AMPICILLIN
موارد مصرف: این دارو در درمان عفونت های مجاری ادرار، عفونت گوش میانی، برونشیت مزمن، سالمونلوز مهاجم و سوزاک مصرف می شود.
هشدارها: دربیماران مبتلا به نارسایی کلیه، در بیماران مبتلا به تب گلاندولار و لوسمی لنفاتیک مزمن و سابقه بیماری های گوارشی به ویژه کولیت وابسته به آنتیبیوتیک باید با احتیاط فراوان تجویز شود.
عــوارض جـــانبی: واکنش های حســـاسیتی مثل کهیر، تب، درد مفاصل، آنژیوادم، شوک آنافیلاکتیک، تهوع، اسهال و ضایعات پوستی از عوارض جانبی این دارو هستند.
تداخل هــای دارویـــی: مصـــرف همزمــــان آمپی سیلین با دارو‌های ضدبارداری خوراکی حاوی استروژن ممکن است اثر این دارو‌ها را کاهش دهد. مصرف همزمان پنی سیلین ها با متوترکسات منجر به کاهش کلیرانس متوترکسات می شود.
مقدار مصرف
خوراکی
بزرگسالان: مقدار مصرف این دارو از راه خوراکی هر ۶ ساعت ۱-۰/۲۵گرم است که ترجیحاً نیم ساعت قبل از غذا باید مصرف شود. در درمان سوزاک ۳/۵-۲ گرم از دارو در یک نوبت مصرف می شود. در درمان عفونت مجاری ادرار ۵۰۰ میلی گرم هر ۸ ساعت مصرف می شود.
کودکان: مقدار مصرف در کودکان با سن کمتر از ۱۰ سال نصف مقدار مصرف بزرگسالان است.
تزریقی
بزرگسالان: از راه تزریق عضلانی یا وریدی یا انفوزیون ۵۰۰ میلی گرم هر ۶-۴ ساعت مصرف می شود. در درمان مننژیت همراه با سایر آنتی بیوتیک ها مقدار ۲ گرم هر ۴ ساعت برای مدت ۵ روز انفوزیون وریدی می شود (دوره درمان برای مننژیت لیستریایی ۱۵-۱۰ روز است). در درمان آندوکاردیت ۲ گرم هر ۶ ساعت مصرف می شود که تا ۲ گرم هر ۴ ساعت قابل افزایش است.
کودکان: مقدار مصرف در کودکان با سن تا ۱۰ سال نصف مقدار مصرف بزرگسالان است. در درمان مننژیت لیستریایی در نوزادان mg/kg 50- ۱۰۰ هر ۶ ساعت و در کودکان ۳ ماهه تا ۱۲ ساله mg/ kg ۱۰۰ هر ۶ ساعت مصرف می شود.
اشکال دارویی
Capsule: ۲۵۰mg, 500mg
Suspension: ۱۲۵mg/5ml, 250mg/5ml
Injection: ۲۵۰mg, 500mg, 1g