ANTI-D IMMUNE GLOBULIN

ANTI-D IMMUNE GLOBULIN

موارد مصرف:

این فراورده به  منظور جلوگیری از ایجاد حساسیت نسبت به فاکتور Rh و جلوگیری از بیماری همولیتیک نوزادان در بارداری‎ های بعدی استفاده می ‌شود.

موارد منع مصرف:

برای نوزادان بعد از تولد، برای همه افراد +Rh و افراد -Rh که قبلاً نسبت به فاکتور Rh حساس شد‌ه ‌اند،‌ و بیماران مبتلا به نقص انتخابی IgA نباید تجویز شود.

هشدارها: این دارو باید به طور داخل عضلانی و ترجیحاً در عضله دلتوئید یا ران تزریق شود. داخل وریدی تزریق نشود.

عوارض جانبی: ناراحتی در محل تزریق، تب، درد عضلانی و خواب ‎آلودگی از عوارض جانبی این دارو می‌ باشد.

تداخل‎ های دارویی: به دلیل وجود سایر ایمنوگلوبولین‎ ها همراه Anti-D، از ۳۰-۱۴ روز قبل تا ۳ ماه بعد از تزریق Anti-D، از انجام واکسیناسیون مادر خودداری شود. با این وجود Anti-D تأثیر واکسن سرخجه را کاهش نمی‌ دهد و می‌ توان بعد از زایمان و قبل از ترخیص علاوه بر Anti-D، واکسن سرخجه را نیز مصرف نمود.

نکات قابل توصیه
۱- قبل از تجویز و بلافاصله بعداز زایمان، آزمایش تعیین گروه خونی نوزاد (ABO, Rh) و آزمایش مستقیم ضد‎گلوبولین را باید انجام داد. برای تعیین مقدار مصرف Anti-D، حجم خون جنینی که وارد بدن مادرشده است را باید با روش‌های آزمایشگاهی تأیید شده، تشخیص داد. برای هر ۳۰ میلی لیتر خون کامل جنینی باید یک ویال تزریق نمود.
۲- در صورت لزوم باید فراورده فوراً و یا حداکثر طی ۷۲ ساعت بعد از اتمام زایمان یا سقط تزریق شود.
۳- اگر قبل از زایمان Anti-D تزریق شده باشد، لازم است که مادر یک مقدار مصرف دیگر بعد از زایمان نوزاد +Rh دریافت کند. چنانچه این فرآورده در محدوده ۳ هفته قبل از زایمان به مادر تزریق شده باشد، بعد از زایمان نیازی به تزریق مجدد نیست.
۴- برای نوزادان متولد شده از مادرانی که Anti-D را قبل از زایمان دریافت کرده اند ممکن است آزمون آنتی‎گلوبولین (کومبس) به طور ضعیفی مثبت شود.

مقدار مصرف: در پروفیلاکسی بعد از زایمان حداقل یک ویال ایمنوگلوبولین را باید در عرض ۷۲ ساعت بعد از زایمان تزریق کرد. در صورتی که مقدار خونریزی جنینی-مادری بیش از ۳۰ میلی لیتر باشد باید یک ویال اضافی تزریق شود. در پروفیلاکسی قبل از زایمان در هفته‎‌های ۲۸-۲۶ بارداری یک ویال و در محدوده۷۲ ساعت بعد از زایمان نیز باید یک ویال از راه داخل عضلانی تزریق شود. در تهدید به سقط در هر زمان از دوره بارداری در صورت تهدید به سقط، به ازای هر ۳۰میلی لیتر خون کامل یا ۱۵میلی لیتر گویچه قرمز متراکم، باید یک ویال ۳۰۰میکروگرم تزریق کرد. در موارد انتقال خون به ازا هر ۳۰ میلی لیتر خون کامل یا ۱۵میلی لیتر گویچه قرمز متراکم، باید یک ویال ۳۰۰میکروگرم تزریق کرد.
بعد از ترومای شکمی، نمونه ‎برداری از مایع آمنیون، سقط جنین (اعم از خودبخود یا القا شده)، یا بارداری خارج رحمی در یا بعد از هفته سیزدهم بارداری، باید یک ویال تزریق نمود. چنانچه با این دلایل Anti-D در هفته ۱۸-۱۳ بارداری تزریق شود، یک ویال۳۰۰میکروگرم دیگر نیز باید در هفته ‎‌های ۲۸-۲۶ بارداری تزریق شود.

اشکال دارویی

Injection: 250mcg, 300mcg