ISOSORBIDE DINITRATE
موارد مصرف:
ایزوسورباید در پیشگیری و درمان آنژین صدری حاد و مزمن مصرف می شود.
هشدارها
۱- در صورت وجود کم خونی شدید، خونریزی مغزی، ضربه اخیر به سر، گلوکوم، نارسایی شدید کلیه، پرکاری تیروئید، سابقه انفارکتوس اخیر قلبی با احتیاط فراوان مصرف شود.
۲- با مصرف طولانی مدت نیتراتها، ممکن است نسبت به اثر آن ها تحمل ایجاد شود و در نتیجه، نیاز بیمار به دارو افزایش یابد.
۳- به دنبال مصرف مقادیر زیاد یا طولانی مدت، به منظور جلوگیری از بروز حمله واجهشی آنژین ناشی از قطع مصرف دارو، مقدار مصرف باید به تدریج کاهش داده شود.
۴- در صورت بروز تاری دید یا خشکی دهان یا تشدید آن، مصرف دارو باید قطع شود.
عوارض جانبی: سردرد ضربان دار، برافروختگی، سرگیجه و افت فشار خون وضعیتی با مصرف این دارو گزارش شده است.
تــــداخل های دارویـــــی: مصــــرف همزمـــــان ایزوسورباید با فرآورده های حاوی الکل، داروهای پایینآورنده فشار خون یا داروهای گشادکننده عروق ممکن است کمی فشار خون ناشی از اثرات ایزوسورباید را تشدید کند.
نکات قابل توصیه
۱- قرص معمولی و پیوسته رهش ایزوسورباید را باید با یک لیوان آب و با معده خالی مصرف نمود.
۲- به هنگام مصرف قرص زیرزبانی، تا زمانی که قرص حل نشده باشد، از خوردن یا نوشیدن باید خودداری شود.
۳- از جویدن و خرد کردن قرص زیرزبانی و پیوسته رهش باید خودداری کرد.
۴- با بروز اولین علائم حمله آنژین، باید در حالت نشسته از قرص زیرزبانی استفاده نمود. اثر قرص زیرزبانی معمولاً طی ۵ دقیقه ظاهر می شود.
۵- قـــــرص های معمــــولی و پیوســــته رهش ایزوسورباید، از حمله آنژین صدری جلوگیری می نمایند، ولی سبب رفع درد ناشی از حمله نمی شوند.
۶- به هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا نشسته، باید احتیاط نمود.
۷- به هنگام ایستادن به مدت طولانی یا فعالیت بدنی همچنین در آب و هوای گرم باید احتیاط نمود.
۸- سردرد، عارضه معمولی نیترات ها است که با ادامه درمان کاهش می یابد. در صورت تداوم یا تشدید سردرد، مراجعه به پزشک ضروری است.
مقدار مصرف
خوراکی: در درمان آنژین، از قرص های زیرزبانی یا اسپری برای تسکین یک حمله حاد استفاده می شود. مقدار مصرف معمول دارو برای درمان آنژین، از راه زیرزبانی ۱۰- ۲/۵میلی گرم یا ۳-۱ اسپری (در زیر زبان) می باشد. برای کنترل طولانی مدت آنژین از راه خوراکی، mg/ day ۲۰-۱ ۲۰ در نوبت های منقسم بر حسب نیاز بیمار مصرف می شود. مقدار مصرف ممکن است بتدریج تا mg/ day ۲۴۰ نیز افزایش یابد. اشکال دارویی پیوسته رهش نیز با مقادیر مشابه مصرف می شوند. در کنترل نارسایی قلبی، ۱۰-۵ میلی گرم از راه زیرزبانی یا mg/day ۳۰-۱۶۰ در نوبت های منقسم از راه خوراکی مصرف می شود. حداکثر مقدار مصرف mg/day ۲۴۰ می باشد.
تزریقی: در درمان آنژین ناپایدار یا نارسائی قلبی mg/ hr ۲-۱۲ و در بعضی از بیماران تا mg/hr ۲۰ مصرف می شود.
اشکال دارویی
Tablet (Sublingual): 5mg
Tablet: 10mg
Tablet (Sustained Release): 40mg
Spray: 1.25mg/dose