ENFLURANE
موارد مصرف:
انفلوران برای القا و ادامه بی هوشی و با مقادیر کم به عنوان مسکن در طول زایمان در عمل جراحی سزارین و زایمان طبیعی مصرف می شود.
موارد منع مصرف:
در صورت وجود هیپرترمی بدخیم یا سابقه ابتلا به آن و در افراد مستعد به آن و در نارسایی شدید کلیه نباید مصرف شود.
هشدارها
۱- انفلوران با غلظت های بی هوش کننده ممکن است باعث شل شدن رحم شده و همچنین پاسخ رحم به دارو های اکسی توسیک را کاهش دهد.
۲- سطوح عمیق تر بی هوشی با انفلوران، به خصوص درحضور تنفس بیش از حد، ممکن است باعث ایجاد فعالیت های تشنجی در الکتروآنسفالوگرام شود.
۳- این دارو موجب تضعیف عملکرد قلب و دستگاه تنفس می شود. تضعیف عضله قلب توسط این دارو ممکن است موجب افت برون ده قلبی و کاهش فشار خون شریانی گردد.
۴- این دارو در موارد نارسایی کبد یا زردی یا آسیب شدید کبدی در اثر تماس قبلی با انفلوران با احتیاط فراوان مصرف شود.
تداخـــــــــل های دارویـــــــی: انفلــــوران بــــا آمینوگلیکوزیـــد ها، خــــون حـــــاوی ترکیبات ضدانعقاد سیتراته (در صورت انتقال مقادیر زیاد خون)، عوامــــل مهارکننــــده عصبــــــی-عضلانی، کاتکول آمین ها (دوپامین، اپی نفرین، نوراپی نفرین)، پلیمیکسین ها و لوودوپا تداخل دارد. ایزونیازید ممکن است باعث افزایش تولید متابولیت های فلوراید از انفلوران، که بالقوه سمیت کلیوی دارند، شود.
نکات قابل توصیه
۱- در صورت استفاده از تنفس مکانیکی، برای جلوگیری از خطر بروز تشنج و یا تحریک CNS از تنفس بیش از حد باید خودداری شود.
۲- انفلوران به دلیل طول اثر کوتاه خود هیچگونه اثرات ضددردی قابل توجهی بعد از جراحی ایجاد نمی کند. بنابر این برخلاف سایر بی هوشکننده ها ممکن است به مصرف یک داروی ضددرد بعد از پایان جراحی نیاز باشد.
۳- در صورت مصرف برای القای بی هوشی، توصیه می شود که غلظت داروی استنشاقی به آهستگی یعنی ۰/۵% در هر چند بار تنفس، افزایش یابد.
مقدار مصرف: برای القای بی هوشی در جراحی ها مقدار مصرف دارو باید برای هر بیمار جداگانه تعیین شود. برای ادامه بی هوشی ۳-۰/۵% اسنتشاق می شود. به عنوان داروی همراه در اعمال جراحی زنان و زایمان ۱-۰/۵% و برای زایمان واژینال ۱-۰/۲۵% استنشاق می شود. حداکثر مقدار مصرف در بزرگسالان برای القای بی هوشی ۴/۵% و به عنوان ادامه دهنده بی هوشی ۳% است.
اشکال دارویی
Inhaler