BIOLOGICAL/IMMUNOSUPPRESSANT MEDICINESIMMUNOSUPPRESSANTS

TACROLIMUS

تاکرولیموس

TACROLIMUS

موارد مصرف:

این دارو برای جلوگیری از رد پیوند در بیماران دریافت کننده پیوند آلوژنیک کبد، کلیه و قلب به کار می رود.

هشدارها
۱- در بیماران مصرف کننده دارو احتمال بروز دیابت وابسته به انسولین‌، سمیت عصبی و کلیوی وجود دارد.
۲- به دلیل احتمال بروز عفونت و لنفوم باید احتیاطات لازم به عمل آید.
۳- در طول درمان ممکن است هیپرتروفی قلبی بروز نماید.
۴- با مصرف این دارو احتمال واکنش های حساسیتی مانند واکنش‌های آنافیلاکتیک وجود دارد.
۵- در صورت ابتلا به نارسایی کلیه و یا کبدی، مصرف دارو باید با مقادیر کمتری شروع شود و در طی درمان متناسب با وضعیت بیمار تعدیل مقدار مصرف صورت گیرد.
۶- افزایش میزان بروز بدخیمی در بیماران تحت درمان با کاهنده های دستگاه ایمنی گزارش شده است.

عوارض جانبی: عفونت، افزایش فشار خون، لرزش، سردرد، بی خوابی تهوع، اسهال یا یبوست، نارسایی کلیه، افزایش قند خون و کم خونی از عوارض جانبی این دارو محسوب می شوند.

تداخل های دارویی: مصرف همزمان این دارو با آمینوگلیکوزیـــدها، آمفوتریســـــین B، سیــــــــــس پلاتین و سیکلوســــپورین احتمال سمیت کلیوی را افزایش می دهد. مصـــــرف بروموکریپتیـــــن، ســــایمتیدیـــــن، سیزاپراید، کلرامفنیکل، دانازول، اتینیل استرادیول، متیل پردنیزولون، متوکلوپرامید، نفازودون، امپرازول، مهارکننـــده های پروتئــــاز، آنتی ‌بیوتیک های ماکرولید، مسددهای کانال کلسیم، داروهای ضدقارچ آزولی و میکوفنولیت موفنتیل، سطح سرمی و احتمالاً عوارض سمی تاکرولیموس را افزایش می دهد. مصـــرف کاربامازپیــــــن، فوس فنی توئین، فنوباربیتـــــال، فنی توئـیــــــن و ریفامپین ها موجب کاهش سطح سرمی تاکرولیموس می شود. تاکرولیموس می تواند تأثیر واکسیناسیون را کاهش دهد.

نکات قابل توصیه
۱- مصرف این دارو همراه غذا و آب گریپ فروت، جذب آن را کاهش می دهد.
۲- در صورت بروز پرفشاری خون، باید از داروهای ضدپرفشاری خون استفاده شود. به دلیل بروز زیادی پتاسیم خون، از مصرف مدرهای احتباس کننده های پتاسیم باید خودداری شود.

مقدار مصرف
خوراکی
بزرگسالان: در پیوند کبد mg/kg/day ۰/۱- ۰/۱۵ در دو نوبت منقسم هر ۱۲ ساعت یک  بار مصرف می شود (اولین نوبت ۸ تا ۱۲ ساعت بعد از قطع انفوزیون). مقدار مصرف باید بر اساس ارزیابی بالینی تعدیل شود. اولین نوبت نباید زودتر از ۶ ساعت بعد از پیوند مصرف شود. در بیماران دریافت کننده انفوزیون داخل وریدی، مصرف خوراکی باید ۱۲-۸ ساعت بعد از قطع انفوزیون شروع شود. در پیوند کلیه همراه با آزاتیوپرین mg/kg/day ۰/۲ در ۲ نوبت و همراه با مایکوفنولیت مقدار mg/kg/day ۰/۱ استفاده می شود. اولین نوبت مصرف طی ۲۴ ساعت بعد از پیوند کلیه و مصرف باید تا زمان شروع فعالیت کلیه به تأخیر افتد. در پیوند قلبmg/ kg/ day  ۰/۰۷۵ در ۲ مقدار منقسم هر ۱۲ ساعت یک  بار مصرف می شود. اولین نوبت نباید زودتر از ۶ ساعت بعد از پیوند مصرف شود.
کودکان: در پیوند کبد mg/kg/day ۰/۱۵-۰/۲ در ۲ نوبت منقسم هر ۱۲ ساعت مصرف می شود.
تزریقی
بزرگسالان: در پیوند کبد mg/ kg/ day ۰/۰۳- ۰/۰۵ به صورت انفوزیون مداوم مصرف  شود مقدار مصرف باید بر اساس ارزیابی بالینی تعدیل شود. اولین نوبت نباید زودتر از ۶ ساعت بعد از پیوند مصرف شود. در پیوند کلیه mg/ kg/ day ۰/۰۳- ۰/۰۵ به صورت انفوزیون مداوم مصرف شود. اولین نوبت طی ۶ ساعت بعد از پیوند کلیه استفاده شود. در پیوند قلب mg/kg/day 0/01 به  صورت انفوزیون مداوم مصرف  شود. اولین نوبت نباید زودتر از ۶ ساعت بعد از پیوند مصرف شود.
کودکان: در پیوند کبد mg/kg/day ۰/۰۳-۰/۰۵ به صورت انفوزیون مداوم مصرف می  شود.

اشکال دارویی

Capsules: 0.5mg, 1mg, 5mg
Injection: 5mg/ml
Tablet: 1mg

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا