سرمایه فکری و معنوی
یکی از پرآوازه ترین مدیران اروپا می گفت: «دشوارترین کار من این است که نیروی فکری موجود در سازمان را آزاد کنم، اساس سرمایه گذاری معنوی همین کار است.»
یک بار هم مدیران مایکروسافت می گفتند: مهم ترین دارایی ما در این شرکت، نیروی تخیل انسان هاست.»
سرمایه معنوی یعنی اندیشه، خیال، و بینش که سرچشمه نوآوری هستند.
نویسنده کتاب محیط کار این زمانه را هرج و مرج سازمان یافته می نامد و معتقد است که چالش رهبران این دوره با چالش رهبران قرن بیستم فرق دارد. در سده ۲۱ از محیط پایدار خبری نیست و همه چیز در حال دگرگونی است. برای رویارویی با این دگرگونی ها باید سازمان ها را نامتصل کرد.
مدیران و رهبران نیز پابه پای سازمان ها متحول می شوند، زیرا باید سرمایه های انسانی را هم درک و هم تولید کنند.
هیچ سازمانی نمی تواند پابرجا بماند مگر اینکه رهبران آن به مسئله چگونگی تولید سرمایه انسانی بپردازند. شرکت اینتل سالانه برای آموزش و پرورش هر فرد … دلار و موتورولا سالانه ۲۰۰ میلیون دلار خرج می کند.
به گفته جک ولش مدیرعامل پیشین جنرال الکتریک: «کار من گوش دادن، تحقیق کردن، اندیشیدن، اشاعه فکر و قراردادن افراد در معرض اندیشه ها و ایده های خوب و نمونه بعنوان سرمایه فکری است.»