RIFAMPIN (RIFAMPICIN)
موارد مصرف: ریفامپین به همراه سایر دارو‌های ضدسل در درمان این بیماری، در درمان عفونت های حاد استافیلوکوکی، جذام، بروسلوز، عفونت های کلامیدیایی، آندوکاردیت حاد، بیماری لژیونر‌ها و عفونت های آتیپیک ناشی از انواع مایکوباکتریوم و نیز در پیشگیری از مننژیت مننگوکوکی مقاوم به پنی سیلین و عفونت ناشی از هموفیلوس آنفولانزا مصرف می شود.
موارد منع مصرف: در صورت ابتلای بیمار به زردی و پورفیری نباید مصرف شود.
هشدارها
۱- مقدار مصرف دارو در صورت وجود نارسایی کبد باید کاهش داده شود.
۲- در درمان طولانی مدت انجام آزمون های عملکرد کبد توصیه می شود.
۳- در صورت ابتلای بیمار به نارسایی کلیه (در صورت مصرف دارو با مقدار بیش از mg/ day ۶۰۰)، این دارو باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
عوارض جانبی: بی اشتهایی، تهوع، استفراغ و اسهال، تغییر رنگ ادرار و ترشحات بدن به نارنجی، عوارضی با علائم آنفولانزا شامل لرز، تب، سرگیجه و درد استخوان، کلاپس و شوک، کم خونی همولیتیک، نارسایی حاد کلیه، پورپورای ترومبوسیتوپنیک، تغییر در عملکرد کبد، زردی، برافروختگی، کهیر و ضایعات پوستی از عوارض جانبی این دارو هستند.
تداخل های دارویی: ریفامپین متابولیسم بسیاری از دارو‌ها را افزایش می دهد و منجر به کاهش اثر یا کاهش غلظت پلاسمایی آن ها می شود.
نکات قابل توصیه
۱- در صورت استفاده از قرص های ضدبارداری خوراکی در طول درمان با این دارو، حتماً از سایر روش های جلوگیری از بارداری نیز استفاده شود.
۲- در صورت مصرف ریفامپین احتمال تغییر رنگ لنز‌های نرم وجود دارد.
۳- در صورت قطع مصرف دارو، مصرف آن را باید مجدداً با مقدار کم آغاز کرد و به تدریج مقدار مصرف آن را افزایش داد. در صورت بروز عوارض جانبی جدی، باید مصرف دارو را برای همیشه قطع کرد.
۴- باید به بیمار یا اطرافیان وی یادآوری شود در صورت بروز علائم اختلال کبدی (تهوع مداوم، استفراغ، بی حالی و زردی) فورا به پزشک مراجعه کند.
مقدار مصرف
بزرگسالان: مقدار مصرف ریفامپین از راه خوراکی (ترجیحاً با معده خالی) یا تزریق وریدی در درمان بروسلوز و بیماری لژیونر‌ها و عفونت های استافیلوکوکی همراه با سایر دارو‌هاg/ day ۰/۶- ۱/۲ در ۴-۲ مقدار منقسم می باشد. در درمان سل mg/kg 10 (تا حداکثر ۶۰۰میلی گرم) هر روز یا دو یا سه بار در هفته به مدت ۶ ماه مصرف می شود. مقدار مصرف این دارو در درمان جذام همراه با سایر دارو‌های ضدجذام ۶۰۰ میلی گرم یک بار در ماه (۴۵۰میلی گرم برای بیماران با وزن کمتر از ۵۰ کیلوگرم) از راه خوراکی یا تزریق وریدی است. برای پیشگیری از مننژیت مننگوکوکی ۶۰۰میلی گرم هر ۱۲ ساعت برای ۲ روز، از راه وریدی و ۶۰۰میلی گرم یک بار در روز برای ۴ روز از راه خوراکی مصرف می شود. همچنین، برای پیشگیری از عفونت ناشی از هموفیلوس آنفولانزا (نوع b) 600میلی گرم یک بار در روز برای ۴ روز از راه خوراکی مصرف می شود. حداکثر مقدار مصرف روزانه دارو ۹۰۰میلی گرم است.
کودکان: در درمان mg/kg 10-20 (تا حداکثر ۶۰۰میلی گرم) هر روز یا دو یا سه بار در هفته مصرف می شود. در نوزادان با سن کمتر از یکماه، برای پیشگیری از عفونت مننگوکوکی mg/ kg ۵ هر ۱۲ ساعت به مدت ۲روز از راه خوراکی یا وریدی مصرف می شود. برای پیشگیری از عفونت هموفیلوس آنفولانزا mg/kg/day 10 به مدت ۴ روز از راه خوراکی مصرف می شود. در کودکان با سن بیشتر از یکماه، برای پیشگیری از عفونت مننگوکوکی، mg/kg 10 هر ۱۲ ساعت به مدت ۲ روز از راه خوراکی یا وریدی مصرف می شود. برای پیشگیری از عفونت هموفیلوس آنفولانزا mg/ kg/day 20 به مدت ۴ روز از راه خوراکی مصرف می شود. حداکثر مقدار مصرف mg/day 600 می باشد.
اشکال دارویی
Capsule: ۱۵۰mg, 300mg
Drop: ۱۵۳mg/ml
Injection: ۶۰۰mg
Syrup: ۲۰mg/ml