری مزمن، کنترل پرفشاری خون و پیشگیری از انفارکتوس مجدد میوکارد مصرف می شود.

موارد منع مصرف:

در شوک قلبی، نارسایی آشکار قلب، بلوک قلبی درجه دو یا سه دهلیزی-بطنی، برادی کاردی سینوسی و کاهش فشار خون سیستولیک به کمتر از ۱۰۰ میلی متر جیوه نباید مصرف شود.

هشدارها
۱- در صورت وجود سابقه آلرژی، آسم نایژه ای، آمفیزم یا برونشیت غیرآلرژیک، نارسایی احتقانی قلب، دیابت، پرکاری تیروئید، افسردگی روانی یا سابقه ابتلا به آن با احتیاط فراوان مصرف شود.
۲- در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه، مقادیر مصرف متوپرولول باید کاهش یابد.
۳- در صورت بروز افسردگی ناشی از این دارو، مصرف آن باید قطع شود.
۴- اگر بعد از یک دوره درمان طولانی با این دارو، قطع مصرف آن ضرورت پیداکند، باید به  تدریج و حداقل طی سه روز تا دو هفته مصرف دارو قطع شود. اگر پس از قطع مصرف دارو، علائم قطع مصرف بروز کرد، باید مصرف دارو را به  طور موقت مجدداً شروع نمود.
۵- در طول مصرف این دارو، پیگیری عملکرد قلب، اندازه گیری نبض، اندازه گیری فشار خون و ثبت نوار قلبی و اندازه گیری ضربان قلب ضروری است.

عوارض جانبی: برادی کاردی علامتی، اسپاسم برونش، نارسایی احتقانی قلب، افسردگی و کاهش گردش خون محیطی (سردی دست ها و پا‌ها) با مصرف این دارو گزارش شده است.

تداخل های دارویی: مقدار مصرف انسولین و دارو‌های خوراکی پایین‎آورنده قندخون، هنگام مصرف همزمان با این دارو باید تنظیم گردد. در صورت مصرف همزمان داروهای مسدد گیرنده بتا  آدرنرژیک با دارو‌های مسدد کانال های کلسیمی یا کلونیدین، اثرات کاهش فشار خون ممکن است تشدید شود. در صورت مصرف همزمان این دارو با آمین های مقلد سمپاتیک که دارای فعالیت بتا  آدرنرژیک هستند، ممکن است اثرات هر دو دسته دارو کاهش یابد. گزانتین ها در صورت مصرف همزمان با این دارو، ممکن است موجب مهار اثرات درمانی هر دو دسته دارو شود. همچنین، کلیرانس تئوفیلین ممکن است افزایش ‎یابد.

نکات قابل توصیه
۱- این دارو، پرفشاری خون را درمان نمی کند، بلکه آن را کنترل می نماید. لذا مصرف آن ممکن است تا مدت طولانی ضروری باشد.
۲- در بیماران مبتلا به دیابت، با مصرف این دارو علائم افت قندخون ممکن است پوشانده شده.
۳- به علت احتمال بروز سرگیجه، خواب آلودگی و منگی، هنگام رانندگی یا کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری دارند، باید احتیاط نمود.

مقدار مصرف
خوراکی: در درمان آنژین صدری و به  عنوان کاهنده فشار خون، ابتدا ۵۰ میلی گرم دو بار در روز مصرف می شود که این مقدار در فواصل یک هفته‌ای براساس نیاز و تحمل بیمار تا mg/day ۴۵۰ ممکن است افزایش یابد. مقدار معمول mg/day ۵۰-۱۰۰ است. مقدار مصرف شکل دارویی پیوسته  رهش mg/day ۱۲/۵-۲۵ می باشد که در صورت تحمل بیمار، این مقدار در فواصل دو هفته ای افزایش یافته تا به حداکثر mg/day ۲۰۰ برسد.
تزریقی: در انفارکتوس میوکارد، ۵ میلی گرم هر ۲ دقیقه به  صورت وریدی که سه نوبت تجویز می شود. ۱۵ دقیقه پس از آخرین نوبت تزریق ۵۰ میلی گرم هر ۶ ساعت، تا ۴۸ ساعت ادامه می یابد. در درمان سریع آریتمی قلبی، حداکثر تا ۵ میلی گرم با سرعت ۲-۱میلی گرم در دقیقه تزریق وریدی می شود. در صورت نیاز، این مقدار مصرف هر ۵ دقیقه تا مقدار مصرف تام ۱۵-۱۰میلی گرم تکرار می شود. برای پیشگیری از بروز آریتمی هنگام القای بیهوشی یا کنترل آن در حین بیهوشی، ۴-۲میلی گرم از راه تزریق وریدی آهسته مصرف می شود.

اشکال دارویی

Tablet: 50mg, 100mg
Injection: 5mg/5ml
Tablet (Extended Release): 23.75mg, 47.5mg, 95mg, 190mg

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا