DISOPYRAMIDE
موارد مصرف:
دیسوپیرامید در پیشگیری و درمان آریتمی های بطنی، به ویژه پس از انفارکتوس قلبی و همچنین آریتمی فوق بطنی مصرف می شود.
موارد منع مصرف:
این دارو در بیماران مبتلا به انسداد درجه دوم یا سوم قلب و نارسایی عملکرد گره سینوسی (مگر در مواردی که از ضربان ساز مصنوعی استفاده می شود)، شوک کاردیوژنیک، حساسیت مفرط به دارو و افزایش فاصله QT در نوار قلبی نباید مصرف شود.
هشدارها
۱- در صورت وجود گلوکوم، نارسایی احتقانی قلب، بزرگ شدن پروستات، نارسایی کبد و کلیه، سالخوردگان، میاستنی گراو، کمی پتاسیم خون، دیابت، کاردیومیوپاتی، افت فشار خون و عدم تعادل الکترولیت و اختلالات در هدایت قلبی با احتیاط فراوان مصرف شود.
۲- درمان با دیسوپیرامید باید در بیمارستان شروع شود، مقدار مصرف مورد نیاز برای هر بیمار باید بر اساس پاسخ، تحمل، وزن بدن و به صورت تدریجی تنظیم گردد.
۳- درمان با دیسوپیرامید باید بدون مصرف مقدار اولیه، ۱۲-۶ ساعت پس از آخرین نوبت مصرف کینیدین یا ۶-۳ ساعت پس از آخرین نوبت مصرف پروکائین آمید شروع گردد.
عوارض جانبی: تحریک مجرای گوارشی، ضعف عضله قلب، کاهش فشار خون، انسداد دهلیزی-بطنی، اثرات ضدموسکارینی (مانند خشکی د‌هان، تاری دید، احتباس ادرار)، سایکوز، یرقان انسدادی و کاهش قندخون با مصرف این دارو گزارش شده است.
تداخل های دارویی: مصرف همزمان سایر داروهـــای ضدآریـــتمی، به ویژه دیلتیــــــازم، پروکائین آمید، لیدوکائین، پروپرانولول و سایر داروهای مسدد گیرنده های بتا آدرنرژیک و وراپامیل با دیسوپیرامید باید با احتیاط صورت گیرد. مصرف همزمان اریترومایسین با این دارو ممکن است سبب افزایش غلظت دیسوپیرامید و پهن شدن باند QRS و یا طولانی شدن QT در نوار قلبی شود.
نکات قابل توصیه
۱- با قطع ناگهانی مصرف دارو، عوارض جانبی قلبی ممکن است بروز نماید.
۲- به علت احتمال بروز سرگیجه، منگی یا از حال رفتن، به ویژه هنگام برخاستن ناگهانی از حالت نشسته یا خوابیده، هنگام رانندگی یا کار با ماشینآلاتی که نیاز به هوشیاری دارند، باید احتیاط شود.
۳- به علت کاهش احتمالی تعریق و عدم تحمل گرما، هنگام فعالیت بدنی یا در هوای گرم باید احتیاط شود.
۴- در صورت بروز علائم کاهش قندخون به پزشک مراجعه شود.
مقدار مصرف
بزرگسالان: به عنوان ضدآریتمی، mg/day ۴۰۰-۸۰۰ در نوبت های منقسم مصرف می شود. برای بیماران مبتلا به کاردیومیوپاتی، مقدار مصرف ۱۰۰میلی گرم هر ۶ ساعت می باشد. در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه و کبد، مقدارمصرف ۱۰۰میلی گرم هر ۶ ساعت می باشد. در صورت وجود نارسایی شدید کلیه مقدار مصرف ۱۰۰میلی گرم می باشد که هر ۲۴-۸ ساعت بر اساس میزان کلیرانس کراتینین مصرف می شود.
کودکان: به عنوان ضدآریتمی هر ۶ ساعت، در کودکان تا سن یک سال mg/kg ۱۰-۳۰، کودکان ۴-۱ سال mg/ kg ۱۰-۲۰، کودکان ۱۲-۴ سال mg/ kg ۱۰-۱۵ و کودکان ۱۸-۱۴ سال mg/ kg ۶-۱۵ مصرف می شود.
اشکال دارویی
Capsule: 100mg