DILTIAZEM
موارد مصرف:
دیلتیازم در کنترل آنژین، پرفشاری خون، آریتمی، آنژین وازواسپاستیک یا آنژین ناپایدار مصرف می گردد. دیلتیازم تزریقی در درمان تاکی کاردی فوق بطنی و کنترل موقت ضربان بطنی سریع در فلوتر دهلیزی یا فیبریلاسیون دهلیزی مصرف می شود.
ژل موضعی دیلتیازم ۲% در بیماران مبتلا به فیشر مقعد مزمن که به درمان با نیترات ها پاسخ نداده اند، مصرف می شود.
موارد منع مصرف:
این دارو در انسداد درجه ۲ یا ۳ دهلیزی-بطنی (مگر در مواردی که از ضربان ساز مصنوعی استفاده شده باشد)، کاهش شدید فشار خون، نارسایی عملکرد گره سینوسی-دهلیزی و سندرم W-P-W همراه با فلوتر یا فیبریلاسیون دهلیزی نباید مصرف شود.
هشدارها
۱- مقدار مصرف دیلتیازم در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه و کبد باید کاهش داده شود.
۲- در صورت وجود برادی کاردی شدید، نارسایی قلبی، شوک کاردیوژنیک، انفارکتوس حاد میوکارد همراه با احتقان ریوی با احتیاط فراوان مصرف شود.
عوارض جانبی: برادی کاردی، انسداد سینوسی-دهلیزی و دهلیزی-بطنی، کاهش فشار خون، کسالت، سردرد، اختلالات گوارشی، برافروختگی و احساس گرما، ادم از عوارض جانبی دارو می باشند.
تداخل های دارویی: خطر بروز برادی کاردی، انسداد دهلیزی-بطنی و ضعف عضله قلب ناشی از مصرف آمیودارون، در صورت مصرف همزمان با دیلتیازم افزایش می یابد. اثر کاربامازپین و تئوفیلین با مصرف دیلتیازم افزایش می یابد. دیلتیازم سبب افزایش غلظت پلاسمایی فنیتوئین و دیگوکسین می شود. مصرف همزمان دیلتیازم با داروهای مسدد گیرنده های بتا آدرنرژیک، خطر بروز برادی کاردی و انسداد دهلیزی-بطنی را افزایش می دهد. اثر دیلتیازم درمصرف با فنوباربیتال و فنیتوئین کاهش می یابد. هنگام مصرف پروکائین آمید یا کینیدین همراه با داروهای مسدد کانال کلسیمی، باید احتیاط نمود. در صورت مصرف همزمان داروهای کاهنده پتاسیم خون با این دارو، اثرات کاهنده فشار خون ممکن است تشدید شود.
نکات قابل توصیه
۱- این دارو پرفشاری خون را درمان نمی کند، بلکه آن را کنترل می نماید. از این رو مصرف آن ممکن است تا مدت طولانی ضروری باشد.
۲- در طول درمان با این دارو، نبض بیمار باید کنترل شود و در صورتی که کمتر از ۵۰ بار در دقیقه باشد، به پزشک مراجعه شود.
مقدار مصرف
خوراکی: در درمان آنژین یا زیادی فشار خون در بزرگسالان، ۳۰میلی گرم سه یا چهار بار در روز (در مورد بیماران سالخورده، ابتدا ۲ بار در روز) مصرف می شود. در صورت نیاز می توان این مقدار را با فاصله هر ۱ یا ۲ روز برحسب نیاز و تحمل بیمار افزایش داد. حداکثر مقدار مصرف mg/ day ۳۶۰ است.
مقدار مصرف اشکال دارویی پیوسته رهش حداکثر mg/ day ۲۴۰ می باشد.
تزریقی: برای بزرگسالان از راه تزریق وریدی به عنوان ضدآریتمی، مقدار mg/kg ۰/۲۵ به آهستگی و در مدت بیش از ۲ دقیقه با پیگیری مداوم الکتروکاردیوگرام و فشار خون تجویز می شود. اگر پاسخ کافی حاصل نشود، مقدار mg/kg ۰/۳۵ را می توان ۱۵ دقیقه پس از خاتمه تزریق مقدار اولیه تجویز نمود. بعضی از بیماران به مقدار mg/ kg ۰/۱۵ پاسخ می دهند.
در انفوزیون مداوم وریدی، ابتدا mg/hr ۱۰ بلافاصله پس از آخرین تزریق سریع وریدی تجویز می شود. انفوزیون دارو ممکن است با سرعتmg/hr ۵ صورت گیرد.
موضعی: به میزان لازم در موضع مالیده می شود.
اشکال دارویی
Tablet: 60mg
Capsule/Tablet (Sustained Release): 120mg
Injection: 100mg
Gel: 2%