همه ی ما حامل مجموعه ای از میکروب ها و مواد شیمیایی مخصوص به خود هستیم

ممکن است شما احساس کنید بعد از یک حمام صبحگاهی کاملا پاکیزه هستید اما در حقیقت همیشه حامل مجموعه ای از باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و مواد شیمیایی غیر قابل مشاهده ای هستید.

وجود تجمعی از میکروب ها، ذرات مشابه گیاه! و مواد شیمیایی که انسان را در همه حال همراهی می کنند یکی از نتایج اولین مطالعه ی عمیق ما در زمینه ی مواجهه های محیطی انسان بود.

در حقیقت در صورتی که محیط بدن ما بدون چشم مسلح قابل دیدن می بود، بینهایت کثیف به نظر می رسیدیم.

در این مطالعه، گروه کوچکی از داوطلبان صفحه هایی با فیلتر های مخصوص که می توانستند ذرات موجود در هوای اطراف آن ها را به دام بیاندازند، به تن کردند و تمام روز مشغول کارهای معمول روزانه ی خود بودند.

زمانی که محققان روی نمونه های حاصل، بررسی های ژنتیکی انجام دادند متوجه شدند که هر شخصی حامل مجموعه ی مختلفی از باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها، ذرات گیاهی، مواد شیمیایی و حتی جانوران میکروسکوپی هستند.

ولی اساسا ترکیب دقیق اجزای تشکیل دهنده ی این مجموعه از شخصی به شخص دیگر متفاوت بود حتی اگر آن ها در مناطق جغرافیایی نزدیک به هم نیز زندگی می کردند.

به گفته ی دکتر Aaron Glatt، سرپرست پزشکان بیمارستان های جنوب Nassau، این مطالعه، مطالعه ی بسیار جالبی است. به گفته ی وی( که از سخنرانان انجمن بیماری های عفونی آمریکا نیز هست)، بر هیچکس پوشیده نیست که انسان ها در دنیایی مالامال از موجودات زنده و مواد شیمیایی غیر قابل مشاهده زندگی می کنند ولی این مطالعه توجه ما را به داشتن نگاهی جزئی تر به محیط مخصوص هر فرد جلب می کند. او پیشنهاد داد که این مطالعه می تواند اولین قدم به سمت بررسی تاثیر تفاوت مواجهه های محیطی افراد بر سلامت آن ها باشد.

محقق برتر، Michael Snyder که دارنده ی کرسی ژنتیک در دانشکده ی پزشکی دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا است نیز با این نظر دکتر Glatt موافق است. به گفته ی او سلامت به طور کلی به ژنتیک و محیط افراد بستگی دارد البته این امری واضح است که ژنتیک تنها می تواند توجیه گر بخشی از استعداد افراد برای ابتلا به بیماری های مختلف باشد. او اضافه کرد: هنوز موارد بسیار زیادی درباره ی تاثیر مواجهه های محیطی بر سلامت انسان وجود دارد که باید بیاموزیم.

به عنوان اولین قدم، تیم او اطلاعات دقیقی از ۱۴ نفر که روی بازوی آن ها، مونیتور هایی به اندازه ی یک قوطی کبریت به مدت یک هفته تا یک ماه و همه جا بسته شده بود، جمع آوری کرد. خود او نیز به مدت دو سال این مونیتورها را به بازوی خود بسته بود.

این دستگاه ها دارای فیلتر هایی بودند که ذرات کوچک موجود در هوا اطراف را به دام می انداختند. نمونه های حاصل برای بررسی های ژنتیکی و طبقه بندی کردن مواد شیمیایی به آزمایشگاه برده می شدند.

به طور کلی، تیم آقای Snyder دریافتند که محیط اطراف افراد مختلف از نظر نوع ارگانیسم ها و مواد شیمیایی که در آن وجود داشت، با یکدیگر متفاوت بودند هر چند که ماده ی شیمیایی DEET که یک حشره کش است در همه ی موارد حضور داشت. آقای Snyder در این باره گفت که “این ماده همه جا بود، و این من را شگفت زده کرد”.

از طرف دیگر، به نظر می رسد ترکیب عناصر موجود در محیط اطراف افراد برای مثال به فاکتور هایی مثل آب و هوا، مسافرت، حیوانات خانگی و مواد شیمیایی موجود در منزل، بستگی دارد.

آقای Snyder عنوان کرد که “بر خلاف انتظار، محیط خانه ی خود او بیشتر حاوی قارچ هاست تا باکتری ها!” او دلیل این امر را مربوط به استفاده از رنگ سبز در خانه اش دانست. این رنگ فاقد ماده ای به نام پیریدین است و به نظر می رسد این ماده عامل پایین ماندن سطح قارچ ها می شود. او همچنین دریافت که در اوایل بهار در معرض اوکالیپتوس بوده است که می تواند سرنخ هایی برای تشخیص علت آلرژِی های فصلی او باشد.

به گفته ی محققان، چندین نوع ماده ی سرطان زای شناخته شده در نمونه های مواد شیمیایی یافت شده اند. البته آن ها فقط وجود این مواد را تشخیص داده اند و اطلاعی درباره ی میزان تماس افرا با آن ها ندارند.

در صورتی که این نظریه که همه ی ما در اطراف خود حامل مجموعه ای از باکتری ها، قارچ ها و مواد شیمیایی هستیم شما را شوکه کرده است، به این جمله ی آقای Glatt توجه کنید که گفته است: ” تنها مقداری از این برخورد ها می تواند برای ما مضر و یا حتی سودمند باشد.”

این اثبات شده است که برای مثال در کنار اینکه مقداری از باکتری ها برای ما ایجاد بیماری می کنند، مقداری از آن ها نیز مفید و برای سلامت ما لازم هستند.

آقای اسنایدر نیز این نظر را پذیرفت و عنوان کرد:” هنوز مفید یا مضر بودن اکثر بخش های این محیط شناخته شده نیست” و اضافه کرد: ” و این مفید یا مضر بودن می تواند حتی از فردی به فرد دیگر متفاوت نیز باشد”

به گفته ی آقای Snyder موضوعی که باید مد نظر داشت این است که ترکیب این محیط مخصوص اطراف هر فرد، ثابت نیست، بلکه متغیر، و در طول زندگی پیوسته در حال تغییر است. و این موضوع مطالعه روی تاثیر این محیط بر سلامت افراد را چالش برانگیز می کند. با این وجود او اضافه کرد:” اما همچنان معتقدم که این کار شدنی است.”

آقای Snyder همچنان گفت که تیم او قصد دارد گروه بزرگتری از افراد در محیط های گوناگون تری را مورد مطالعه قرار دهد. همچنین آن ها قصد دارند که تکنولوژِی به کار برده شده در مطالعه را ساده تر کنند تا نهایتا افراد قادر باشند که خودشان ابزار مورد نظر را به منظور یافتن تماس های محیطی مخصوص خودشان به کار بگیرند.