CAPTOPRIL
موارد مصرف:
این دارو برای کنترل افزایش خفیف تا متوسط فشار خون، درمان نارسائی قلبی و درمان نفروپاتی دیابتی به تنهایی یا همراه سایر داروها مصرف می شود.
هشدارها
۱- در صورت وجود سابقه آنژیوادم، افزایش پتاسیم خون، تنگی شریان کلیه، پیوند کلیه و نارسایی کلیه با احتیاط فراوان مصرف شود.
۲- در بیمارانی که رژیم غذایی شدیداً کم نمک دارند یا دیالیز می شوند، کاهش ناگهانی میزان آنژیوتانسین II ممکن است سبب کاهش ناگهانی و شدید فشار خون شود. خطر نارسایی کلیه ناشی از مصرف داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین در بیمارانی که سدیم و حجم خون آنها کاهش یافته یا در بیمارانی که مبتلا به نارسایی احتقانی قلب هستند، افزایش می یابد.
عوارض جانبی: کاهش فشار خون، سرگیجه، سردرد، تهوع (و گاهی استفراغ)، کرامپ عضلانی، خشکی مداوم د‌هان، سرفه، تغییرات صدا و حس چشایی، التهاب مخاط د‌هان، سوء‌هاضمه، درد شکم، اختلال عملکرد کلیه، افزایش پتاسیم خون، آنژیوادم، کهیر، بثورات جلدی و حساسیت مفرط و اختلالات خونی از عوارض جانبی این دارو هستند.
تداخل های دارویی: مصرف همزمان این دارو با داروهای بیهوشکننده اثر کاهنده فشار خون را افزایش می دهد. مصرف همزمان این دارو با داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی ممکن است اثر پایینآورنده فشار خون کاپتوپریل را کاهش داده و خطر نارسایی کلیه افزایش یابد. در صورت مصرف همزمان این دارو با سیکلوسپورین، خطر بروز افزایش پتاسیم خون افزایش می یابد. در صورت مصرف همزمان کاپتوپریل با داروهای مدر نگهدارنده پتاسیم و مکمل های پتاسیم، احتمال بروز افزایش پتاسیم خون وجود دارد. همچنین داروهای مدر ممکن است سبب افزایش اثر کاهنده فشار خون کاپتوپریل شوند. در صورت مصرف همزمان لیتیم با کاپتوپریل دفع لیتیم کاهش یافته و غلظت آن در پلاسما افزایش می یابد.
نکات قابل توصیه
۱- این دارو افزایش فشار خون را درمان نمی کند، بلکه آن را کنترل می نماید، لذا مصرف آن ممکن است برای طولانی مدت باشد.
۲- طی مصرف این دارو، رعایت رژیم غذایی و محدودیت مصرف سدیم اهمیت دارد.
مقدار مصرف
بزرگسالان: به عنوان پایینآورنده فشار خون، ابتدا مقدار ۲۵-۱۲/۵میلی گرم دو یا سه بار در روز مصرف می شود که در صورت نیاز، پس از یک یا دو هفته مقدار مصرف را می توان ۲۵-۱۲/۵میلی گرم تا ۵۰ میلی گرم دو یا سه بار در روز افزایش داد. حداکثر مقدار مصرف دارو ۱۵۰میلی گرم سه بار در روز می باشد. در اختلال عملکرد بطن چپ پس از سکته قلبی، ابتدا مقدار واحد ۲۵/۶ میلی گرم و سپس ۱۲/۵میلی گرم سه بار در روز مصرف می شود که به تدریج مقدار دارو طی چند روز افزایش می یابد. مقدار مصرف نگهدارنده ۵۰ میلی گرم سه بار در روز است. در صورت آسیب کلیوی در بیماران دیابتی، ۲۵میلی گرم سه بار در روز مصرف می شود. در نارسایی قلب، ابتدا ۶/۲۵ میلی گرم تا ۱۲/۵میلی گرم دو یا سه بار در روز همراه با گلیکوزیدهای قلبی و مدرها مصرف می شود. سپس مقدار مصرف در صورت نیاز، هر روز تا میزان ۵۰ میلی گرم دو یا سه بار در روز افزایش می یابد.
کودکان: مقدار اولیه mg/kg ۰/۳ سه بار در روز است که برحسب نیاز هر ۲۴-۸ ساعت به مقدار mg/kg ۰/۳ افزایش می یابد. در نوزادان، ابتدا mg/kg 0/01 دو یا سه بار در روز مصرف می شود که سپس برحسب نیاز و تحمل بیمار تنظیم می گردد. برای بیمارانی که به علت درمان قبلی با داروهای مدر، سدیم و آب بدن آن ها کاهش یافته، بیمارانی که درمان با داروهای مدر را ادامه می دهند یا بیمارانی که نارسایی کلیوی دارند، مقدار اولیهmg/ kg ۰/۱۵ سه بار در روز می باشد.
اشکال دارویی
Tablet: 25mg, 50mg