DIAZEPAM
موارد مصرف:
این دارو در کنترل اضطراب یا برای تسکین کوتاه مدت علائم اضطراب و درمان علائم قطع مصرف الکل و حملات تشنجی مصرف می شود. دیازپام تزریقی جهت تسکین اضطراب و تنش قبل از جراحی و تسکین اسپاسم عضلات اسکلتی مصرف می شود.
هشدارها
1- در صورت وجود اغما، شوک، گلوکوم حاد با زاویه بسته یا استعداد ابتلا به آن، میاستنی گراو، انسداد مزمن و شدید تنفسی با احتیاط فراوان مصرف شود.
2- مصــــــــرف بلندمدت یا مقادیــــــر زیاد، بنزودیازپین ها ممکـــــن است سبب بروز وابستگی های روانی و جسمی شود.
3- پس از مصرف فراورده تزریقی، بیمار باید ۳-۲ ساعت تحت مراقبت باشد.
4- تزریق وریدی بنزودیازپین ها ممکن است سبب بروز آپنه، کاهش فشار خون، برادی کاردی یا ایست تنفسی شود.
5- به علت خطر بروز ترومبوفلبیت، تزریق وریدی باید با سرعت حداکثر mg/min ۵ صورت گیرد.
عوارض جانبی: فراموشی، اضطراب، اغتشاش شعور، افسردگی، تاکی کاردی و تپش قلب، تغییر میل جنسی، کاهش فشار خون، وابستگی به دارو، سرگیجه و منگی، خواب آلودگی (شامل خواب آلودگی در طول روز)، اشکال در تکلم، تحریک پذیری و عصبانیت با مصرف این دارو گزارش شده است.
تداخلهای دارویی: اثرات مضعف CNS و خطر بروز آپنه با مصرف همزمان فراورده های حاوی الکل و سایر دارو های مضعف CNS، مانند ضددرد های مخدر، بی هوش کننده های عمومی، مهارکننــــــدگان مونوآمین اکسیداز، ضدافســـــــردگی های سه حلقه ای و دارو های کاهنده فشار خون با اثر مرکزی ممکن است تشدید یابد. مصرف همزمان بنزودیازپین ها با ایتراکونازول و کتوکونازول ممکن است سبب مهار متابولیسم این دارو ها و در نتیجه افزایش غلظت پلاسمایی این دارو ها شود.
نکات قابل توصیه
1- در صورتی که پس از چند هفته، اثربخشی دارو کاهش یافت، از افزایش مقدار مصرف بدون مشورت با پزشک باید خودداری نمود.
2- به منظور کاهش احتمال بروز عوارض قطع مصرف دارو، مصرف این دارو باید به تدریج قطع گردد.
3- در صورت تزریق عضلانی، این دارو باید عمیقاً در عضله دلتوئید تزریق گردد.
4- به منظور کاهش ترومبوز وریدی، فلبیت، تحریک موضعی و تورم تزریق وریدی دارو، نباید در ورید های کوچک در پشت دست یا مچ صورت گیرد.
5- انفوزیون وریدی این دارو توصیه نمی شود.
مقدار مصرف
خوراکی
بزرگسالان: به عنوان ضداضطراب، ۱۰-۲میلیگرم دو تا چهار بار در روز، به عنوان تسکینبخش-خوابآور (در درمان علائم قطع مصرف الکل)، ۱۰میلیگرم سه یا چهار بار در روز اول (مقدار مصرف تا ۵ میلی گرم سه یا چهار بار در روز بر حسب نیاز کاهش مییابد)، به عنوان ضدتشنج ۱۰-۲ میلیگرم دو تا چهار بار در روز و به عنوان داروی کمکی در رفع اسپاسم عضلات اسکلتی ۱۰-۲میلیگرم سه یا چهار بار در روز مصرف می شود.
کودکان: در کودکان با سن بیش از ۶ماه، ۲/۵-۱میلیگرم یا mg/kg ۰/۰۴-۰/۲، سه یا چهار بار در روز مصرف می شود. سپس مقدار مصرف به تدریج برحسب نیاز و تحمل بیمار افزایش مییابد.
تزریقی
بزرگسالان: پیش از عمل جراحی به عنوان ضداضطراب ۱۰میلیگرم یک یا دو ساعت قبل از جراحی از راه وریدی یا عضلانی تزریق می شود. در درمان اختلالات اضطراب، ۱۰-۲میلیگرم از راه وریدی یا عضلانی (مقدار دارو در صورت نیاز با فواصل ۴-۳ ساعت تکرار می شود)، به عنوان ضدتشنج ۱۰-۵میلیگرم (در صورت نیاز هر ۱۵-۱۰دقیقه تکرار می شود) به عنوان تسکین بخش-خواب آور ابتدا ۱۰میلیگرم و سپس ۱۰-۵میلیگرم در فواصل ۳ یا ۴ ساعت در صورت نیاز و در برگرداندن ریتم طبیعی قلب، ۱۵-۵میلیگرم را ۲۰-۱۰دقیقه قبل از عمل از راه وریدی تزریق می شود. به عنوان شل کننده عضلانی نیز ابتدا ۱۰-۵میلیگرم تزریق وریدی یا عضلانی می شود که در صورت نیاز در فواصل ۳یا۴ ساعت تکرار می شود.
کودکان: به عنوان ضداضطراب، برای کودکان با سن بیش از ۳۰روز به طور جداگانه تعیین می شود. به عنوان ضدتشنج، در کودکان با سن بیش از ۳۰روز و کمتر از ۵سال، (مجموعاً حداکثر ۵میلیگرم) از راه وریدی ۰/۵-۰/۲میلیگرم به طور آهسته تزریق می شود. در صورت نیاز، این مقدار هر ۵-۲دقیقه تکرار می شود. در کودکان با سن بیش از ۵سال، ۱ میلیگرم به آهستگی تزریق وریدی می شود که در صورت نیاز هر ۵-۲دقیقه تکرار می شود (مجموعاً حداکثر ۱۰میلیگرم). به عنوان شل کننده عضلانی، در کودکان با سن بیش از یک ماه و کمتر از ۵ سال، ۲-۱میلیگرم از راه وریدی به آهستگی تزریق می شود. در کودکان با سن بیش از ۵ سال، ۱۰-۵میلیگرم به آهستگی تزریق وریدی می گردد و در صورت نیاز هر ۴-۳ ساعت تکرار می گردد.
رکتال
بزرگســـــــالان: بــــــه عنــــــــوان ضـــــــدتشــــنج، mg/ kg ۰/۱۵- ۰/۵ تا حداکثر ۲۰میلیگرم برای هر نوبت مصرف می شود.
کودکان: به عنوان ضدتشنج، mg/kg ۰/۲-۰/۵ مصرف می شود.
اشکال دارویی
Enema: 5mg, 10mg
Injection: 10mg/2ml
Oral Solution: 2mg/5ml
Supposity: 5mg, 10mg
Tablet: 2mg, 5mg, 10mg