FUROSEMIDE
موارد مصرف:
فوروزماید در درمان ادم و کم ادراری ناشی از نارسایی کلیوی و افزایش خفیف تا متوسط فشار خون و به عنوان داروی کمکی در درمان بحران افزایش فشار خون مصرف می شود.
هشدارها
۱- در موارد بی ادراری و نارسایی کلیه باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
۲- ممکن است سبب بروز کاهش پتاسیم و سدیم خون شود.
۳- بیماران سالخورده ممکن است به اثرات این دارو بر فشار خون و الکترولیت ها حساس تر بوده و در معرض خطر بروز کلاپس گردش خون و حملات ترومبوآمبولی باشند.
عوارض جانبی: کاهش سدیم، پتاسیم و منیزیم خون، آلکالوز، افزایش دفع کلسیم، افت فشار خون، تهوع، اختلالات گوارشی، افزایش اوره خون و نقرس، افزایش قندخون، افزایش موقت غلظت کلسترول و تری گلیسرید پلاسما با مصرف این دارو گزارش شده است.
تداخل های دارویی: مصرف همزمان لیتیم با فوروزماید ممکن است موجب بروز مسمومیت ناشی از لیتیم شود. اثرات ضدانعقادی داروهای ضدانعقاد در صورت مصرف همزمان با فوروزماید ممکن است افزایش یابد.
نکات قابل توصیه
۱- این دارو پرفشاری خون را درمان نمی کند، بلکه آن را کنترل می نماید. لذا مصرف طولانی مدت آن ممکن است ضروری باشد.
۲- در طول مصرف این دارو، احتمال بروز افت پتاسیم خون وجود دارد. ممکن است مصرف مکمل های پتاسیم ضروری باشد.
۳- در ایستادن به مدت طولانی، انجام فعالیت جسمانی یا در هوای گرم، به علت اثر کاهنده فشار خون درحالت ایستاده، باید احتیاط شود.
۴- اگر برنامه مصرف دارو یک بار در روز باشد، به منظور جلوگیری از تکرر ادرار در طول شب، این دارو باید هنگام صبح مصرف شود.
۵- اگر فوروزماید به رژیم درمانی پرفشاری خون اضافه شود، به منظور جلوگیری از افت شدید آن، کاهش مقدار مصرف سایر داروهای کاهنده فشار خون ممکن است ضروری باشد.
۶- اگر کم ادراری با حداکثر مصرف این دارو به مدت ۲۴ ساعت ادامه داشته باشد، توصیه می شود مصرف دارو قطع شود.
۷- احتمال بروز حساسیت به نور با مصرف فوروزماید وجود دارد. از تماس بیش از حد با نور خورشید باید خودداری شود.
مقدار مصرف
خوراکی
بزرگسالان: در درمان بی ادراری ابتدا ۸۰-۲۰ میلی گرم در یک نوبت واحد مصرف می شود که سپس هر ۸-۶ ساعت مقدار ۴۰-۲۰ میلی گرم به مقدار مصرف اضافه می گردد تا پاسخ مطلوب حاصل شود. به عنوان مقدار نگهدارنده این دارو به صورت یک نوبتی یا در ۳-۲ نوبت منقسم یک روز در میان یا ۴-۲ روز متوالی یک بار در هفته تجویز می شود. به عنوان کاهنده فشار خون، ابتدا ۴۰میلی گرم دو بار در روز مصرف می شود و سپس مقدار مصرف بر اساس پاسخ بیمار تنظیم می گردد. حداکثر مقدار مصرف تا mg/day ۶۰۰ است.
کودکان: ابتدا mg/kg ۲ در یک نوبت واحد مصرف می شود و سپس هر ۸-۶ ساعت mg/ kg ۱-۲ به مقدار مصرف افزوده می گردد تا پاسخ مطلوب به دست آید.
تزریقی
بزرگسالان: ابتدا ۴۰-۲۰میلی گرم در یک نوبت واحد تزریق عضلانی یا وریدی می شود و سپس هر ۲ ساعت تاحصول پاسخ کافی، مقدار ۲۰میلی گرم به مقدار مصرف افزوده می گردد. مقدار نگهدارنده بر اساس اندازه گیری غلظت سرمی تعیین می شود (۱ یا ۲ بار در روز). در ادم حاد ریوی (بدون بحران ازدیاد فشار خون) به عنوان مقدار شروع ۴۰میلی گرم تزریق وریدی می شود و در صورت عدم حصول پاسخ کافی، مجدداً پس از یک ساعت ۸۰میلی گرم تزریق می گردد. به عنوان کاهنده فشار خون در بحران ازدیاد فشار خون در بزرگسالانی که کلیه سالم دارند، مقدار ۸۰- ۴۰میلی گرم و در بحران ازدیاد فشار خون همراه با ادم ریوی یا نارسایی حاد کلیوی، مقدار ۲۰۰-۱۰۰ میلی گرم به صورت وریدی تزریق می شود.
کودکان: ابتدا mg/kg ۱ به صورت تک نوبتی تزریق عضلانی یا وریدی می شود و هر ۲ ساعت mg/kg ۱ به مقدار مصرف افزوده شده تا پاسخ مناسب حاصل گردد.
اشکال دارویی
Injection: 10mg/ml
Tablet: 40mg