MEPIVACAINE
موارد مصرف:
مپیواکائین به عنوان بی حس کننده موضعی تزریقی برای ایجاد بی حسی موضعی یا منطقه ای (ناحیه کمری یا دمی)، انفیلتراسیون موضعی و انسداد عصب محیطی مصرف می شود.
هشدار ها: در نارسایی قلبی-عروقی و وجود التهاب و یا عفونت در محل تزریق با احتیاط فراوان استفاده گردد.
عوارض جانبی: اختلال بینایی، تشنج، سرگیجه، وزوز گوش، لرزش یا رعشه، اضطراب، هیجان، عصبانیت، تهوع و استفراغ و سفتی گردن در مواقعی که تزریق در نخاع انجام می گیرد، از عوارض جانبی این دارو هستند.
تـــــــــداخــل های دارویـــــــــی: با دارو هـــــــای ضدمیاستنی، دارو های مضعف CNS، دارو های گندزدا حاوی فلزات سنگین، گوانیتیدین، مهارکننده های مونوآمین اکسیداز و دارو های مسدد عصبی-عضلانی تداخل دارد.
مقدار مصرف
بزرگسالان: برای انسداد عصبی بازویی، گردنی و بین دنده ای و ناحیه تناسلی ۴۰-۵ میلی لیتر از محلول ۱%، برای انسداد اپی دورال کمری و دمی ۳۰-۱۵میلی لیتر از محلول ۱%، برای انفیلتراسیون موضعی غیر از دندانپزشکی ۴۰ میلی لیتر از محلول ۰/۵ یا ۱% و برای بی حسی جهت کاهش درد ۵-۱میلی لیتر از محلول ۱% استفاده می گردد. حداکثر مقدار مصرف mg/kg ۷ یا ۴۰۰ میلیگرم در هر عمل جراحی است. در دندانپزشکی در فک فوقانی و تحتانی، ۵۴ میلیگرم از محلول ۲% و در انفیلتراسیون یا انسداد عصبی تمام حفره دهان ۲۷۰میلیگرم از محلول ۳% مصرف می شود.
کودکان: تا mg/kg ۵-۶ مصرف می شود.
اشکال دارویی
Injection: 2%
Cartridge: 3%