TETRACAINE
موارد مصرف:
تتراکائین برای ایجاد بی حسی موضعی یا منطقه ای (اپی دورال) مصرف می شود.
موارد منع مصرف:
در صورت وجود بلوک کامل قلبی، خونریزی شدید، کاهش شدید فشار خون، عفونت و التهاب در موضع تزریق، سپتی سمی و شوک نباید از این دارو برای ایجاد انسداد زیرعنکبوتیه ای (اپی دورال) استفاده گردد.
هشدار ها
۱- در بیماری CNS یا اختلالات انعقادی خون باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
۲- ضعف طولانی قلبی-عروقی و آریتمی قلبی در اثر مصرف این دارو گزارش شده است.
۳- نباید بر روی بافت ملتهب، زخمی یا غنی از بستر های عروقی یا برای ایجاد بی حسی در برونکوسکوپی یا سیستوسکوپی با احتیاط فراوان مصرف شود.
عوارض جانبی: واکنش های سیستمیک ممکن است به سرعت یا با تأخیر و تا ۳۰ دقیقه پس از تجویز دارو بروز کند. کبودی رنگ پوست، اختلال بینایی و یا دوبینی، تشنج، سرگیجه، وزوز گوش، لرزش یا رعشه، عصبانیت و یا بی قراری غیرعادی و تهوع و استفراغ از عوارض جانبی این دارو می باشد.
تداخل های دارویی: مصرف همزمان دارو های مضعف CNS موجب بروز اثرات تضعیفی اضافی CNS می شوند. دارو های بتا بلاکر خطر مسمومیت با آن را افزایش می دهد. سایمتیدین متابولیسم این دارو را به تأخیر می اندازد و در نتیجه احتمال خطر مسمومیت را افزایش می دهد.
نکات قابل توصیه: به دلیل طولانی بودن زمان بی حسی باید دقت گردد که اعضای بی حس شده مجروح نگردند.
مقدار مصرف: برای بی حسی نخاعی پایین ستون فقرات مقدار ۵-۲میلی‌گرم (۰/۵-۰/۲میلی لیتر از محلول ۱%) همراه با دکستروز ۱۰%، در بی حسی ناحیه پرینه ۵میلی‌گرم، برای بی حسی ناحیه تحتانی پرینه مقدار ۱۰میلی‌گرم از محلول ۱% رقیق شده تزریق می شود. در بی حسی کنار دنده ها حداکثر ۲۰-۱۵میلی‌گرم از محلول ۱% استفاده می شود.
اشکال دارویی
Injection: 1%